Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wzrusza, inspiruje i wyjaśnia wiele rzeczy - bieda, głód, to co ukryte, o czym się nie mówiło wychodzi na jaw. Wielkie brawa dla autorki za zgromadzenie tak obszernych materiałów.

Wzrusza, inspiruje i wyjaśnia wiele rzeczy - bieda, głód, to co ukryte, o czym się nie mówiło wychodzi na jaw. Wielkie brawa dla autorki za zgromadzenie tak obszernych materiałów.

Oyezu, co to była za książka... Ile emocji w tych 39 godzinach słuchania... ile pięknych rzeczy, kiedy stawały mi łzy w oczach... ile bólu również odczuwanego za bohaterów... Boże! Kto nie czytał niech nie próżnuje! Mimo objętości tej książki polecam z całego serducha! Audiobook w wydaniu Rafała Kosiora rewelacyjny (bo lektor też robi różnicę).

Oyezu, co to była za książka... Ile emocji w tych 39 godzinach słuchania... ile pięknych rzeczy, kiedy stawały mi łzy w oczach... ile bólu również odczuwanego za bohaterów... Boże! Kto nie czytał niech nie próżnuje! Mimo objętości tej książki polecam z całego serducha! Audiobook w wydaniu Rafała Kosiora rewelacyjny (bo lektor też robi różnicę).

Zafascynowała mnie ta książka... samotne wieczory na balkonie przy letnim lipcowym wiaterku i Frankenstein... Aż nie mogę uwierzyć, że osoba, która napisała tę książkę miała zaledwie 19 lat! Klasyka gatunku, gorąco polecam. Punkty kulminacyjne zmroziły mi krew w żyłach niczym przy prawdziwym horrorze. Polecam gorąco!

Zafascynowała mnie ta książka... samotne wieczory na balkonie przy letnim lipcowym wiaterku i Frankenstein... Aż nie mogę uwierzyć, że osoba, która napisała tę książkę miała zaledwie 19 lat! Klasyka gatunku, gorąco polecam. Punkty kulminacyjne zmroziły mi krew w żyłach niczym przy prawdziwym horrorze. Polecam gorąco!

Bardzo polecam, książka poruszyła moje serce i zajęła wyjątkowe miejsce. Nie jest to typowy romans, ale wzbudza dużo skrajnych emocji zwłaszcza przy końcu czytania. Niektóre opisy były zbyt długie, ale generalnie wybitne dzieło różne od innych Whartona.

Bardzo polecam, książka poruszyła moje serce i zajęła wyjątkowe miejsce. Nie jest to typowy romans, ale wzbudza dużo skrajnych emocji zwłaszcza przy końcu czytania. Niektóre opisy były zbyt długie, ale generalnie wybitne dzieło różne od innych Whartona.

Ot taka książka o gburowatym i wiecznie narzekajacym facecie. Najlepsze były wspomnienia o jego żonie, bo w nich chociaż było coś pozytywnego. Rzadko się zdarza, że do takiego człowieka lgną ludzie, sąsiedzi, ale w książce tak było. Tak samo jak w filmach - zwykły facet ma powodzenie u najlepszych, najpiękniejszych i najmądrzejszych kobiet. Raczej wolałabym coś bardziej pogodnego. Te przygody bardziej dołowały niż dodawały otuchy. Wiecznie coś, wiecznie powód by narzekać. Już życie takie jest, książka mogłaby być weselsza.

Ot taka książka o gburowatym i wiecznie narzekajacym facecie. Najlepsze były wspomnienia o jego żonie, bo w nich chociaż było coś pozytywnego. Rzadko się zdarza, że do takiego człowieka lgną ludzie, sąsiedzi, ale w książce tak było. Tak samo jak w filmach - zwykły facet ma powodzenie u najlepszych, najpiękniejszych i najmądrzejszych kobiet. Raczej wolałabym coś bardziej...

Szybko się czyta, jednak nie bardzo rozumiem celu - czemu ma służyć ta książka? Żeby pokazać, że ktoś ma gorzej? Hmm... już lepiej na inny bardziej wartościowy temat napisać.

