Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki. Po przeczytaniu powieści - zdecydowanie nie ostatnie.
Tym co przykuło moją uwagę było stwierdzenie, iż historia jest oparta na prawdziwych wydarzeniach. Oczywiście przeszukałam internet pod tym kątem. I już wiedziałam, że muszę przeczytać tę powieść.
Sage to pyskata nastolatka, że smutnym bagażem doświadczeń. Gdy miała kilka lat jej rodzice rozstali się, ona (wraz z siostrą bliźniaczką) została przy matce. Ta znalazła sobie nowego partnera, którego nie interesowały dzieci. Umiera jej siostra, następnie matka. Mieszka z ojczymem, który za nią nie przepada. Jest alkohol, są kłótnie.
W takiej scenerii Sage odkrywa okrutną prawdę - jej siostra żyje. Ponieważ ojczym i matka nie radzili sobie z jej chorobą psychiczną, oddali ją do Szkoły Publicznej w Willowbrook. Chcąc uniknąć tłumaczenia się sfingowali nawet jej pogrzeb. Teraz okazało się, że Rosemery uciekła z tego miejsca.
Dziewczyna wyrusza na ratunek siostrze. Samotnie wyrusza do Willowbrook i już od pierwszych chwil w tym miejscu wie, że coś jest nie tak. Jak się okaże rzeczywistość bywa gorsza od najczarniejszych koszmarów. Wszyscy biorą ją za Rosemery.
Sage otrzymuje środki uspokajające i zostaje zamknięta na oddziale. Nie jest to szpital, ani szkoła. To piekło. Młode kobiety i dziewczyny leżą na swoich pryczach i podłogach - najczęściej nagie. Posiłki to minimalne ilości papki z mieszanką leków. Nie ma mowy o higienie, wszędzie czuć smród. Pensjonariuszki są chore lub głęboko upośledzone, a żyją w nieludzkich warunkach. Słychać nieustanne krzyki, płacze i zawodzenia. Nastolatka wie, że musi się wydostać z tego horroru.
Postaci są bardzo dobrze skonstruowane, każdą z nich kierują inne pobudki. Od początku wiemy kogo lubić, a kogo lepiej unikać. Choć przekonamy się też, że pozory mogą mylić.
Fabuła jest przemyślana. Nie ma przemilczeń, wszystko jest doskonale uargumentowane. Akcja wciąga tak bardzo, że nie chce się odkładać książki. Zakończenie - dla mnie zaskakujące.
Jednak na największe brawa zasługuje opis miejsca. Willowbrook jest okrutne, straszne, nieludzkie. I takie miejsce istniało - to przeraża najbardziej.
Serdecznie polecam tę lekturę. W mojej głowie zostanie na długo. Nie tylko ze względu na opisy ludzi i miejsc. Po raz kolejny bardziej doceniam to co mam.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki. Po przeczytaniu powieści - zdecydowanie nie ostatnie.
Tym co przykuło moją uwagę było stwierdzenie, iż historia jest oparta na prawdziwych wydarzeniach. Oczywiście przeszukałam internet pod tym kątem. I już wiedziałam, że muszę przeczyt...

Rozwiń Zwiń