Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dużym plusem książki byli różnorodni bohaterowie, wśród których każdy miał w sobie coś ciekawego. Mimo, że główna rola i opowiadanie całej historii przypadło Darcy, to moim zdecydowanym faworytem był Alex. Chłopak od samego początku zyskał moja sympatię i do samego końca ją utrzymał.

Jednym z ważnym aspektem, na których skupiła się autorka były związki i relacje, głównie te romantyczne. Mam wrażenie, że w książkach młodzieżowych aktualnie jest za dużo wyidealizowanego romansu, a za mało prawdziwego i życiowego podejścia do związków. W tym przypadku było inaczej. Perfect ON paper pokazało zdrowy stosunek do relacji, a listy i odpowiedzi od szafki 89 poruszały realne tematy i wątpliwości, z którymi każdy kiedyś się zmierzył. Ogromnie się cieszę się, że w końcu pojawiła się naprawdę wartościowa pozycja w tym temacie.

Tym, co czasem przeszkadzało mi w książce, to język jakim posługiwała się autorka. Momentami miałam wrażenie, że Sophie na siłę próbowała by był on bardziej "nastolatkowy" i przez to niektóre kwestie bohaterów wychodziły mało naturalnie.

Podsumowując, Perfect ON paper było lekką i przyjemną młodzieżówką, która przy okazji poruszyła kilka ważnych kwestii takich jak problemy w związkach, czy też czym jest bifobia. Dla mnie jest to zdecydowanie lektura obowiązkowa dla wszystkich fanów literatury młodzieżowej i nie tylko.

Dużym plusem książki byli różnorodni bohaterowie, wśród których każdy miał w sobie coś ciekawego. Mimo, że główna rola i opowiadanie całej historii przypadło Darcy, to moim zdecydowanym faworytem był Alex. Chłopak od samego początku zyskał moja sympatię i do samego końca ją utrzymał.

Jednym z ważnym aspektem, na których skupiła się autorka były związki i relacje, głównie...

Książek dotyczących różnych katastrof oraz apokalips jest na pęczki. Przez pewien moment miałam wrażenie, że wyskakiwały mi one z lodówki. Niestety większość była od razu związana ze światem magicznym, fantastycznym lub nawet sci-fi. Dlatego byłam niezmiernie zaciekawiona nową książką braci Schusterman.

Co najbardziej zaskoczyło mnie w książce to jej realność. Od razu zmusiła mnie do rozmyślań pod tytułem, a co jeśli teraz u mnie w mieście zabrakło wody. Tak nagle, bez żadnego wyjaśnienia. W takiej chwili ma się ochotę natychmiast popędzić do sklepu, żeby zrobić zapasy na "czarną godzinę". Według mnie właśnie to była największy atut Suszy. Wszystkie początkowe zachowania bohaterów oraz otoczenia były jakby wyjęte z rzeczywistości. W pewien sposób przypomniał mi się początek pandemii, w której to wszyscy rzucili się na papier toaletowy, suche produkty oraz te z długim okresem przydatności. To pokazuje, że bracia Schusterman doskonale zdają sobie sprawę z tego. jak funkcjonujemy w momencie paniki.

Akcję poznajemy z dwóch perspektyw nastoletnich sąsiadów, Alyssy oraz Keltona. Co jakiś czas ich rozdziały są przeplatane różnymi historiami pojedynczych osób, czy wstawkami dziennikarzy. Urozmaicało to historię i pomagało nam zrozumieć całokształt sytuacji w Kalifornii. Potem również do narratorów dołączają inne postacie, ale na ten moment zostawię to jako tajemnicę. Niestety mimo wiele ciekawych zabiegów, Susza była dla mnie bardzo nierówna. Z jeden strony wiele się działo, a potem była to dość długa przerwa między wydarzeniami, przez co książka ciut mi się dłużyła.

Uważam, że zarówno Alyssa, jak i Kelton było ciekawymi postaciami i bardzo przystępnymi, to jednak rodzina chłopaka była dla mnie za mocno przerysowana. Może i istnieją ludzie, którzy wiecznie szykują się na apokalipsę oraz mają zawsze zrobione zapasy, to jednak schron i budowanie własnych sprzętów to dla mnie za dużo. Ciężko było mi w to uwierzyć, ponieważ cała reszta książki jest zarówno bardzo realna, jak i przyziemna. Wiem, jednak, że nie wszystkim będzie to przeszkadzać.

