Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mógłbym się pobawić w autora i napisać że książka jest cudowna i czarowna, fantastyczna i fascynująca, przepyszna i przeurocza, rozbrajająca, urzekająca i urokliwa, wyborna i wyśmienita, zjawiskowa i zachwycająca, wybitna i wirtuozerska, po prostu w dechę, bycza i klawa.
Mógłbym napisać że jest dowcipna, figlarna, krotochwilna i przekomiczna, przezabawna i sowizdrzalska, sarkastyczna i szydercza, filuterna i szelmowska, kpiarska i absurdalna.
Mógłbym napisać, że to książka o mnie, o nas, o naszym kraju, o naszym pokraju.
Może mógłbym, ale mnie się nie chce :)

Mógłbym się pobawić w autora i napisać że książka jest cudowna i czarowna, fantastyczna i fascynująca, przepyszna i przeurocza, rozbrajająca, urzekająca i urokliwa, wyborna i wyśmienita, zjawiskowa i zachwycająca, wybitna i wirtuozerska, po prostu w dechę, bycza i klawa.
Mógłbym napisać że jest dowcipna, figlarna, krotochwilna i przekomiczna, przezabawna i sowizdrzalska,...

Przyznam się, że nie czytałem nic wcześniej Masłowskiej, ale ten zbiór felietonów jest napisany z niesamowitą swadą. Są to teksty żartobliwe, ironiczne, ale i prowokujące i dające do myślenia, bo są w końcu o nas samych.
Nie wiem czy mogę się przyznać, ale to Masłowska przejęła nade mną kontrolę i nie mogłem się oderwać.

Przyznam się, że nie czytałem nic wcześniej Masłowskiej, ale ten zbiór felietonów jest napisany z niesamowitą swadą. Są to teksty żartobliwe, ironiczne, ale i prowokujące i dające do myślenia, bo są w końcu o nas samych.
Nie wiem czy mogę się przyznać, ale to Masłowska przejęła nade mną kontrolę i nie mogłem się oderwać.

Pierwszy raz usłyszał o tym od Justyny Sobolewskiej w DŚM. Potem zobaczył wpis Andrzeja Saramonowicza na fb. Postanowił zjeść i...przeżył szok. Jak można tak gotować?! Taką polszczyzną, w tak młodym wieku? Smakowałby to danie jeszcze długo i powoli, ale na nieszczęście autor mikro tego upichcił. I nie jest to posiłek dla gimbazy, która po obejrzeniu ostatniego odcinka Belfra zażądała wyjaśnień.
To po prostu magia w czystej postaci i znakomity klimat, a do tego takie perełki:
"- Jest pan kim?! - zapytał strażnik, zaskakując mnie składnią i spojrzeniem okularów typu "spód od mazowszanki"
- E, ee... - odpowiedziałem zgodnie z prawdą"
I jeszcze coś o nim
"No więc niedawno zorientowałem się, że nie będę już sprawniejszy, przystojniejszy ani młodszy. Mogę tylko więcej wiedzieć. Doczytać to, czego nie doczytałem. Domądrzyć się czymś..." 😉
Czy jest nadzieja, że Pablopavo niedługo przyrządzi coś równie smakowitego, ale w większym garze?

Pierwszy raz usłyszał o tym od Justyny Sobolewskiej w DŚM. Potem zobaczył wpis Andrzeja Saramonowicza na fb. Postanowił zjeść i...przeżył szok. Jak można tak gotować?! Taką polszczyzną, w tak młodym wieku? Smakowałby to danie jeszcze długo i powoli, ale na nieszczęście autor mikro tego upichcił. I nie jest to posiłek dla gimbazy, która po obejrzeniu ostatniego odcinka...