Szybko się czyta, jednak nie bardzo rozumiem celu - czemu ma służyć ta książka? Żeby pokazać, że ktoś ma gorzej? Hmm... już lepiej na inny bardziej wartościowy temat napisać.

Kilka nowości się dowiedziałam, jednak ksiązka nie podbiła mojego serca. Troszkę chaotyczna, kilka błędów wychwyciłam, ale mimo wszystko napisana lekkim językiem i szybko się czyta.

Kilka nowości się dowiedziałam, jednak ksiązka nie podbiła mojego serca. Troszkę chaotyczna, kilka błędów wychwyciłam, ale mimo wszystko napisana lekkim językiem i szybko się czyta.

Książka prowadzi w fascynującą przygodę. Czułam się jakbym tam była, jakbym obserwowała wszystko z boku. Czyta się lekko i przyjemnie, książka wzrusza i zadziwia.
Polecam każdemu!

Książka prowadzi w fascynującą przygodę. Czułam się jakbym tam była, jakbym obserwowała wszystko z boku. Czyta się lekko i przyjemnie, książka wzrusza i zadziwia.
Polecam każdemu!

Książka jest całkiem w porządku, choć czasami wieje nudą. Tytułowa blondynka wcale nie jest typową blondynką. Pani Beata dodaje ciekawostki np.o tym jak kobra "kąsi", czasem faktycznie się "mądruje", ale to moim zdaniem podnosi merytoryczną stronę książki. Polecam jako lekką i ciekawą pozycję np.na wakacje.

Książka jest całkiem w porządku, choć czasami wieje nudą. Tytułowa blondynka wcale nie jest typową blondynką. Pani Beata dodaje ciekawostki np.o tym jak kobra "kąsi", czasem faktycznie się "mądruje", ale to moim zdaniem podnosi merytoryczną stronę książki. Polecam jako lekką i ciekawą pozycję np.na wakacje.

Książka jest bardzo wciągająca i przepełniona przemocą. Nie wzbudziła we mnie dużej sympatii, a wręcz wywołała lęki i strach. Emocje przeniosły się na moje myśli, co nie było pożądane. Mimo wszystko polecam tę pozycję osobom żądnym wrażeń. Dla mnie trochę za mocną.

Książka jest bardzo wciągająca i przepełniona przemocą. Nie wzbudziła we mnie dużej sympatii, a wręcz wywołała lęki i strach. Emocje przeniosły się na moje myśli, co nie było pożądane. Mimo wszystko polecam tę pozycję osobom żądnym wrażeń. Dla mnie trochę za mocną.

Książka nie ma w sobie wiele mądrości. Autor bardzo rozlegle opisuje przykłady ze swojego życia, poznajemy dogłębnie jego rodzinę i problemy poszczególnych osób. Jeśli chodzi o walkę ze stresem i martwieniem się to polecam jednak książki Dale Carnegie.

Książka nie ma w sobie wiele mądrości. Autor bardzo rozlegle opisuje przykłady ze swojego życia, poznajemy dogłębnie jego rodzinę i problemy poszczególnych osób. Jeśli chodzi o walkę ze stresem i martwieniem się to polecam jednak książki Dale Carnegie.

Ta książka jest naprawdę kochana. Wspierała mnie na każdym kroku, ciekawe wstawki z życia autorki pokazywały mi co jest w życiu naprawdę ważne. Z radością odkrywałam kolejne rozdziały i połknęłam ją czym prędzej. Niewątpliwie będę wielokrotnie wracać do tej pozycji, bo wzmocniła mnie od wewnątrz, ale niektóre rzeczy trzeba sobie utrwalić. Moja dzika dziewczynka zaczęła uwalniać swoją kreatywność, bawić się i radować małymi rzeczami.
Gorąco polecam tę pozycję!!

Ta książka jest naprawdę kochana. Wspierała mnie na każdym kroku, ciekawe wstawki z życia autorki pokazywały mi co jest w życiu naprawdę ważne. Z radością odkrywałam kolejne rozdziały i połknęłam ją czym prędzej. Niewątpliwie będę wielokrotnie wracać do tej pozycji, bo wzmocniła mnie od wewnątrz, ale niektóre rzeczy trzeba sobie utrwalić. Moja dzika dziewczynka zaczęła...

