Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Drugi tom bestsellerowego cyklu Camilli Läckberg trzyma równie dobry poziom co tom pierwszy. Odkryta zbrodnia doprowadza do odkrycia makabrycznej zbrodni z przeszłości. Tempo akcji z karty na kartę przyśpiesza. Bardzo dobry kryminał.

Drugi tom bestsellerowego cyklu Camilli Läckberg trzyma równie dobry poziom co tom pierwszy. Odkryta zbrodnia doprowadza do odkrycia makabrycznej zbrodni z przeszłości. Tempo akcji z karty na kartę przyśpiesza. Bardzo dobry kryminał.

Świetna pozycja dla fanów kryminałów. Początek dość powoli się rozkręca ale w miarę stron tempo akcji nabiera rozpędu. W tle mroczny wątek z przeszłości. Początek sagi bardzo obiecujący i na pewno przeczytam kolejne tomy. Polecam 🙂

Świetna pozycja dla fanów kryminałów. Początek dość powoli się rozkręca ale w miarę stron tempo akcji nabiera rozpędu. W tle mroczny wątek z przeszłości. Początek sagi bardzo obiecujący i na pewno przeczytam kolejne tomy. Polecam 🙂

Tess Gerritsen ponownie w w najwyższej formie. Pomysł i wykonanie bardzo dobre. Nic nie jest takie jak się wydaje. Oczywisty podejrzany, fałszywe oskarżenia i pytanie czy sprawiedliwość zwycięży? Świetny thriller z serii Rizzoli/Isles, jeden z lepszych w serii. Polecam

Tess Gerritsen ponownie w w najwyższej formie. Pomysł i wykonanie bardzo dobre. Nic nie jest takie jak się wydaje. Oczywisty podejrzany, fałszywe oskarżenia i pytanie czy sprawiedliwość zwycięży? Świetny thriller z serii Rizzoli/Isles, jeden z lepszych w serii. Polecam

Miła niespodzianka po dwóch troszkę słabszych tomach serii.
Tym razem mamy wątek mordercy rodem z afrykańskiego Safari. Całość została połączona całkiem zgrabnie i mamy kawałek niezłego thrillera medycznego.

Miła niespodzianka po dwóch troszkę słabszych tomach serii.
Tym razem mamy wątek mordercy rodem z afrykańskiego Safari. Całość została połączona całkiem zgrabnie i mamy kawałek niezłego thrillera medycznego.

Tradycyjnie czyta się dość szybko, ale historia nie trzyma w napięciu przez większość czasu. Końcówka oczywiście nadrabia, mamy niezły zwrot akcji. Ale tak jak poprzedni tom, ten też jest jednym ze słabszych. Przeczytać warto.

Tradycyjnie czyta się dość szybko, ale historia nie trzyma w napięciu przez większość czasu. Końcówka oczywiście nadrabia, mamy niezły zwrot akcji. Ale tak jak poprzedni tom, ten też jest jednym ze słabszych. Przeczytać warto.

Fajny klimat Chinatown. Tym razem bardzo szybko wiemy kto odpowiada za część zabójstw, choć oczywiście cała historia jest do samego końca pewną niespodzianką. Chyba jedna ze słabszych w całym cyklu ale mimo tego szybko się czyta.

Fajny klimat Chinatown. Tym razem bardzo szybko wiemy kto odpowiada za część zabójstw, choć oczywiście cała historia jest do samego końca pewną niespodzianką. Chyba jedna ze słabszych w całym cyklu ale mimo tego szybko się czyta.

Saga o Fjällbace Camilli Läckberg rozkręca się coraz bardziej. Jak u Camilli akcja rozwija się powoli ale finał wynagradza oczekiwanie. Bardzo wiele wątków ale wszystkie zostały umieszczone nie bez powodu, nawet wątek Anny siostry Eriki który przewijał się od pierwszego tomu. Tradycyjnie motywy morderstwa sięgają mrocznej przeszłości. Świetna pozycja, narazie najlepsza z serii.

Saga o Fjällbace Camilli Läckberg rozkręca się coraz bardziej. Jak u Camilli akcja rozwija się powoli ale finał wynagradza oczekiwanie. Bardzo wiele wątków ale wszystkie zostały umieszczone nie bez powodu, nawet wątek Anny siostry Eriki który przewijał się od pierwszego tomu. Tradycyjnie motywy morderstwa sięgają mrocznej przeszłości. Świetna pozycja, narazie najlepsza z serii.

Zanim zabrałem się za lekturę "Cienia wiatru" starałem się poszukać opinii o tej książce. Starałem się dowiedzieć jak ją sklasyfikować. Do jakiego gatunku ją zaliczyć. Mimo przeczytania wielu opinii, w większości pozytywnych, bardzo pozytywnych, nie dowiedziałem się za wiele.

