Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Isabella Swan,przeprowadza się do ponurego miasteczka w deszczowym stanie Waszyngton i poznaje tajemniczego,przystojnego Edwarda Cullena, należącego do jednej z najbogatszych rodzin w miasteczku. Chłopak ma nadludzkie zdolności:nie można mu się oprzeć, i nie można go rozgryźć.Dziewczyna usiłuje poznać jego mroczne sekrety, nie zdaje sobie jednak sprawy, że naraża tym siebie i swoich najbliższych na niebezpieczeństwo. Okazuje się bowiem, że zakochała się w wampirze...


Zmierzch. Czy jest ktoś kto o nim nie słyszał ? Ta książka a właściwie dopiero jej adaptacja zaczęła słynną 'wampiromanię' Wampiry - nadludzkie stworzenia, przecież każdego to fascynuje. Zabrałam się za tą książkę dosyć późno w końcu już nawet 4 część doczekała się adaptacji a właściwie jeszcze chyba nie. O książce i tak słyszałam. Wiedziałam o czym jest więc nie liczyłam na bestseller ale książka ta bestsellerem jest !


Wielu osobom przeszkadzała Bella, ja ją bardzo lubię. Każda postać jest tajemnicza. Niektórych to irytuje ja to ubóstwiam. Kocham ta książkę . Po Zmierzchu zaraz wzięłam się za drugą cześć < recenzja niedługo >. Nie rozumiem osób którym ta książka się nie podoba . Dla niektórych nie musi być rewelacyjna , ale jak nie lubić zmierzchu? Książke tę właściwie się pochłania te 400 stron jest jakby 200. Bardzo dobrze i szybko się ją czyta.


Pewnie większość z was i tak ją już przeczytała, ale i tak ją polecam. Każdy kto kocha czytać książki powinien przeczytać przynajmniej jedną część tego cuda. I chociaż pomyślicie sobie że wystawiając wysokie wymagania pewnie się zawiedziecie to gwarantuje wam że nie!

Isabella Swan,przeprowadza się do ponurego miasteczka w deszczowym stanie Waszyngton i poznaje tajemniczego,przystojnego Edwarda Cullena, należącego do jednej z najbogatszych rodzin w miasteczku. Chłopak ma nadludzkie zdolności:nie można mu się oprzeć, i nie można go rozgryźć.Dziewczyna usiłuje poznać jego mroczne sekrety, nie zdaje sobie jednak sprawy, że naraża tym siebie...

Beztroski siedemnastolatek, Landon Carter, rozpoczyna naukę w ostatniej klasie szkoły średniej w Koralinie Północnej. Jego ojciec- kongresman, pragnie by syn zrobił karierę- tymczasem Landon, jak reszta klasy, nie zaczął jeszcze zastanawiać się co chce zrobić z dorosłym życiem. Jedynie Jamie Sullivan, cicha, spokojna, opiekująca się owdowiałym ojcem jest inna. Nie rozstaje się z Biblią, nie chodzi na prywatki, a dzień bez dobrego uczynku uważa za stracony. Tymczasem zbliża się doroczny bal. nie mając akurat dziewczyny, Landon w odruchu desperacji zaprasza Jamie, na którą nikt dotąd nie zwrócił uwagi. Znajomość nie kończy się na balu. Wykpiwany przez kolegów chłopak początkowo unika Jamie, wkrótce jednak ich kontakty przeradzają się w przyjaźń, a potem w głęboką miłość. Landon odkrywa prawdziwy sens życia - piękno natury, radość , jaką sprawia pomaganie innym, ból po utracie bliskiej osoby...
Od czego tu zacząć? Książkę pochłania się jednym tchem. Niesamowita wzruszająca historia , nie żadna historyjka o zwykłej miłości wymyślona na poczekaniu. Książka niesamowicie wzrusza. Porusza bardzo ważne tematy. Byłam zdumiona zachowaniem jednego z głównym bohaterów Landona. Postawił on się kolegom i sam był przez to wyśmiewany. No cóż... taka niestety ludzka natura. Nie lubię takich dziewczyn jak Jamie, jednak strasznie mi się spodobała. Zwłaszcza lubiłam w niej to, że nawet gdy ktoś się z niej śmiał u niej na twarzy zawsze gościł uśmiech. Książka kończy się niesamowicie tragicznie. Żaden happy-end wręcz przeciwnie aż żal pomyśleć że to tak się skończyło. Sama fabuła zachęca do czytania, to ona zachwyca. Sama nie byłabym chyba w stanie wpaść na taki pomysł. Z chęcią sięgnę po następną powieść Nicholasa Sparksa- autora który jako jedyny potrafi wyciągnąć ze mnie łzy. Polecam książkę bez wyjątku wszystkim i bez żadnego ale stawiam ocenę najwyższą