Ogólnie bardzo dobrze bawiłam się przy czytaniu tej książki, ponieważ jest ona głównie skierowana do młodzieży. To oczywiście oznacza, że jest przyjemna i lekka. Będę również czekać na książki Jarroda Schustermana, ponieważ już udało mi się poznać twórczość jego brata, który napisał między innymi Kosiarzy.

Książek dotyczących różnych katastrof oraz apokalips jest na pęczki. Przez pewien moment miałam wrażenie, że wyskakiwały mi one z lodówki. Niestety większość była od razu związana ze światem magicznym, fantastycznym lub nawet sci-fi. Dlatego byłam niezmiernie zaciekawiona nową książką braci Schusterman.

Co najbardziej zaskoczyło mnie w książce to jej realność. Od razu...

Raz na jakiś czas uwielbiam przeczytać niezobowiązującą młodzieżówkę. I tak właśnie sięgnęłam po "Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie". Wtedy też przepadłam, ponieważ dawno tak świetnie nie bawiłam się podczas czytania książki. Dlatego też od razu sięgnęłam po tom drugi, czyli Przewodnik dla damy po halkach i korsarstwie zamówiony z popularnej księgarni internetowej.

Zawsze ciężko jest mi oceniać drugie tomy różnych serii, ponieważ ten pierwszy zawsze zawiesza jakąś poprzeczkę. I w tym wypadku była ona dość wysoka. Pierwsza część o rodzeństwie Montague była zaskakująca oraz pełna rozrywki. Zaskoczyła mnie tym, w którą stronę rozwinęła się akcja. Dlatego też domyślałam się, że historia Felicity parę razy zboczy z wcześniej ustalonych torów. Jednak mimo tego akcja bardzo mi się podobała i zdecydowanie należała do tych ciekawszych.


Następną zaletą jest ustalenie akcji w XVIII wieku. Dało to nam szansę na zobaczenie, jak problematyczne było życie kobiet w tamtych czasach. Brak posiadania męża lub opieki ojca równał się z niemożnością załatwienia czegokolwiek, ponieważ kobieta mała tylko ubiegać się o coś tylko i wyłącznie z pomocą tych dwóch osób. A słowa "Damie nie wypada tego robić" padały tak często, że sama aż gotowałam się w środku.

Główne skrzypce gra Felicity Montague, którą udało nam się poznać już w pierwszym tomie, jako niepokorną siostrę Henry'ego z zacięciem do medycyny. Możliwość zaglądnięcia do głowy tej dziewczyny był wyjątkowy. Dobrze było w końcu poznać bohaterkę, która nie stara się dopasować do innych, nie jest idealna oraz w trakcie książki sporo się zmienia. Dla mnie przemiana bohatera jest ważna i zawsze ciekawa do zaobserwowania, a zmiana, która zaszła w Felicity była bardzo interesująca.

Niestety nie mogłam się wciągnąć w Przewodnik dla dam po halkach i korsarstwie. Możliwe, że to był zły moment dla mnie na przeczytanie tej książki, ponieważ ciężko mi jest powiedzieć, dlaczego się nie wciągnęłam. Następnym minusem był dla mnie spory brak tytułowego korsarstwa. Myślałam, że właśnie ono będzie głównym wątkiem książkowym.

Wydaję mi się, że ta książka, jak i seria spodoba się wielu osobom. Na pewno jest to lekka, zaskakująca opowieść. Może ona być dobra na przełamanie tak zwanego zastoju czytelniczego.

Raz na jakiś czas uwielbiam przeczytać niezobowiązującą młodzieżówkę. I tak właśnie sięgnęłam po "Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie". Wtedy też przepadłam, ponieważ dawno tak świetnie nie bawiłam się podczas czytania książki. Dlatego też od razu sięgnęłam po tom drugi, czyli Przewodnik dla damy po halkach i korsarstwie zamówiony z popularnej księgarni...