Zabrałem się wreszcie za lekturę i nie mogłem się oderwać. Fascynująca i barwna opowieść, dziejąca się w Barcelonie na przełomie epok. Towarzysząc głównemu bohaterowi, Danielowi, tropimy historię książek i życia tajemniczego pisarza Juliana Caraxa. Poznajemy dokładną historię wielu osób powiązanych pośrednio i bezpośrednio z tajemniczym pisarzem. A to wszystko napisane barwnym, ciekawym językiem. Śledzimy losy bohaterów snując się uliczkami przepięknej i tajemniczej Barcelony.

O czym jest więc "Cień wiatru"? Pewnie dla każdego o czymś innym. Dla mnie o poszukiwanie siebie, szczęścia, o poszukiwaniu miłości. Jest dramatycznie, jest wesoło, tragicznie, smutno, pozytywnie. Różne emocje targały mną przez całą książkę. A na końcu... Na końcu musicie przekonać się sami. Genialna książka. Fantastyczna opowieść.

Zanim zabrałem się za lekturę "Cienia wiatru" starałem się poszukać opinii o tej książce. Starałem się dowiedzieć jak ją sklasyfikować. Do jakiego gatunku ją zaliczyć. Mimo przeczytania wielu opinii, w większości pozytywnych, bardzo pozytywnych, nie dowiedziałem się za wiele.

Zabrałem się wreszcie za lekturę i nie mogłem się oderwać. Fascynująca i barwna opowieść,...

Jedna z lepszych książek z serii Rizzoli/Isles. Niezły, mroczny klimat, narastające napięcie. Tym razem w tle działalność sekt religijnych i wykorzystywanie nieletnich dziewcząt. Ogólnie jest nieźle a nawet bardzo dobrze. Oby tak dalej w kolejnych tomach serii.

Jedna z lepszych książek z serii Rizzoli/Isles. Niezły, mroczny klimat, narastające napięcie. Tym razem w tle działalność sekt religijnych i wykorzystywanie nieletnich dziewcząt. Ogólnie jest nieźle a nawet bardzo dobrze. Oby tak dalej w kolejnych tomach serii.

Stara dobra Tess Gerritsen z pierwszych części cyklu Rizzoli/Isles wróciła. Po troszeczkę słabszych dwóch poprzednich częściach cykl wraca na stare dobre tory. Znów mamy więcej thrillera medycznego, więcej popapranych psychicznie morderców a wszystko to w otoczce areochologicznej, którą uwielbiam. Akcja bardzo sprawnie nabiera tempa a zakończenie może zaskoczyć. Na szczęście tym razem wątki miłosne zostały mocno ograniczone - na szczęście 😁. Mówiąc krótko, CZYTAĆ!

Stara dobra Tess Gerritsen z pierwszych części cyklu Rizzoli/Isles wróciła. Po troszeczkę słabszych dwóch poprzednich częściach cykl wraca na stare dobre tory. Znów mamy więcej thrillera medycznego, więcej popapranych psychicznie morderców a wszystko to w otoczce areochologicznej, którą uwielbiam. Akcja bardzo sprawnie nabiera tempa a zakończenie może zaskoczyć. Na...

Troszkę słabsza niż poprzednie tomy cyklu ale nie na tyle by mocno obniżać ocenę. Interesujący motyw przewodni z Klubem Mefista, tropieniem zła i demonów. Ciekawy wątek z rodzicami Rizzoli i mniej ciekawy wątek z rozterkami sercowymi dr Isles. Za mało też tym razem thrillera medycznego jak na mój gust. Zakończenie trochę przewidywalne i łatwo się domyślić "who is who". Mimo wszystko mocna 7 i warto przeczytać.

Troszkę słabsza niż poprzednie tomy cyklu ale nie na tyle by mocno obniżać ocenę. Interesujący motyw przewodni z Klubem Mefista, tropieniem zła i demonów. Ciekawy wątek z rodzicami Rizzoli i mniej ciekawy wątek z rozterkami sercowymi dr Isles. Za mało też tym razem thrillera medycznego jak na mój gust. Zakończenie trochę przewidywalne i łatwo się domyślić "who is...

Kolejny bardzo dobry thriller z pod pióra Tess Gerritsen. Tym razem mamy nawiązania do powiązań biznesu, polityki i służb specjalnych w USA. Nie zabrakło oczywiście głównych bohaterek cyklu. Warto przeczytać, choć wolę poprzednie tomy za ich tematykę.