Beztroski siedemnastolatek, Landon Carter, rozpoczyna naukę w ostatniej klasie szkoły średniej w Koralinie Północnej. Jego ojciec- kongresman, pragnie by syn zrobił karierę- tymczasem Landon, jak reszta klasy, nie zaczął jeszcze zastanawiać się co chce zrobić z dorosłym życiem. Jedynie Jamie Sullivan, cicha, spokojna, opiekująca się owdowiałym ojcem jest inna. Nie rozstaje...

Piętnastoletnia Jem od zawsze nie lubiła patrzeć ludziom w oczy. Widziała ich numery. Na początku nie wiedziała co one oznaczają, ale gdy data śmierci jej matki- narkomanki zgadzała się z jej numerem, Jem zrozumiała co one oznaczają. Od tego czasu jest raczej samotniczką. Nie radzi sobie z tym, że wszyscy wokół niej umrą. Jednakże Jem zaprzyjaźnia się z Pająkiem - ciemnoskórym chłopakiem z którym ucieka przed policją. Co się wydarzy dalej ? Zapraszam do czytania.

Zaczynając tą książkę nie miałam zbyt dużych wymagań. Liczyłam, że to będzie dobra pozycja ale nie aż tak. Trafiłam w sedno. Książka posiada bardzo ciekawą fabułę. Autorka postarała się wymyślić coś naprawdę oryginalnego, i ta właśnie fabuła zachęciła mnie do przeczytania " Numerów ". Powieść ta jest napisana lekkim i prostym jeżykiem, bardzo 'luzackim' z licznymi przekleństwami. Czasami mi się to podobało, czasami wręcz irytowało. Jednakże ten język sprawia, że książkę wręcz się pochłania. Zanim się obejrzałam byłam już w połowie.
Co do bohaterów troszkę mnie irytowali, zwłaszcza Jem. Nie dała sobie pomóc, dla niej najlepszym wyjściem była po prostu ucieczka. Z drugiej strony bardzo ją podziwiam. Pomimo iż miała dopiero piętnaście lat doskonale sobie poradziła bez ciepłego, wygodnego łóżka, z jedzeniem zimnych i codziennie tych samych rzeczy i z uciekaniem oczywiście. Pająk natomiast zaimponował mi swoją miłością do babci. Czasami do niej używał takich słów jak "zamknij się" ale jej to nie przeszkadzało. No właśnie - babcia Pająka. Jedna z sympatyczniejszych postaci w książce. Bardzo mi się podobała, może zachowywała się trochę jak wariatka ale była bardzo interesująca.
Bardzo podoba mi się okładka. Jest taka prosta, jakby o niczym, a o niczym nie jest.Do końca nie wiem co ona przedstawia, ale na pewno zachęca do czytania tej pozycji.
Książkę polecam, głównie osobom, które szukają lektury na dwa dni, aby przyjemnie minął im czas.

Piętnastoletnia Jem od zawsze nie lubiła patrzeć ludziom w oczy. Widziała ich numery. Na początku nie wiedziała co one oznaczają, ale gdy data śmierci jej matki- narkomanki zgadzała się z jej numerem, Jem zrozumiała co one oznaczają. Od tego czasu jest raczej samotniczką. Nie radzi sobie z tym, że wszyscy wokół niej umrą. Jednakże Jem zaprzyjaźnia się z Pająkiem -...