Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trylogia Czasu - Kerstin Gier.Muszę przyznać pierwszy raz przed samą sobą , że gdyby nie film , na który całkiem przypadkiem natrafiłam w popołudniową (nudną) niedzielę , nie wiedziałabym o istnieniu tej serii .
Nie wykluczam , że prędzej czy później wpadłaby w moje ręce , ale pomijając już to , cieszy mnie ten zbieg wydarzeń.
Po filmie ( który całkowicie różnił się od książki, a jakże by inaczej) pomaszerowałam po tytułowy "Czerwień Rubinu".
Opowiada o 16letniej Gwendolyn ,która niczym nie wyróżnia się od innych nastolatek,które marzą o miłości ,pocałunku , który zapadłby głęboko w pamięci i o wyśnionym chłopaku .
Jednakże w swej zwykłej oprawie ( jak myśleć by chciała ) ma niezwykły gen-gen czasu ,który pozwala jej podróżować w czasie.
Z dnia na dzień spokojne nastoletnie życie , zamienia się w pasmo nieoczekiwanych przygód i wydarzeń , które już na zawsze odmienią jej życie w towarzystwie oszałamiająco przystojnego i bardzo aroganckiego Gideona.Będzie wciągnięta w wir tajemnic i mrożących krew w żyłach - przepowiedni, które są o niej i nie wróżą jej szczęśliwego zakończenia. Nie będzie wiedziała już sama komu może ufać lub przed kim się ustrzec.
Czy straszliwa przepowiednia o rubinie się spełni , to już sami musicie się dowiedzieć.

Z całą swoją odpowiedzialnością , polecam. Miła , przyjemna i lekka. Pobudza wyobraźnie i całkiem dostatecznie odpręża.Jednak w jednym mogłabym się uczepić - mianowicie , 3 części pochłonęłam w jeden dzień .Czuję niedosyt , który już nic ani nikt mi nie zrekompensuję . Mogę jedynie zacząć czytać od początku .
Jednym słowem wchłania się ją , jak bardzo dobre - smaczne ciastko.
POLECAM.

Trylogia Czasu - Kerstin Gier.Muszę przyznać pierwszy raz przed samą sobą , że gdyby nie film , na który całkiem przypadkiem natrafiłam w popołudniową (nudną) niedzielę , nie wiedziałabym o istnieniu tej serii .
Nie wykluczam , że prędzej czy później wpadłaby w moje ręce , ale pomijając już to , cieszy mnie ten zbieg wydarzeń.
Po filmie ( który całkowicie różnił się od...

czwarta część powieści"Kroniki Wampirów" A.Rice.
Nasz bohater Lestat staje przed propozycją zamiany ciał .
Dostaje niesamowitą możliwość w której na powrót miał i mógł stać się człowiekiem i znów poczuć inne pragnienia niż tylko żądza wypicia krwi -pan nocy.
Lestat mimo twardych warunków od śmiertelnika godzi się na nie i zostaje dwudziestosześcioletnim przystojnym mężczyzną .

Jedna z moich ulubionych części kronik o wampirach . Czy Lestat odnajdzie się w roli śmiertelnika na nowo ? czy przypomni sobie jak to było odczuwać więcej i pragnąć nie tylko krwi ?
Bardzo fajne momenty w których nasz bohater Lestat nie potrafi z początku przywyknąć do potrzeb ludzkich i jak obce jest mu odczuwanie wielu aspektów śmiertelnika .

czwarta część powieści"Kroniki Wampirów" A.Rice.
Nasz bohater Lestat staje przed propozycją zamiany ciał .
Dostaje niesamowitą możliwość w której na powrót miał i mógł stać się człowiekiem i znów poczuć inne pragnienia niż tylko żądza wypicia krwi -pan nocy.
Lestat mimo twardych warunków od śmiertelnika godzi się na nie i zostaje dwudziestosześcioletnim przystojnym...

Niesamowity klimat XIX-wiecznej Anglii. Odczuwamy wszystko - klimat , podejście ludzi , zasady i utarte reguły . Zachowanie kobiet i ich toporne stroje (suknie). Opowieść owiewa nas chłodem, tajemnicą i niedomówieniami które rzucają się nam w oczy.

Margaret 30 letnia panna wciąż mieszkająca pod dachem matki , nie umiejąca się postawić jej zasadom i narzucaniu sposobu bytu. Wydaje nam się słaba i krucha - podatna na wpływy i zdanie innych. Nie mająca własnego życia i nasuwa nam się zaraz myśl, ze utraciła jakikolwiek sens życia i marzenia .
Wszystko to co kochała ,pragnęła- odeszło .Jednakże zostaje zaproszona do pobliskiego więzienia, gdzie jako osoba wizytująca miałaby pozytywnie wpływać na skazane kobiety .Margaret uchodzona za dobrą córkę i przykładną damę , wydaje się być idealnym mentorem do wskrzeszenia chociaż namiastki dobrych cech w więźniarkach oraz zachęcenia ich do głębszych postanowień nad swoim życiem i tym co uczyniły.
Kobieta odwiedza raz po raz kolejne więźniarki , jednak natrafia na jedną jedyną ,którą ją tak zaintryguje , że spotkania z nią staną się dla niej wręcz nałogiem, pełno w niej z początku sprzeczności . Jednak z każdą wizytą Selina Dawes wkrada się w życie Margaret i wywraca je do góry nogami . Margaret czuje z nią niesamowitą więź , zaczyna dochodzić i snuć wnioski dlaczego tak niewinna dziewczyna została skazana i za co. Odtąd przestają się dla niej liczyć inne więźniarki i wszystkie jej myśli wędrują w stronę tajemniczej kobiety.Kobiety tak bardzo zbliżą się do siebie , że nie cofną się przed niczym . Margaret, osoba skromna i empatyczna, ulega czarowi Seliny (znanej również jako utalentowane medium ) i posuwa się nawet do przystania na pomysł ucieczki Dawes.
Czy więź okaże się tak silna , że kobiety będą razem ?
Zapraszam do przeczytania książki. Zakończenie nieprzewidywalne jak dla mnie , byłam bardzo zaskoczona .

Niesamowity klimat XIX-wiecznej Anglii. Odczuwamy wszystko - klimat , podejście ludzi , zasady i utarte reguły . Zachowanie kobiet i ich toporne stroje (suknie). Opowieść owiewa nas chłodem, tajemnicą i niedomówieniami które rzucają się nam w oczy.

Margaret 30 letnia panna wciąż mieszkająca pod dachem matki , nie umiejąca się postawić jej zasadom i narzucaniu sposobu...