Kolejny bardzo dobry thriller z pod pióra Tess Gerritsen. Tym razem mamy nawiązania do powiązań biznesu, polityki i służb specjalnych w USA. Nie zabrakło oczywiście głównych bohaterek cyklu. Warto przeczytać, choć wolę poprzednie tomy za ich tematykę.

Ciąg dalszy historii detektyw Rizzoli i doktor Isles. Nie da się ukryć, że trzymający w napięciu tak jak poprzednie tomy "Anatomii zbrodni". Teoretycznie można każdy z tych tomów czytać oddzielnie ale czytając od pierwszego, mamy świadomość pewnych niuansów i smaczków. Thriller medyczny z najwyższej półki. Jedyny minus to wątki miłosne we wszystkich częściach. Ale i tak polecam!

Ciąg dalszy historii detektyw Rizzoli i doktor Isles. Nie da się ukryć, że trzymający w napięciu tak jak poprzednie tomy "Anatomii zbrodni". Teoretycznie można każdy z tych tomów czytać oddzielnie ale czytając od pierwszego, mamy świadomość pewnych niuansów i smaczków. Thriller medyczny z najwyższej półki. Jedyny minus to wątki miłosne we wszystkich częściach. Ale i tak...

Kolejny bardzo dobry thriller medyczny Tess Gerritsen. Tym razem bez psychopatycznego, maniakalnego seryjnego zabójcy. Ciekawie zbudowana kryminalna intryga i oczywiście jakto u Tess wątek miłosny. Polecam 🙂

Kolejny bardzo dobry thriller medyczny Tess Gerritsen. Tym razem bez psychopatycznego, maniakalnego seryjnego zabójcy. Ciekawie zbudowana kryminalna intryga i oczywiście jakto u Tess wątek miłosny. Polecam 🙂

Kontynuacja rewelacyjnego "Chirurga" Tess Gerritsen. Jest jeszcze bardziej mrocznie i niepokojąco. Psychika mordercy, metoda postępowania i motywacja rozłożona na czynniki pierwsze. Autorka jest internistą a pisze jak psychiatra. Bardzo często kontynuacje nie dorównują pierwowzorom a tu jest zupełnie inaczej. Książka trzyma poziom, jest świetna i nie wiem czy nie lepsza niż "Chirurg". Oceńcie sami. Na końcu czeka Was też niespodzianka 😉

Kontynuacja rewelacyjnego "Chirurga" Tess Gerritsen. Jest jeszcze bardziej mrocznie i niepokojąco. Psychika mordercy, metoda postępowania i motywacja rozłożona na czynniki pierwsze. Autorka jest internistą a pisze jak psychiatra. Bardzo często kontynuacje nie dorównują pierwowzorom a tu jest zupełnie inaczej. Książka trzyma poziom, jest świetna i nie wiem czy nie lepsza niż...

Świetne, świetne, świetne! Trzymający cały czas w napięciu thriller sensacyjno-medyczny. Psychopatyczny seryjny morderca, ofiara i dwoje policjantów na tropie. Nieźle nakreślone profile psychiczne głównych bohaterów a zwłaszcza mordercy i ofiary. Książka połknięta w kilka godzin! Chce się więcej!

Świetne, świetne, świetne! Trzymający cały czas w napięciu thriller sensacyjno-medyczny. Psychopatyczny seryjny morderca, ofiara i dwoje policjantów na tropie. Nieźle nakreślone profile psychiczne głównych bohaterów a zwłaszcza mordercy i ofiary. Książka połknięta w kilka godzin! Chce się więcej!

Świeżo po „Gateway. Brama do gwiazd” zabrałem się za czytanie kontynuacji, pełen nadziei, że lektura będzie co najmniej na tym samym poziomie. Niestety to nie ten sam poziom, za co nie można winić autora, bo część pierwsza była po prostu rewelacyjna. Nie pierwszego i nie ostatniego autora to spotyka, że kontynuacja jego fantastycznego przeboju jest po prostu średnia.

Akcja dzieje się kilkanaście lat po części pierwszej. Mam kolejne stacje i miejsca, które należały do Heechów. Mamy wyprawę naukową i odkryty przyczółek Heechów. Mamy też naszego głównego bohatera z części pierwszej czyli Robinetta Broadheada. Wreszcie wiemy czego naprawdę pragnie Robinette. I wreszcie dowiadujemy się czegoś więcej o tajemniczych Heechach.

Niestety nie ma tego „czegoś” i akcja nie wciąga jak w jedynce. Za dużo jest wywodów naukowych i pseudo naukowych. Książkę ratuje ostatni rozdział, co napawa nadzieją przed kolejnymi tomami.