Książka jest super, bardzo pouczająca, praktyczna, mądra. Przyciągnęła mnie po tym jak fragmenty puszczano w Jedynce o 19:30 (audycja dla dzieci). Mimo że już jestem dorosła i nie mam dzieci, bardzo przyjemnie było poznać Wiłkę i jej przyjaciółki. Czasami bawiła mnie kreatywność i bezpośredniość małej Bułeczki. Ja w swoim życiu zatraciłam już tę dziecięcą część, ale sposób myślenia Bułeczki był zbliżony do mojego (niewypowiedzianego). Lubię taką kawę na ławę, bez podtekstów i pretekstów.
Gratuluję autorce, nie bez powodu książka została wyróżniona. Polecam!

Książka jest super, bardzo pouczająca, praktyczna, mądra. Przyciągnęła mnie po tym jak fragmenty puszczano w Jedynce o 19:30 (audycja dla dzieci). Mimo że już jestem dorosła i nie mam dzieci, bardzo przyjemnie było poznać Wiłkę i jej przyjaciółki. Czasami bawiła mnie kreatywność i bezpośredniość małej Bułeczki. Ja w swoim życiu zatraciłam już tę dziecięcą część, ale sposób...

Książka jest ciekawa. Zawiera mnóstwo życiowych przemyśleń autorki, niektórych niezwykle prawdziwych. Niestety nie była dla mnie śmieszna, humor Nosowskiej do mnie nie przemawia. Czasami słuchając jej podczas jazdy samochodem wręcz czułam się przygnębiona. Dużo refleksji autorki jest pejoratywnych. Mimo wszystko polecam tę pozycję. Pozwala lepiej dostrzec mechanizmy myślenia innej osoby, nabrać dystansu i głębiej się zastanowić.

Książka jest ciekawa. Zawiera mnóstwo życiowych przemyśleń autorki, niektórych niezwykle prawdziwych. Niestety nie była dla mnie śmieszna, humor Nosowskiej do mnie nie przemawia. Czasami słuchając jej podczas jazdy samochodem wręcz czułam się przygnębiona. Dużo refleksji autorki jest pejoratywnych. Mimo wszystko polecam tę pozycję. Pozwala lepiej dostrzec mechanizmy...

Spodziewałam się czegoś więcej. Na początku akcja była wciągająca, coś się działo, ale później już coraz mniej. Myśli i charakter głównej bohaterki był ok, czasem nawet widziałam w tym odniesienie do siebie. Jej samozaparcie i dążenie do celu nieco zadziwia, zwłaszcza że niewiele z tego ma. Generalnie średnie odczucia, drugi raz bym nie sięgnęła po tę pozycję.

Spodziewałam się czegoś więcej. Na początku akcja była wciągająca, coś się działo, ale później już coraz mniej. Myśli i charakter głównej bohaterki był ok, czasem nawet widziałam w tym odniesienie do siebie. Jej samozaparcie i dążenie do celu nieco zadziwia, zwłaszcza że niewiele z tego ma. Generalnie średnie odczucia, drugi raz bym nie sięgnęła po tę pozycję.

Książka jest dobrze napisana, klarowna i mądra. Podoba mi się forma - bardzo ładne zdjęcia i ciekawe doświadczenia (np. opis eksperymentu jak uczono małpę malować). Zawiera wiele trafnych uwag co do biologicznych cech człowieka, koloru warg itp. Polecam tę pozycję!

Książka jest dobrze napisana, klarowna i mądra. Podoba mi się forma - bardzo ładne zdjęcia i ciekawe doświadczenia (np. opis eksperymentu jak uczono małpę malować). Zawiera wiele trafnych uwag co do biologicznych cech człowieka, koloru warg itp. Polecam tę pozycję!

