Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W ramach wstępu - trochę prywaty. Agatha Christie to pisarka, którą po prostu trzeba znać. To chyba dzięki niej moja przygoda z książkami przerodziła się w długoletni i gorący romans. Jeszcze w czasach licealnych gnałam do biblioteki po kolejne jej powieści. Teraz czas na odświeżenie sobie jej twórczości.
Podkreślić muszę, iż ocenę kryminałów odnoszę tylko do jej twórczości. W porównaniu z innymi twórcami jej literatura dla mnie zawsze będzie na 10. Dlaczego zatem w tym przypadku tylko 6?
Po pierwsze nie domyśliłam się winnego (obawiam się, iż nikomu się to nie uda). Lubię dedukować, iść po nitce do kłębka. W tym wypadku nie za bardzo było to możliwe.
Idąc dalej postaci jakoś mnie nie poruszyły. Wydawały mi się za bardzo mdłe, brak im charakteru. Sam Herkules Poirot nie podźwignie całej książki. Choć bez wątpienia na kartach tej historii jest sobą (zorientowani wiedzą o co chodzi).
Również wątek i motyw nie porwały mnie. Historie osnute miłością, czy chęć wzbogacenia się przez spadek są stare jak świat. A autorka nie raz udowodniła, iż stać ją na dużo więcej.
Mimo tego gorąco polecam tę książkę, jak i każdą inną z dorobku pisarki. Kryminał pozwala się odprężyć, naturalny język ułatwia czytanie. Jest niewiedza, napięcie, chęć rozwiązania tajemnicy.
Bez wątpienia niedługo znów sięgnę po kryminał Pani Christie.

W ramach wstępu - trochę prywaty. Agatha Christie to pisarka, którą po prostu trzeba znać. To chyba dzięki niej moja przygoda z książkami przerodziła się w długoletni i gorący romans. Jeszcze w czasach licealnych gnałam do biblioteki po kolejne jej powieści. Teraz czas na odświeżenie sobie jej twórczości.
Podkreślić muszę, iż ocenę kryminałów odnoszę tylko do jej...

Miło jest od czasu do czasu naprawdę odpocząć przy lekturze. Tak był u mnie w tym wypadku. Do książki siadałam z przyjemnością, szybko przewracałam kolejne kartki i szukałam mordercy.
Jak to u Pani Christie - zbrodnia, podejrzani i Herkules Poirot. Tym razem mamy do czynieni z pewnego rodzaju zjazdem rodzinnym. Niestety, jak to zwykle bywa, nie należy on do udanych. Postaci nie przepadają za sobą na wzajem, albo darzą się porywczym uczuciem. I w tym jakże "sielankowym" nastroju ginie doktor John Christow. Zostaje zastrzelony. Okazuje się, iż nie jeden z gości miałby motyw ku temu, by się go pozbyć. Dalej proponuję przeczytać samemu.
Kocham tę autorkę. Dzięki niej literatura jest prosta i przyjemna. Sama nie wiem kiedy upływają mi kolejne minuty. Warto wziąć do ręki ten kryminał, usiąść w fotelu z kubkiem kawy (lampką wina) i odpłynąć...

Miło jest od czasu do czasu naprawdę odpocząć przy lekturze. Tak był u mnie w tym wypadku. Do książki siadałam z przyjemnością, szybko przewracałam kolejne kartki i szukałam mordercy.
Jak to u Pani Christie - zbrodnia, podejrzani i Herkules Poirot. Tym razem mamy do czynieni z pewnego rodzaju zjazdem rodzinnym. Niestety, jak to zwykle bywa, nie należy on do udanych. Postaci...