Świeżo po „Gateway. Brama do gwiazd” zabrałem się za czytanie kontynuacji, pełen nadziei, że lektura będzie co najmniej na tym samym poziomie. Niestety to nie ten sam poziom, za co nie można winić autora, bo część pierwsza była po prostu rewelacyjna. Nie pierwszego i nie ostatniego autora to spotyka, że kontynuacja jego fantastycznego przeboju jest po prostu średnia....

Do „Gateway” postanowiłem wrócić po kilkunastu latach, pamiętałem ją jaką świetną książkę s-f. Kilka powrotów do innych tytułów czytanych „a long time ago” zakończyło się totalną klapą, więc pewne obawy towarzyszyły powrotowi do „Gateway”. Na szczęście to wciąż ta sama fantastyczna powieść.

Narracja dwu torowa początkowo mocno irytuje, ale później można do niej przywyknąć, co jest o tyle ważne, że ma istotny wpływ do zrozumienia całej historii głównego bohatera.

Mamy podbój kosmosu, bazy kosmiczne, podróżników i ich statki oraz to co najlepsze, czyli tajemniczą obcą cywilizację Heechów.

Co do cywilizacji Heechów autor stworzył jej zarys po prostu kapitalnie. Od pierwszej do ostatniej strony odkrywamy tajemnice tej zaginionej cywilizacji. Zacytuję fragment, który kapitalnie podsumowuje ich historię „… na jarmarkach sprzedawano dowcipną książeczkę zatytułowaną „Wszystko, co wiemy o Heechach”. Miała sto dwadzieścia osiem stron, a wszystkie puste.”

To trzeba przeczytać, koniecznie!

Do „Gateway” postanowiłem wrócić po kilkunastu latach, pamiętałem ją jaką świetną książkę s-f. Kilka powrotów do innych tytułów czytanych „a long time ago” zakończyło się totalną klapą, więc pewne obawy towarzyszyły powrotowi do „Gateway”. Na szczęście to wciąż ta sama fantastyczna powieść.

Narracja dwu torowa początkowo mocno irytuje, ale później można do niej przywyknąć,...

To już kolejna pozycja tego autora, którą przeczytałem. Autor już na wstępie przygotowuje nas do informacji jakie chce nam przekazać a dalej jest tego znacznie więcej.

Schemat każdego rozdziału jest prawie identyczny. Zaczynamy od przesłanki, później mamy przykłady (z życia osób publicznych jak i zwykłych ludzi) oraz wniosek. Jak na książkę blisko 80 letnią, wiele zawartych w tej książce porad jest wciąż aktualnych. Z osobistego doświadczenia mogę tylko powiedzieć, że naprawdę książka może pomóc w poprawie kontaktów między ludzkich. Uśmiech, zwracanie się po imieniu do rozmówcy, wysłuchanie drugiej osoby zwłaszcza gdy chce się pochwalić swoimi sukcesami i wiele innych - to naprawdę działa. Większość przykładów odnosi się do kontaktów biznesowych ale niektóre prądu odniosą skutek również w życiu osobistym. Momentami książka trąci myszką i niektóre przykłady są infantylne, ale nie zaburza to ogólnej oceny.

Szczerze polecam książkę, naprawdę można wiele się nauczyć a niektóre porady są ponadczasowe.

To już kolejna pozycja tego autora, którą przeczytałem. Autor już na wstępie przygotowuje nas do informacji jakie chce nam przekazać a dalej jest tego znacznie więcej.

Schemat każdego rozdziału jest prawie identyczny. Zaczynamy od przesłanki, później mamy przykłady (z życia osób publicznych jak i zwykłych ludzi) oraz wniosek. Jak na książkę blisko 80 letnią, wiele...

Uwielbiam Piekarę i uwielbiam postać Mordimera Madderdina. Jak zresztą można nie uwielbiać naszego sługę inkwizytora czytając jego cięte słowne riposty jak i barwne przemyślenia.

Wracając natomiast do "Miecza aniołów", w większości opowiadań akcja rozwija się bardzo powoli ale za to później nabiera rozpędu aż do finałów, które naprawdę zaskakują. Znów mamy dużo mocy nadprzyrodzonych choć początek zaczyna się sensacyjno-kryminalnie. Pan Piekara trzyma poziom, naprawdę czyta się świetnie i szybko. Forma narracji, opisy i dialogi na wysokim poziomie.

Polecam wszystkim fanom fantastyki i nie tylko :)

Uwielbiam Piekarę i uwielbiam postać Mordimera Madderdina. Jak zresztą można nie uwielbiać naszego sługę inkwizytora czytając jego cięte słowne riposty jak i barwne przemyślenia.

Wracając natomiast do "Miecza aniołów", w większości opowiadań akcja rozwija się bardzo powoli ale za to później nabiera rozpędu aż do finałów, które naprawdę zaskakują. Znów mamy dużo mocy...