Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mistrzowska saga~!

Mistrzowska saga~!

Genialne!

Genialne!

Tom "Krew Elfów" raczej zwolnił tempo akcji, Sapkowski skupił się na opisie świata. Tutaj fabuła przyspiesza, niesamowite zwroty akcji,nowe wątki . Kolejny raz geniusz

Tom "Krew Elfów" raczej zwolnił tempo akcji, Sapkowski skupił się na opisie świata. Tutaj fabuła przyspiesza, niesamowite zwroty akcji,nowe wątki . Kolejny raz geniusz

Sapkowski nie zawodzi, powieść rozpoczynająca sagę wprowadza nas w nowe przygody Geralta, Yenifer i Ciri. Znów zaskakujące, dowcipne, inteligentne.

Sapkowski nie zawodzi, powieść rozpoczynająca sagę wprowadza nas w nowe przygody Geralta, Yenifer i Ciri. Znów zaskakujące, dowcipne, inteligentne.

Arcydzieło!

Arcydzieło!

Sapkowski jest naszym towarem eksportowym. Nigdy nie byłem jakimś fanem fantastyki, wręcz unikałem jej jak ognia. I było to złe uprzedzenie. Opowiadania o wiedźminie są rewelacyjne i nie jest to tylko bajka o różnych dziwnych stworach. To literatura, w której bohaterowie są idealnie ukształtowani , bardzo zabawny Jaskier, tajemniczy Geralt , i księżniczka Ciri z cechami małego dziecka. To tylko kilka postaci, ale ich kreacja robi wrażenie.

Sapkowski jest naszym towarem eksportowym. Nigdy nie byłem jakimś fanem fantastyki, wręcz unikałem jej jak ognia. I było to złe uprzedzenie. Opowiadania o wiedźminie są rewelacyjne i nie jest to tylko bajka o różnych dziwnych stworach. To literatura, w której bohaterowie są idealnie ukształtowani , bardzo zabawny Jaskier, tajemniczy Geralt , i księżniczka Ciri z cechami...

Można rzec, że Houellebecq jest pesymistyczny, tak to prawda, ale w tym szaleństwie jest metoda. Dzięki swojemu pesymizmowi jest do bólu prawdziwy. Tak, niektórych boli ta prawda , bo odnajdują się sami na stronach zapisanych przez pióro Houellebecqa. Takie działanie ma własnie literatura wysoka. A " Możliwość wyspy" bez wątpienia do niej należy.

Można rzec, że Houellebecq jest pesymistyczny, tak to prawda, ale w tym szaleństwie jest metoda. Dzięki swojemu pesymizmowi jest do bólu prawdziwy. Tak, niektórych boli ta prawda , bo odnajdują się sami na stronach zapisanych przez pióro Houellebecqa. Takie działanie ma własnie literatura wysoka. A " Możliwość wyspy" bez wątpienia do niej należy.

To już czwarta przeczytana prze zemnie książka Andrzeja Stasiuka, no i pozostaje niedosyt. Gdy sięgnąłem po genialne "Mury Hebronu" chciałem przeczytać coś więcej tego autora, najpierw wybór padł na "Dziewięć" cóż przeciętne, pewnie wypadek przy pracy, potem było "Fado" ah, średnia książka , mająca trochę dobrych momentów . No i nareszcie słynne "Opowieści Galicyjskie", książka składa się z kilku ciekawych opowiadań, ale zdarzają się też historie, które męczą ,mimo małej objętości. Ze Stasiukiem jest problem jego nierówności, są rozdziały genialne (Marysia), ale też takie, by zapisać czymś kartki.

To już czwarta przeczytana prze zemnie książka Andrzeja Stasiuka, no i pozostaje niedosyt. Gdy sięgnąłem po genialne "Mury Hebronu" chciałem przeczytać coś więcej tego autora, najpierw wybór padł na "Dziewięć" cóż przeciętne, pewnie wypadek przy pracy, potem było "Fado" ah, średnia książka , mająca trochę dobrych momentów . No i nareszcie słynne "Opowieści...

Z tym zbiorem esejów jest nie lada problem, przeplatają go teksty bardzo dobre i wątpliwej jakości. Powinien on być o wiele krótszy, ale prawdopodobnie niektóre eseje zostały wepchnięte tak by zapchać dziurę.

Z tym zbiorem esejów jest nie lada problem, przeplatają go teksty bardzo dobre i wątpliwej jakości. Powinien on być o wiele krótszy, ale prawdopodobnie niektóre eseje zostały wepchnięte tak by zapchać dziurę.

Nie sądziłem ,że zacznę czytać fantastykę, a w dodatku zakocham się w niej. To nie jest książka, która jest przeładowana patosem, od którego się ucieka, niby fantastyka, lecz wypowiedzi bohaterów to czysty naturalizm. Bohaterzy są tak wykreowani, że pięknie się różnią , a w dodatku dopełniają się. Książka wybitna, arcydzieło w swoim gatunku.

