Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bez zbędnego powielania treści - moja recenzja znajduje się tutaj:
.
https://abaren.pl/art/o-duchowosci-w-sztuce.php
.
.

Bez zbędnego powielania treści - moja recenzja znajduje się tutaj:
.
https://abaren.pl/art/o-duchowosci-w-sztuce.php
.
.

Bez zbędnego powielania treści - moja recenzja znajduje się tutaj:
.
https://abaren.pl/kandinsky-eseje-o-sztuce-artystach.php
.
.

Bez zbędnego powielania treści - moja recenzja znajduje się tutaj:
.
https://abaren.pl/kandinsky-eseje-o-sztuce-artystach.php
.
.

Bez zbędnego powielania treści – moja recenzja znajduje się tutaj:
.
https://abaren.pl/sztuka-zycie-instrukcja-obslugi.php
.
.

Bez zbędnego powielania treści – moja recenzja znajduje się tutaj:
.
https://abaren.pl/sztuka-zycie-instrukcja-obslugi.php
.
.

Nareszcie skończyłem czytać! Nie mogę uwierzyć, że dotarłem do ostatniej strony.

To była bardzo stresująca lektura. Czytałem tę książkę w sumie przez jakieś cztery miesiące. Dlaczego tak długo? Ponieważ robiłem to na raty. W większych dawkach po prostu nie byłem w stanie zdzierżyć tego, co wypisywała pani Cameron.

W moim odczuciu, książka jest mało wartościową pozycją. Być może jest w stanie komuś pomóc, ale moja skromna (i szczera do bólu) osoba na pewno nie skorzysta. Większość zaleceń autorki wydaje mi się kompletną stratą czasu. Zamiast nich można robić rzeczy znacznie bardziej skuteczne i fascynujące.

Dla przykładu. Po co marnować czas na pisanie tzw. porannych stron? Zamiast tego poleciłbym założenie bloga i tworzenie jakichś sensownych tekstów, które mogłyby być czytane przez ludzi. A nawet jeśli nie zyskałyby czytelników... cóż z tego, skoro mają być narzędziem do przerwania blokady twórczej? Autor przynajmniej zacząłby się przykładać do tworzenia czegoś konkretnego, dbałby o jakość treści, szukałby ciekawych tematów. Słowem poświęcałby czas na coś, co ma sens. A tak? Bazgrze jedynie po kartce bez ładu i składu, ciesząc się... z niczego.

Najgorsze jest to, że przez cały czas czytania tej książki miałem nadzieję, że w końcu trafię w tekście na coś wartościowego. Strona za stroną łudziłem się... a ostatecznie okazuje się, że najbardziej wartościowym elementem lektury są... zamieszczone w treści cytaty. Nie świadczy to dobrze o autorce, jeśli uwagę czytelnika (przynajmniej w moim przypadku) może przyciągnąć jedynie za pomocą powtarzania słów innych ludzi.

Krótko mówiąc: nie polecam.

Nareszcie skończyłem czytać! Nie mogę uwierzyć, że dotarłem do ostatniej strony.

To była bardzo stresująca lektura. Czytałem tę książkę w sumie przez jakieś cztery miesiące. Dlaczego tak długo? Ponieważ robiłem to na raty. W większych dawkach po prostu nie byłem w stanie zdzierżyć tego, co wypisywała pani Cameron.

W moim odczuciu, książka jest mało wartościową pozycją....

Tę książkę warto mieć w swojej domowej biblioteczce. Chociaż raczej nikt nie przeczyta jej jednym tchem, znajdzie w niej bardzo dużo interesujących informacji. Oczywiście jest jeden warunek: trzeba się interesować poruszaną przez Pana Sokołowskiego tematyką. Akurat tak się składa, że ja się interesuję, więc bardzo chętnie zabrałem się za lekturę.

Myślę, że z czystym sumieniem mogę polecić "Mit sztuk zen..." każdej osobie, która chce pogłębić swoją wiedzę na temat japońskiej kultury oraz (a może i przede wszystkim) sztuki i filozofii zen.

Tę książkę warto mieć w swojej domowej biblioteczce. Chociaż raczej nikt nie przeczyta jej jednym tchem, znajdzie w niej bardzo dużo interesujących informacji. Oczywiście jest jeden warunek: trzeba się interesować poruszaną przez Pana Sokołowskiego tematyką. Akurat tak się składa, że ja się interesuję, więc bardzo chętnie zabrałem się za lekturę.

Myślę, że z czystym...

Ktoś polecał tę książkę na YouTubie i uznałem, że ją przeczytam. Nie zawiodłem się. Ta niewielka książeczka może się stać prawdziwym przyjacielem dla każdego czytelnika, który w lekturze szuka czegoś więcej niż zwyczajnej rozrywki. Z listów Rilke’go można się nauczyć czegoś wartościowego o życiu. Zamiast szukać grubaśnych tomów pisanych przez różnego rodzaju samozwańczych coachów, wystarczy przeczytać te kilka listów. Satysfakcja gwarantowana.

Ktoś polecał tę książkę na YouTubie i uznałem, że ją przeczytam. Nie zawiodłem się. Ta niewielka książeczka może się stać prawdziwym przyjacielem dla każdego czytelnika, który w lekturze szuka czegoś więcej niż zwyczajnej rozrywki. Z listów Rilke’go można się nauczyć czegoś wartościowego o życiu. Zamiast szukać grubaśnych tomów pisanych przez różnego rodzaju samozwańczych...

Sporo interesujących przemyśleń. Całkowicie odmienne podejście do kwestii czytania książek, które może wielu czytelników zaskoczyć. Bardzo dobrze się bawiłem podczas lektury. Tym bardziej że część omawianych przez autora pomysłów sam stosuję od lat.

Najbardziej rozbawił mnie rozdział pt. "Nie wstydzić się". Dlaczego? Ponieważ nigdy nie wstydziłem się przyznawać, że jakiejś książki nie przeczytałem. Wręcz przeciwnie, niejednokrotnie odczuwam niekłamaną satysfakcję, kiedy o tym mówię.

Dla przykładu, w ciągu 4 lat liceum nie przeczytałem ani jednej lektury. Serio. Czytałem mnóstwo książek, każdą wolną chwilę poświęcałem na lekturę. Ale czytałem tylko to, co mnie interesowało – filozofię, książki popularnonaukowe oraz science fiction. Nie skalałem się natomiast żadną lekturą szkolną. I nigdy tego przed nikim nie ukrywałem.

Jak widać, umiejętność mówienia o nieprzeczytanych książkach opanowałem już w szkole. Może dlatego z taką przyjemnością czytałem dzieło Pierre’a Bayarda?

Sporo interesujących przemyśleń. Całkowicie odmienne podejście do kwestii czytania książek, które może wielu czytelników zaskoczyć. Bardzo dobrze się bawiłem podczas lektury. Tym bardziej że część omawianych przez autora pomysłów sam stosuję od lat.

Najbardziej rozbawił mnie rozdział pt. "Nie wstydzić się". Dlaczego? Ponieważ nigdy nie wstydziłem się przyznawać, że jakiejś...