Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasem mam ochotę na przeczytanie czegoś lżejszego, taki skok w bok od ulubionych gatunków. Szukam wtedy na Legimi romansidła, które zaintryguje mnie opisem. Tu od razu mi się spodobało: rzadko w książkach to kobieta jest starsza od mężczyzny. W sumie ten opis fabuły i pierwsze kilka stron to najlepsze, co mnie spotkało podczas czytania tej książki. Obie postacie są wyjątkowo niedojrzałe, proste i irytujące. Fabuła układa się wyjątkowo mało prawdopodobnie, a język autorki niczym nie zachwyca. Końcówka z tą nieszczęsną intrygą już całkiem się rozminęła z logiką. Szkoda, że coraz więcej tego typu potworków wychodzi spod pióra polskich pisarek.

Czasem mam ochotę na przeczytanie czegoś lżejszego, taki skok w bok od ulubionych gatunków. Szukam wtedy na Legimi romansidła, które zaintryguje mnie opisem. Tu od razu mi się spodobało: rzadko w książkach to kobieta jest starsza od mężczyzny. W sumie ten opis fabuły i pierwsze kilka stron to najlepsze, co mnie spotkało podczas czytania tej książki. Obie postacie są...

Słabo przygotowany wątek historyczny, mnóstwo nieścisłości, dialogi rodem z licealnych korytarzy, nie z brytyjskiej socjety. Pachniało Harlequinem.

Słabo przygotowany wątek historyczny, mnóstwo nieścisłości, dialogi rodem z licealnych korytarzy, nie z brytyjskiej socjety. Pachniało Harlequinem.

Dawno nie pisałam recenzji książki i żadnej nie oceniałam, LC od jakiegoś czasu służy mi wyłącznie w celach statystycznych. Teraz jednak nie mogę się powstrzymać. Panie Zbigniewie, świetna robota, zasłużona Nike! Wspaniałe studium śląskości. Książka pozwoliła poznać mi lepiej historię i kulturę Śląska. Sama wyrosłam na Śląsku Cieszyńskim, najpierw w województwie bielskim, później śląskim. Dla nas, górali żyjących na pograniczu Śląska Cieszyńskiego i Żywieczczyzny, Ślązacy kojarzyli się, tak jak Panu Zbigniewowi kiedyś - jako przaśne Berciki z wąsikiem, o irytującym zwyczaju mówienia do nas, górali po śląsku i oczekującym od nas tego samego, mimo, że to nie nasz język, my tu mamy swój. Kajś pomogło sięgnąć głębiej, pod pokłady śląskiego węgla, pod rolady i kluski, barbórki, kominy. Zrozumieć, że Ślązacy to naród o własnej skomplikowanej historii i kulturze, a to co nam, tym patrzącym z boku od zawsze kojarzyło się ze Ślązakami jest jedynie popkulturową przykrywką. Teraz już wiem dlaczego oma mojej koleżanki z podgliwickiej wsi do końca życia mówiła, że nie wie czy jest Polką czy Niemką, wie, że jest Ślązaczką.

Dawno nie pisałam recenzji książki i żadnej nie oceniałam, LC od jakiegoś czasu służy mi wyłącznie w celach statystycznych. Teraz jednak nie mogę się powstrzymać. Panie Zbigniewie, świetna robota, zasłużona Nike! Wspaniałe studium śląskości. Książka pozwoliła poznać mi lepiej historię i kulturę Śląska. Sama wyrosłam na Śląsku Cieszyńskim, najpierw w województwie bielskim,...