To jest mój absolutnie ulubiony kryminał. Czytałam go chyba w wieku lat 13, przeczytałam go teraz gdy mam 26 lat. Niesamowicie wciągająca, trzymająca w napięciu i zmuszająca do myślenia i zgadywania książka. Język jest prosty i klarowny, a co najlepsze - ten kryminał nie dłuży się. Polecam każdemu, bo czyta się szybko i ciekawie :P

To jest mój absolutnie ulubiony kryminał. Czytałam go chyba w wieku lat 13, przeczytałam go teraz gdy mam 26 lat. Niesamowicie wciągająca, trzymająca w napięciu i zmuszająca do myślenia i zgadywania książka. Język jest prosty i klarowny, a co najlepsze - ten kryminał nie dłuży się. Polecam każdemu, bo czyta się szybko i ciekawie :P

Pierwszy raz sięgnęłam po książkę Nepomuckiej i nie rozczarowałam się. Książka opisuje życie w ciężkich warunkach - w warunkach wojennych. Smutnym motywem jest również choroba alkoholowa przedstawiona w dość zabawny sposób. Ogólnie rozwód - sprawa bezsprzecznie trudna do rozwiązania kiedy są jeszcze choć strzępki nadziei i uczucia.
Książka nie należy do najprostszych, ale wciąga i nie jest za długa.
Polecam!

Pierwszy raz sięgnęłam po książkę Nepomuckiej i nie rozczarowałam się. Książka opisuje życie w ciężkich warunkach - w warunkach wojennych. Smutnym motywem jest również choroba alkoholowa przedstawiona w dość zabawny sposób. Ogólnie rozwód - sprawa bezsprzecznie trudna do rozwiązania kiedy są jeszcze choć strzępki nadziei i uczucia.
Książka nie należy do najprostszych, ale...

Książka w zabawny sposób pokazuje z jak poważnymi problemami mogą zmagać się nawet młodzi niewinni ludzie. Prosto przedstawia myślenie dwóch osób chorych na raka. Kiedy słowo ból odmienia się codziennie przez wszystkie przypadki - nie dotyczy to tylko chorego, ale i całej rodziny... jak pogodzić się ze stratą swojego syna/córki nastolatka? To niezwykle trudne pytanie, które zadają sobie psychologowie i psychoterapeuci na całym świecie.
Romans w książce został pięknie i łagodnie przedstawiony. Autor dodał kilka fajnych smaczków - schematy w związkach (każda para ma swoje) - w tym przypadku "okay".
Co prawda lektura mi się w niektórych momentach dłużyła, ale mimo to polecam tę pozycję. Jest napisana prostym językiem - o chorobie, romansie, rozczarowaniu i tak naprawdę też o marzeniach i prawdziwym życiu. Pomaga zrozumieć ludzi chorych na raka, pokazuje realia w grupie wsparcia itp.

Książka w zabawny sposób pokazuje z jak poważnymi problemami mogą zmagać się nawet młodzi niewinni ludzie. Prosto przedstawia myślenie dwóch osób chorych na raka. Kiedy słowo ból odmienia się codziennie przez wszystkie przypadki - nie dotyczy to tylko chorego, ale i całej rodziny... jak pogodzić się ze stratą swojego syna/córki nastolatka? To niezwykle trudne pytanie, które...

Książka wciągnęła mnie, bo lubię malarstwo. Myślę, że nawet dodała mi weny w czasie kwarantanny. Zabrałam się za nią bez oczekiwań, a czytając jak często malarz chciał malować, stwierdziłam że to bariera w mojej głowie i wymówka. Mając tak samo dużo wolnego czasu, postanowiłam malować codziennie minimum godzinę.
Niespełniony romans pozostawiał trochę do życzenia. Książka w prosty sposób ujawniła rutynę życia. Autor ciekawie opisuje momenty, które w zasadzie są codziennością. Motyw Murlandii pojawił się już w innej powieści Whartona - "Spóźnieni kochankowie". Mimo wszytko, polecam tę pozycję.

Książka wciągnęła mnie, bo lubię malarstwo. Myślę, że nawet dodała mi weny w czasie kwarantanny. Zabrałam się za nią bez oczekiwań, a czytając jak często malarz chciał malować, stwierdziłam że to bariera w mojej głowie i wymówka. Mając tak samo dużo wolnego czasu, postanowiłam malować codziennie minimum godzinę.
Niespełniony romans pozostawiał trochę do życzenia. Książka w...