Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Krew Olimpu" wywarła na mnie mieszane wrażenia.
To w końcu ostatni tom "Olimpijskich Herosów"-rozwiązanie całej akcji, budowanej praktycznie przez dwie serie.
Język książki jest bardzo przystępny, przez co wręcz się ją pochłania.
Czuję jednak niedosyt.
To już jest KONIEC?!
Nie będzie kolejnych części?!
Ciężko jest mi się z tym pogodzić, bo herosi towarzyszą mi od dawna i dorastali wraz ze mną.
Sytuacja jest podobna do zakończenia cyklu 'Harry'ego Potter'a"- ta sama pustka i niedowierzanie.

A teraz wracając do treści.
Szkoda, że Riordan nie dał "głosu" Percy'emu, przecież to on rozpoczął całą historię i zasługuje na więcej uwagi.
Wielu istotnych bohaterów zeszło na drugi plan,a ich losy bardzo mnie ciekawiły.
Muszę przyznać, że finał mnie zaskoczył.
Niektórych scenariuszy nie byłam w stanie przewidzieć.
Po poprzednich częściach nie wyobrażałam sobie tego do końca w ten sposób.

Bardzo się cieszę, że autor wprowadził narrację Reyny i Nico.
To pozwoliło mi ich lepiej poznać i zrozumieć.
Jeszcze bardziej ich uwielbiam.
Nie będę wdrażała się bardziej, bo spoilery nie są wskazane.

Rick Riordan stworzył piękną opowieść.
Może nie jest perfekcyjna, ale dla mnie ma znaczenie.
Przez "Krew Olimpu" jeszcze bardziej czuję się herosem.
Wujku Ricku odwaliłeś kawał dobrej roboty.
Najchętniej zabiłabym cię za to, że to już koniec.
Jednak wszystko co dobre, musi się kiedyś skończyć.
Jednocześnie kocham cię, ponieważ napisałeś coś tak wspaniałego.
Dziękuję, że pozwoliłeś uczynić mój świat piękniejszym i pełnym fantazji.

"Krew Olimpu" wywarła na mnie mieszane wrażenia.
To w końcu ostatni tom "Olimpijskich Herosów"-rozwiązanie całej akcji, budowanej praktycznie przez dwie serie.
Język książki jest bardzo przystępny, przez co wręcz się ją pochłania.
Czuję jednak niedosyt.
To już jest KONIEC?!
Nie będzie kolejnych części?!
Ciężko jest mi się z tym pogodzić, bo herosi towarzyszą mi od dawna i...

Sięgnęłam po "Więźnia Labiryntu", gdy dowiedziałam się, że wkrótce pojawi się ekranizacja tej książki. Czytałam też wiele pochlebnych opinii na jej temat.
Już samo zakwalifikowanie trylogii Jamesa Dashnera na poziomie "Igrzysk Śmierci" było zachęcające.Powiem jedno-nie zawiodłam się!
Autor wprowadza czytelnika w zupełnie nowy świat. Jesteśmy tak samo zdezorientowani, jak mieszkańcy Strefy. Pojawia się wiele pytań, a odpowiedzi są zaskakujące. Przygody Thomasa coraz bardziej wciągają. Akcja w trakcie czytania wzrasta. Pod sam koniec napięcie było nie do wytrzymania. Jednak czuję niedosyt i na wiele pytań wciąż brak odpowiedzi. Nie mogę doczekać się,kiedy uda mi się przeczytać kolejną część. Polecam każdemu.
Przez Jamesa Dashnera sama stałam się "Więźniem Labiryntu". :)

Sięgnęłam po "Więźnia Labiryntu", gdy dowiedziałam się, że wkrótce pojawi się ekranizacja tej książki. Czytałam też wiele pochlebnych opinii na jej temat.
Już samo zakwalifikowanie trylogii Jamesa Dashnera na poziomie "Igrzysk Śmierci" było zachęcające.Powiem jedno-nie zawiodłam się!
Autor wprowadza czytelnika w zupełnie nowy świat. Jesteśmy tak samo zdezorientowani, jak...