Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem kagankiem, którym rozjaśnisz ciemność, jestem kroplą wody, która spadnie na twe spragnione usta, jestem podmuchem wiatru wśród żaru pustyni, jestem zapowiedzią nadziei tam, gdzie zapomniano słowa "nadzieja". (...) Jestem Sługą Bożym, Młotem na Czarownice oraz Mieczem.

Jestem kagankiem, którym rozjaśnisz ciemność, jestem kroplą wody, która spadnie na twe spragnione usta, jestem podmuchem wiatru wśród żaru p...

- Ponieważ nie wierzę w żadne doktryny. - To jest najlepszym dowodem mojej tezy - rzekła siostra Carlotta z demonstracyjnym zadowoleniem. - Jesteś tak przekonany, że wierzysz jedynie w to co wierzysz, że wierzysz, że pozostajesz całkowicie ślepy na to, w co naprawdę wierzysz, nie wierząc, że w to wierzysz. - Urodziłaś się w niewłaściwym stuleciu - oświadczył. - Przy tobie nawet Tomasz z Akwinu wyrywałby sobie włosy z głowy. Nietzsche i Derrida oskarżyliby cię o mętniactwo. Tylko inkwizycja by wiedziała co z tobą zrobić.

- Ponieważ nie wierzę w żadne doktryny. - To jest najlepszym dowodem mojej tezy - rzekła siostra Carlotta z demonstracyjnym zadowoleniem. - ...

- Widzisz - kontynuował obcy - mądre księgi mówią, że wielkie zło należy i można zwalczać tylko za pomocą zła jeszcze większego. - Roześmiał się, jakby to, co powiedział, było bardzo zabawne. - A więc ty... - słowa uwięzły /.../ w gardle. - A więc ja - odparł pogodnie głos.

- Widzisz - kontynuował obcy - mądre księgi mówią, że wielkie zło należy i można zwalczać tylko za pomocą zła jeszcze większego. - Roześmiał...

Cam-a-cam-mal, Pria-toi, Gan delah'.

Cam-a-cam-mal, Pria-toi, Gan delah'.

- Po drugie, pragnę, byś wyjaśnił, dlaczego jestem, kim jestem. Byś mi powiedział, czy to klątwa, czy błogosławieństwo, z którego mocy nie potrafiłem skorzystać. (...) Kim jestem Mordimerze? - zapytał z rozpaczą. - Znajdź dla mnie odpowiedź! - Zrobię, jak sobie wasza dostojność życzy - odparłem, wiedząc, że poszukiwania mogą mnie zaprowadzić tam, gdzie nigdy nie pragnąłem się znaleźć.

- Po drugie, pragnę, byś wyjaśnił, dlaczego jestem, kim jestem. Byś mi powiedział, czy to klątwa, czy błogosławieństwo, z którego mocy nie p...

Zabijcie go. Powieście, uduście, zarżnijcie albo utopcie, co tam sobie chcecie. Przestańcie wreszcie gadać, pomstować i wyklinać, a zacznijcie coś robić. Jeśli chcecie szerzyć dobro, niszczcie zło, nie pokrzykujcie na nie. Nic wam nie przyjdzie z samego pokrzykiwania!

Zabijcie go. Powieście, uduście, zarżnijcie albo utopcie, co tam sobie chcecie. Przestańcie wreszcie gadać, pomstować i wyklinać, a zacznijc...

Narkotyk uderzył jak lokomotywa; rozpalona do białości kolumna światła pięła się po kręgosłupie, iluminując szwy czaszki promieniami Roentgena i skondensowaną energią seksualną. Zęby dzwoniły w dziąsłach niby kamertony, każdy idealnie dostrojony i czysty jak etanol. Pod mglistą powłoką ciała lśniły chromowane, polerowane kości, stawy pokryte cienka błoną silikonu. Piaskowe burze szalały na wygładzonej podłodze czaszki, generując fale wysokiego szumu, który opadał za źrenice; rosnące sfery najczystszego kryształu...

Narkotyk uderzył jak lokomotywa; rozpalona do białości kolumna światła pięła się po kręgosłupie, iluminując szwy czaszki promieniami Roentge...

Wszystkie barwy stały się nagle bardziej jaskrawe, płomienie mieniły się kolorami tęczy. W głowie zaczęło mi się kręcić. Zmęczenie, które odczuwałam jeszcze przed chwilą, zupełnie zniknęło. Chociaż ludzie siedzący przy ognisku grali tylko na skrzypcach i akordeonie, ja wyraźnie usłyszałam bęben, flet i harfę. Melodia miała w sobie coś mistycznego i pradawnego. Zrozumiałam, że to była muzyka tego lasu, cmentarzyska ukrytego w jego głębi. Gdzieś blisko mnie cichutko rozbrzmiały dzwonki. Zdałam sobie sprawę, że ten dźwięk wydały kwiaty konwalii w moim wianku.

Wszystkie barwy stały się nagle bardziej jaskrawe, płomienie mieniły się kolorami tęczy. W głowie zaczęło mi się kręcić. Zmęczenie, które od...

W wichrze obrazów widzi ewolucję maszynowej inteligencji: kamienne kręgi, zegary, parowe krosna, tykający mosiężny las zapadek i dźwigni, próżnia schwytana w dmuchanym szkle, elektroniczny poblask w cienkich jak włos włóknach, wielkie układy lamp i przełączników, dekodujące wiadomości zaszyfrowane przez inne maszyny... Kruche, nietrwałe lampy zmniejszają się, stają tranzystorami, obwody się integrują, zwierają w krzem... Krzem zbliża się do pewnych funkcjonalnych granic...

W wichrze obrazów widzi ewolucję maszynowej inteligencji: kamienne kręgi, zegary, parowe krosna, tykający mosiężny las zapadek i dźwigni, pr...