Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piętnastoletnia Jem od zawsze nie lubiła patrzeć ludziom w oczy. Widziała ich numery. Na początku nie wiedziała co one oznaczają, ale gdy data śmierci jej matki- narkomanki zgadzała się z jej numerem, Jem zrozumiała co one oznaczają. Od tego czasu jest raczej samotniczką. Nie radzi sobie z tym, że wszyscy wokół niej umrą. Jednakże Jem zaprzyjaźnia się z Pająkiem - ciemnoskórym chłopakiem z którym ucieka przed policją. Co się wydarzy dalej ? Zapraszam do czytania.

Zaczynając tą książkę nie miałam zbyt dużych wymagań. Liczyłam, że to będzie dobra pozycja ale nie aż tak. Trafiłam w sedno. Książka posiada bardzo ciekawą fabułę. Autorka postarała się wymyślić coś naprawdę oryginalnego, i ta właśnie fabuła zachęciła mnie do przeczytania " Numerów ". Powieść ta jest napisana lekkim i prostym jeżykiem, bardzo 'luzackim' z licznymi przekleństwami. Czasami mi się to podobało, czasami wręcz irytowało. Jednakże ten język sprawia, że książkę wręcz się pochłania. Zanim się obejrzałam byłam już w połowie.
Co do bohaterów troszkę mnie irytowali, zwłaszcza Jem. Nie dała sobie pomóc, dla niej najlepszym wyjściem była po prostu ucieczka. Z drugiej strony bardzo ją podziwiam. Pomimo iż miała dopiero piętnaście lat doskonale sobie poradziła bez ciepłego, wygodnego łóżka, z jedzeniem zimnych i codziennie tych samych rzeczy i z uciekaniem oczywiście. Pająk natomiast zaimponował mi swoją miłością do babci. Czasami do niej używał takich słów jak "zamknij się" ale jej to nie przeszkadzało. No właśnie - babcia Pająka. Jedna z sympatyczniejszych postaci w książce. Bardzo mi się podobała, może zachowywała się trochę jak wariatka ale była bardzo interesująca.
Bardzo podoba mi się okładka. Jest taka prosta, jakby o niczym, a o niczym nie jest.Do końca nie wiem co ona przedstawia, ale na pewno zachęca do czytania tej pozycji.
Książkę polecam, głównie osobom, które szukają lektury na dwa dni, aby przyjemnie minął im czas.

Piętnastoletnia Jem od zawsze nie lubiła patrzeć ludziom w oczy. Widziała ich numery. Na początku nie wiedziała co one oznaczają, ale gdy data śmierci jej matki- narkomanki zgadzała się z jej numerem, Jem zrozumiała co one oznaczają. Od tego czasu jest raczej samotniczką. Nie radzi sobie z tym, że wszyscy wokół niej umrą. Jednakże Jem zaprzyjaźnia się z Pająkiem -...

Do przeczytania książki nakłonił mnie tak właściwie film. Na tyle mnie wzruszył, że gdy tylko się dowiedziałam , że jest na podstawie powieści od razu ją kupiłam. Książka nie była gorsza od filmu. Przedstawia bardzo ciekawą historię. W niektórych momentach zabawna, w niektórych dramatyczna, wzruszająca a w niektórych nawet przerażająca. Właściwie nie wiem ile czytałam ta książkę, ponieważ sobie robiłam długie przerwy, pożyczałam koleżance i w między czasie czytałam Pamiętniki Wampirów. Książka ma nawet duże litery i jest napisana współczesnym językiem więc szybko się ją czyta. Bohaterowie książki są bardzo ciekawi. Każdy jest różny. Inny przed sobą inny przed znajomymi. Po prostu każda postać jest tajemnicza oprócz brata głównej bohaterki ale to nic dziwnego bo ma może z 8/9 lat :) Polecam tę książkę każdemu. Może bardziej jakiejś dziewczynie niż chłopakowi, ale książka nadaje się zarówno do czytania dla nastolatków jak i dorosłych i dla osób starszych. Powieść wywarła na mnie duże wrażenie i zdecydowanie jest jedną z moich ulubionych.

Do przeczytania książki nakłonił mnie tak właściwie film. Na tyle mnie wzruszył, że gdy tylko się dowiedziałam , że jest na podstawie powieści od razu ją kupiłam. Książka nie była gorsza od filmu. Przedstawia bardzo ciekawą historię. W niektórych momentach zabawna, w niektórych dramatyczna, wzruszająca a w niektórych nawet przerażająca. Właściwie nie wiem ile czytałam ta...