Jesteśmy społecznością, która kocha książki

recenzja z mojego bloga, zapraszam:

http://tosztuka.blogspot.com/2014/07/dla-odbudowania-jej-dobrego-imienia.html

recenzja z mojego bloga, zapraszam:

http://tosztuka.blogspot.com/2014/07/dla-odbudowania-jej-dobrego-imienia.html

Zaczęło się od tego, że musiałam przeczytać "Cierpienia młodego Wertera" na konkurs. Zanim spojrzałam na pierwszą stronę, słyszałam wiele opinii. Nie owijając w bawełnę - nie były to zwykle pozytywne opinie. Wszyscy narzekali, że tytułowy bohater bardzo wyolbrzymia i nie da się wręcz przez to przebrnąć z łatwością.
I... cóż... kiedy już przywykłam do stylu Wertera - powieść mi się spodobała.

Zaczęło się od tego, że musiałam przeczytać "Cierpienia młodego Wertera" na konkurs. Zanim spojrzałam na pierwszą stronę, słyszałam wiele opinii. Nie owijając w bawełnę - nie były to zwykle pozytywne opinie. Wszyscy narzekali, że tytułowy bohater bardzo wyolbrzymia i nie da się wręcz przez to przebrnąć z łatwością.
I... cóż... kiedy już przywykłam do stylu Wertera -...

Czy lubię powieści Ewy Nowak...?
Nie.
To nie to, że nie lubię konkretnie jej. Po prostu nie lubię żadnych książek napisanych przez pedagogów.
Dlaczego?
Nazywam to "pedagogicznym bełkotem". Historyjki tego typu mnie drażnią, bo pisze je osoba (przynajmniej po 30), która myśli, że dzięki studiom doskonale wie, co dzieje się w środku nastolatki. Bzdura!
Ale w tym wypadku się zdziwiłam....
Oczywiście, nie może być zbyt pozytywnie: często wyczuwałam naciągany nastrój, typowo zmyślony. Jednak muszę przyznać, że pomimo walki z samą sobą "w imię nienawiści do twórczości pedagogów i nauczycieli" - "Bardzo biała wrona" mnie wciągnęła. Ewa Nowak ukazała skutki toksycznego związku, w którym chłopak znęca się nad swoją dziewczyną, z początku tylko psychicznie, ale z czasem dochodzi również do niebezpieczniejszych sytuacji. Na szczęście nie napisała tego wprost. Czytelnik sam wyczuł, że coś dzieje się nie tak, jak powinno...

Więc (nie zaczynamy zdania od "więc") wszystkim dziewczętom serdecznie polecam tę powieść: czyta się szybko i przyjemnie, a wszystkie musimy wiedzieć, kogo się wystrzegać ;).

Czy lubię powieści Ewy Nowak...?
Nie.
To nie to, że nie lubię konkretnie jej. Po prostu nie lubię żadnych książek napisanych przez pedagogów.
Dlaczego?
Nazywam to "pedagogicznym bełkotem". Historyjki tego typu mnie drażnią, bo pisze je osoba (przynajmniej po 30), która myśli, że dzięki studiom doskonale wie, co dzieje się w środku nastolatki. Bzdura!
Ale w tym wypadku się...