Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę, ponieważ przed jej lekturą miałam jakieś ogólne pojęcie o różnicach w etykiecie polskiej i japońskiej.
Książka razem z indeksem liczy raptem 175 stron - jest to zatem bardziej skondensowane kompendium, a nie szczegółowy podręcznik savoir vivre.
Przyglądając się spisowi treści widać że zostało poruszonych bardzo wiele tematów, od samej genezy etykiety japońskiej razem z rysem historycznym oraz językiem, przez ukłony, uściski, sytuacje dnia codziennego (np. korzystanie z transportu publicznego, pisanie maili, itd.), zachowanie w trakcie świąt, na sytuacjach biznesowych (m. in. wymiana wizytówek) i tematach tabu kończąc.

Książka liczy 40 rozdziałów, ponadto zawiera: Wstęp, Uwagi dotyczące wymowy japońskich słów, Wprowadzenie, Użyteczne słowa i zwroty, Słownik technologiczny, Indeks oraz Źródła ilustracji.

Przechodząc do zawartości poszczególnych rozdziałów, książka jest napisana językiem prostym, niestety bardzo nierówno zostały opracowane poszczególne tematy, niektóre rozdziały przekazują czytelnikowi dużą dawkę szczegółowych informacji (np. rozdziały związane z biznesem), w porównaniu część rozdziałów zawiera wiele ogólnikowych wskazówek (duży kontrast do innych rozdziałów; przykład: rozdział poświęcony ukłonom: autorzy na początku informują o trzech typach wykonywanych ukłonów, ale zostały opisane tylko 2 z nich, dużo czytelniejsze dla czytelnika byłyby ilustracje prezentujące poprawne wykonanie danego ukłonu)
W części poświęconej rysowi historycznemu można odczuć brak przypisów oraz ponownie - potraktowanie tematu po macoszemu, czytelnik otrzymuje ogólne informacje o kraju kwitnącej wiśni (m. in. z którego kraju została zapożyczona etykieta japońska)
W części poświęconej przydatnym zwrotom oraz słowom, słowa/zwroty są zapisane fonetycznie, brak używania japońskich znaków (któregoś z sylabariuszy i/lub kanji) Czy jest to wada? Trudno powiedzieć, za to z pewnością jest to duże ułatwienie dla czytelnika, nieznającego pisma japońskiego.

Oryginał książki został wydany w 2008 r., a pierwsze polskie tłumaczenie - w 2017 r.

Czy można polecić tę książkę? Niestety trudno powiedzieć - z pewnością osobom, które nigdy nie miały styczności z Japonią książka może się spodobać, jednak fani czy znawcy tematu z pewnością poczują duży zawód w trakcie lektury, z powodu zbyt wielu ogólników.

Będzie to dobra książka na sam początek podróży, natomiast jeśli ktokolwiek chciałby uzyskać jakieś bardziej szczegółowe informacje pozostaje polecić sięgnięcie do książek specjalistycznych.

Trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę, ponieważ przed jej lekturą miałam jakieś ogólne pojęcie o różnicach w etykiecie polskiej i japońskiej.
Książka razem z indeksem liczy raptem 175 stron - jest to zatem bardziej skondensowane kompendium, a nie szczegółowy podręcznik savoir vivre.
Przyglądając się spisowi treści widać że zostało poruszonych bardzo wiele tematów, od...