Nie sądziłem ,że zacznę czytać fantastykę, a w dodatku zakocham się w niej. To nie jest książka, która jest przeładowana patosem, od którego się ucieka, niby fantastyka, lecz wypowiedzi bohaterów to czysty naturalizm. Bohaterzy są tak wykreowani, że pięknie się różnią , a w dodatku dopełniają się. Książka wybitna, arcydzieło w swoim gatunku.

Tak powinno się pisać reportaże. Ryszard Kapuściński dokładnie opisuje afrykę, wątki wprowadza opisując historie danego klanu, terytorium czy kontynentu. Książka ta pozwala lepiej zrozumieć czarny kontynent.

Tak powinno się pisać reportaże. Ryszard Kapuściński dokładnie opisuje afrykę, wątki wprowadza opisując historie danego klanu, terytorium czy kontynentu. Książka ta pozwala lepiej zrozumieć czarny kontynent.

Przyjemnie się czyta, czasami miewa lepsze momenty. Do przełknięcia , ze względu na małą objętość tejże książki.

Przyjemnie się czyta, czasami miewa lepsze momenty. Do przełknięcia , ze względu na małą objętość tejże książki.

Arcydzieło, nikt nie piszę jak Hemingway. Rozterki i przeżycia doznaję się wraz z bohaterem. Książka wybitna.

Arcydzieło, nikt nie piszę jak Hemingway. Rozterki i przeżycia doznaję się wraz z bohaterem. Książka wybitna.

Po przeczytaniu Murów Hebronu , gdy sięgałem po tą powieść liczyłem na znakomite dzieło. Jednak gorzko się rozczarowałem. Stasiuk w tej powieści zanudza, nie jest to jego opus magnum. Ta książka to dość przeciętna powieść, w dorobku znakomitego autora. Jedyny dużym plusem jest znakomite oddanie klimatu lat dziewięćdziesiątych.

Po przeczytaniu Murów Hebronu , gdy sięgałem po tą powieść liczyłem na znakomite dzieło. Jednak gorzko się rozczarowałem. Stasiuk w tej powieści zanudza, nie jest to jego opus magnum. Ta książka to dość przeciętna powieść, w dorobku znakomitego autora. Jedyny dużym plusem jest znakomite oddanie klimatu lat dziewięćdziesiątych.

Dostojewski tworzy rozległa fabułę, czasem przynudza, ale tylko po to by wprowadzić akcję , która zaskakuje wręcz podwójnie.

Dostojewski tworzy rozległa fabułę, czasem przynudza, ale tylko po to by wprowadzić akcję , która zaskakuje wręcz podwójnie.

Książkę przeczytałem jednym tchem. Niektórzy twierdzą , że jest wulgarna, jednakowoż jaka miała być książka o życiu więziennym? Sielankowa? Skądże. Wszystko jest tutaj jak być powinno. Książka wybitna.

Książkę przeczytałem jednym tchem. Niektórzy twierdzą , że jest wulgarna, jednakowoż jaka miała być książka o życiu więziennym? Sielankowa? Skądże. Wszystko jest tutaj jak być powinno. Książka wybitna.

Powieść wspaniała. Język, fabuła, obraz Warszawy sprawia, że jest to dzieło oszałamiające. Pomimo znaczącej długości, czyta się szybko. Aż chcę się przeczytać inne dzieło zrodzone przez geniusz Tyrmanda.

Powieść wspaniała. Język, fabuła, obraz Warszawy sprawia, że jest to dzieło oszałamiające. Pomimo znaczącej długości, czyta się szybko. Aż chcę się przeczytać inne dzieło zrodzone przez geniusz Tyrmanda.

Czytam się ciekawie,jednakże przytłacza brak obiektywności.

Czytam się ciekawie,jednakże przytłacza brak obiektywności.

Nie jest to typowa biografia historyczna, gdzie fakty wyłożone są lakonicznie. Krawkczuk w pisaniu ma polot, przez co postać Cezara staję sie idealizowana.

Nie jest to typowa biografia historyczna, gdzie fakty wyłożone są lakonicznie. Krawkczuk w pisaniu ma polot, przez co postać Cezara staję sie idealizowana.

Ksiażkę przeczytałem jednym tchem. Otwiera oczy, choć wiele fikcji literackiej, to niektóre wypowiedzi helbauma to czysta Polska rzeczywistość , na pewno wrócę do niej nieraz.

Ksiażkę przeczytałem jednym tchem. Otwiera oczy, choć wiele fikcji literackiej, to niektóre wypowiedzi helbauma to czysta Polska rzeczywistość , na pewno wrócę do niej nieraz.