Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szekspir jednak miał łeb! wątek majstrów jest przewspaniały, aż dziw bierze, że został napisany w XVI wieku. ma tyle elementów groteski, o której za mało się mówi przy omawianiu epok dawnych. przedstawienie o Piramie i Tyzbe to przecież satyra Szekspira na samego siebie, czyli na "Romeo i Julię". tyle tu intertekstualności i pokazania wystawiania przedstawienia od Barańczakowej podszewki. wątek eliksirowo-miłosny nieco żmudny, stąd gwiazdka mniej.

Szekspir jednak miał łeb! wątek majstrów jest przewspaniały, aż dziw bierze, że został napisany w XVI wieku. ma tyle elementów groteski, o której za mało się mówi przy omawianiu epok dawnych. przedstawienie o Piramie i Tyzbe to przecież satyra Szekspira na samego siebie, czyli na "Romeo i Julię". tyle tu intertekstualności i pokazania wystawiania przedstawienia od...

moja ulubiona lektura w gimnazjum (nikt nie rozumiał mojego poczucia humoru). bawiłam się przy skąpcu tak dobrze, jak oświatowcy chcieli, abym bawiła się przy zemście.

moja ulubiona lektura w gimnazjum (nikt nie rozumiał mojego poczucia humoru). bawiłam się przy skąpcu tak dobrze, jak oświatowcy chcieli, abym bawiła się przy zemście.

nie wiedziałam, że sienkiewicz potrafi tak ładnie emocje przedstawić, tak dogłębnie scharakteryzować człowieka. oczywiście motyw krzepienia polskich serc go nie opuszcza, ale forma tego krzepienia to bardzo pozytwne zaskoczenie dla mnie. czy to patriotyczny iwaszkiewicz w nowelkach?

nie wiedziałam, że sienkiewicz potrafi tak ładnie emocje przedstawić, tak dogłębnie scharakteryzować człowieka. oczywiście motyw krzepienia polskich serc go nie opuszcza, ale forma tego krzepienia to bardzo pozytwne zaskoczenie dla mnie. czy to patriotyczny iwaszkiewicz w nowelkach?

w dzienniku iwaszkiewicz napisał, że uczucia inaczej wyglądają w człowieku, inaczej na papierze. jednak chyba nikt nie umie tak trafnie, prosto, pięknie i dosadnie opisywać uczuć właśnie — niemocy, utraty, tęsknoty do nieosiągalnego. jaruś mistrz skromności. zaczynam lubić go bardziej niż trochę. jego proza pociesza, choć to słowo jest niewłaściwe, patrząc na niemożności, o jakich mówi. powiem więc, że uczy.

w dzienniku iwaszkiewicz napisał, że uczucia inaczej wyglądają w człowieku, inaczej na papierze. jednak chyba nikt nie umie tak trafnie, prosto, pięknie i dosadnie opisywać uczuć właśnie — niemocy, utraty, tęsknoty do nieosiągalnego. jaruś mistrz skromności. zaczynam lubić go bardziej niż trochę. jego proza pociesza, choć to słowo jest niewłaściwe, patrząc na niemożności, o...

brak punktu kulminacyjnego, długie opisy rzeczy dziwnych, szybko opowiadane napomknięcia o rzeczach ważnych, a to wszystko w duchu Gombra. czyli same zalety. jednakże Dygat pozwolił mi krytycznie spojrzeć na tematy gombrowiczowskie, bo on tu też przecież się rozpisuje o gębach i o Formie, ale nie porywa to tak bardzo jak poczciwy W.G. i tak jak główny bohater, nie wiem, o co chodzi Jance. niemniej — było śmiesznie (smutno też).

brak punktu kulminacyjnego, długie opisy rzeczy dziwnych, szybko opowiadane napomknięcia o rzeczach ważnych, a to wszystko w duchu Gombra. czyli same zalety. jednakże Dygat pozwolił mi krytycznie spojrzeć na tematy gombrowiczowskie, bo on tu też przecież się rozpisuje o gębach i o Formie, ale nie porywa to tak bardzo jak poczciwy W.G. i tak jak główny bohater, nie wiem, o...

Bardos to oświeceniowy Ezop

Bardos to oświeceniowy Ezop

schulz najlepszym polskim poetą.

schulz najlepszym polskim poetą.

czysta forma kipi i się ulewa. czy jestem na to za głupia? tak. ale daję sobie jeszcze około sto odczytów do pełnego zrozumienia. teraz jedynie mogę przywołać (nie)znaną pieśń: "wójta się nie bójta".
update: zmieniam ocenę z 9 na 10, szewcy to dobro narodowe, a o moim ulubionym cytacie* myślę niemalże codziennie.
*Sajetan: Bede niesmaczny — bede! Dość smaku. Wywątrobię wszystko na smród i brud ostateczny. Niech śmierdzi wszystko, niech się na śmierć ten świat zaśmierdzi i niech się het do cna wyśmierdzi, to może potem zapachnie wreszcie; bo w nim takim, jakim jest, wytrzymać wprost nie można. Nie czują, biedni ludziska, że demokratyczne kłamstwo śmierdzi, a smród klozetu to czują, psie pary, hej!

czysta forma kipi i się ulewa. czy jestem na to za głupia? tak. ale daję sobie jeszcze około sto odczytów do pełnego zrozumienia. teraz jedynie mogę przywołać (nie)znaną pieśń: "wójta się nie bójta".
update: zmieniam ocenę z 9 na 10, szewcy to dobro narodowe, a o moim ulubionym cytacie* myślę niemalże codziennie.
*Sajetan: Bede niesmaczny — bede! Dość smaku. Wywątrobię...

skretyniały sarmatyzm jeszcze dodaje geniuszu gombrusiowi, nie wierzę, że to piszę

skretyniały sarmatyzm jeszcze dodaje geniuszu gombrusiowi, nie wierzę, że to piszę

pan kapuczycki rymuje jak gombrowicz

pan kapuczycki rymuje jak gombrowicz

skubaniec!!!!! japoński stefan themerson

skubaniec!!!!! japoński stefan themerson

beckettowskie rozmowy dwóch współlokatorów akademikowych (akademiczan)

beckettowskie rozmowy dwóch współlokatorów akademikowych (akademiczan)

interesująca krytyka zbubkowanego społeczeństwa; fromm chyba naczytał się witkacego, nie tracąc przy tym wyjątkowo uroczego optymizmu pięćdziesięcioletniego pana.

interesująca krytyka zbubkowanego społeczeństwa; fromm chyba naczytał się witkacego, nie tracąc przy tym wyjątkowo uroczego optymizmu pięćdziesięcioletniego pana.

rozpacz istnienia, ale nie dobijająca jak postaciowe gwoździe

rozpacz istnienia, ale nie dobijająca jak postaciowe gwoździe

arcydzieło dla najbardziej insecure osób — cały gombro

arcydzieło dla najbardziej insecure osób — cały gombro

połączenie tragizmu jednostki w soli ziemi wittlina i groteski Gombra

połączenie tragizmu jednostki w soli ziemi wittlina i groteski Gombra