Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Całkiem ciekawa, ale przeciętna.

Całkiem ciekawa, ale przeciętna.

Niesamowita książka, absolutnie nie dziwi że autor otrzymał Nobla. Wspaniale poprowadzona narracja, oddająca doskonale charakter głównego bohatera-narratora. Nieczęsto spotyka się książki gdzie to właśnie ta warstwa narracyjna jest najważniejsza. Tutaj gdzieś w połowie książki wręcz trudno przebrnąć przez ten pamiętnik starego kamerdynera, ale jednocześnie coraz to lepiej uczymy się widzieć co się kryje pod płaszczem formy i dobrego wychowania. Co się działo naprawdę, choć patrzymy przez bardzo zdecydowany pryzmat poglądów starszego pana. Aż w końcu przez zaledwie dziurkę od klucza udaje nam się zajrzeć w jego duszę, gdzie drzemią bardzo głęboko skrywane przez całe życie emocje. I ten finał, w którym możnaby wręcz pomyśleć że nic się nie dzieje, ale kiedy już jesteśmy nauczeni przejrzeć tę zasłonę, jest naprawdę genialnym zwieńczeniem książki.
Gorąco polecam, ja na pewno sięgnę w przyszłości po inne dzieła pana Ishiguro.

Niesamowita książka, absolutnie nie dziwi że autor otrzymał Nobla. Wspaniale poprowadzona narracja, oddająca doskonale charakter głównego bohatera-narratora. Nieczęsto spotyka się książki gdzie to właśnie ta warstwa narracyjna jest najważniejsza. Tutaj gdzieś w połowie książki wręcz trudno przebrnąć przez ten pamiętnik starego kamerdynera, ale jednocześnie coraz to lepiej...

Przyjemna lektura, dobrze przeczytać dla zapoznania się z klasykiem, jednakże odniosłam wrażenie że autorowi zabrakło tego czegoś do napisania takiej książki jak chciał - mówię tutaj o tym, że fabuła była dobrze zaplanowana, ale gdy przychodziło do ważnych fragmentów były jak gdyby napisane zbyt miałko, mimo że miały duży potencjał na bycie dużo bardziej poruszającymi gdyby napisać je lepiej. Być może to wina tłumaczenia, choć mimo wszystko nie wydaje mi się, a być może to brak warsztatu.

Przyjemna lektura, dobrze przeczytać dla zapoznania się z klasykiem, jednakże odniosłam wrażenie że autorowi zabrakło tego czegoś do napisania takiej książki jak chciał - mówię tutaj o tym, że fabuła była dobrze zaplanowana, ale gdy przychodziło do ważnych fragmentów były jak gdyby napisane zbyt miałko, mimo że miały duży potencjał na bycie dużo bardziej poruszającymi gdyby...

Całkiem fajne, przeczytałam żeby spróbować komiksu, ale stwierdzam że chyba to nie moja bajka - nie książka, nie film, coś pomiędzy, biorące z każdego z tych dwu ograniczenie formy. Ale obrazki malowane ładne.

Całkiem fajne, przeczytałam żeby spróbować komiksu, ale stwierdzam że chyba to nie moja bajka - nie książka, nie film, coś pomiędzy, biorące z każdego z tych dwu ograniczenie formy. Ale obrazki malowane ładne.

Na swój sposób zapewne dobra, jednak nie w moim guście wewnętrzne dramaty apatycznego dziewczęcia "poszukującego własnej tożsamości" jak to opisywał chyba ktoś na okładce książki. Nie powiem żebym się męczyła, nawet się nie nudziłam, nie powiem również że żałuję czasu - książkę wybrałam ze względu na ostatni pomysł zapoznania się z noblistami. Zapewne w innym wypadku nie sięgnęłabym po tą książkę, a ciekawie się zapoznać z różnymi rodzajami literatury które komitet Noblowski uznał za warte wyróżnienia. Zdecydowanie doceniam, że książka jest krótka - bynajmniej nie dlatego że nie lubię czytać dłuższych dzieł, ale z takiego powodu że bardzo często spotyka się książki przeciągnięte, rozwleczone niepotrzebnie, a tu tak nie było. Był pewien pomysł, pewien obraz i został przedstawiony dokładnie w takiej objętości jaka była do tego potrzebna. Nie wykluczam że sprawdzę jeszcze kiedyś inne książki autora, może coś bardziej przypadnie mi do gustu.

Na swój sposób zapewne dobra, jednak nie w moim guście wewnętrzne dramaty apatycznego dziewczęcia "poszukującego własnej tożsamości" jak to opisywał chyba ktoś na okładce książki. Nie powiem żebym się męczyła, nawet się nie nudziłam, nie powiem również że żałuję czasu - książkę wybrałam ze względu na ostatni pomysł zapoznania się z noblistami. Zapewne w innym wypadku nie...