Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie rozumiem zachwytów, naprawdę.
Ostatnio sporo sięgałam po młodzieżówki, żeby się trochę "odmóżdżyć" po czytaniu samych psychologicznych tytułów, ale to przeszło ludzkie pojęcie... Na każde "usnęłam, bo byłam zmęczona" i tym podobne, niezwykle głębokie przemyślenia bohaterki miałam ochotę rzucić książką w kąt. I właściwie tak robiłam, bo jak na tak krótką historię, męczyłam się z nią przeszło tydzień, a raczej mi się to nie zdarza.
Bohaterka doprowadzała mnie do załamania nerwowego. Raz lubiła przebywać z ludźmi i potrzebowała ich do życia, innym razem uwielbiała być sama ze sobą i nie potrzebowała żadnego towarzystwa. I tak dalej i tak dalej, aż w końcu dzieją się jakieś niestworzone, sztucznie napisane, pseudo gangsterskie rzeczy i bum, koniec.
Żałuję, że kupiłam obie części, bo gdyby nie wysokość mojej górki wstydu na stoliku z pewnością nie spojrzałabym nawet na kolejną część.

Nie rozumiem zachwytów, naprawdę.
Ostatnio sporo sięgałam po młodzieżówki, żeby się trochę "odmóżdżyć" po czytaniu samych psychologicznych tytułów, ale to przeszło ludzkie pojęcie... Na każde "usnęłam, bo byłam zmęczona" i tym podobne, niezwykle głębokie przemyślenia bohaterki miałam ochotę rzucić książką w kąt. I właściwie tak robiłam, bo jak na tak krótką historię,...