Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Literatura science fiction nigdy nie cieszyła się w Polsce uznaniem wśród krytyków, mimo że gro czytelników jest zdania wręcz przeciwnego. Stanisław Lem całe lata czekał na włączenie swojej twórczości do kanonu literatury polskiej, będąc konsekwentnie pomijany we wszelkiego rodzaju antologiach czy słownikach pisarzy współczesnych aż do mniej więcej lat 90-tych XX wieku. Nie liczyły się jego sukcesy na arenie międzynarodowej, po prostu literatura science fiction nie dawała się łatwo zaszufladkować do konkretnego gatunku literackiego, a tym samym przez lata była z definicji deprecjonowana i nie mogła się przebić do oficjalnego nurtu, czy mainstreamu, jakkolwiek to nazwać. Do dziś podobny problem dotyczy szeroko rozumianej fantastyki, która w zasadzie jest pomijana na studiach polonistycznych, a jej obecność na listach lektur uniwersyteckich jest marginalna, z jednym wyjątkiem w osobie Jacka Dukaja. Dlaczego tak długo rozwodzę się na kondycją literatury science fiction, czy fantastyki, a zwłaszcza fantastyki naukowej we wstępie do recenzji debiutu książkowego? Powodów jest kilka, a najważniejszy z nich to obawa, że kolejna bardzo dobra książka w tym gatunku, mimo wielkich aspiracji i wykreowania przepastnego uniwersum, może przejść bez większego echa, lub doczekać się większego rozgłosu dopiero po paru latach od debiutu. Drugim powodem jest ważność podejmowanych tematów. Ten gatunek wyróżnia się wśród innych właśnie tym nowatorskim spojrzeniem na odwieczne pytania ludzkości - kim jesteśmy, dokąd zmierzamy, jak będzie wyglądała nasz bliższa i dalsza przyszłość, i wreszcie co czai się w głębokim Kosmosie i w jakim stopniu może to zagrać ludzkiej egzystencji. Nie ukrywam, jestem fanem takiej literatury i cieszy mnie każda kolejna pozycja, która w niebanalny sposób podejmuje moje ulubione tematy.
W “Eskalacji”, pierwszej części sagi “Turkus i purpura” w uniwersum Elapsum, autorstwa Michała Ledy, nowej twarzy w polskiej fantastyce naukowej, mamy do czynienia z przebogatą w wątki i intrygi historią rozgrywającą się nominalnie w XXVI wieku, a faktycznie od roku 2044 do roku 2533. Książka w największym skrócie opisuje konflikt między reformatorską Koalicją a tradycjonalistycznym Cesarstwem, co przywodzi na myśl typowe wątki opery kosmicznej, obecne choćby w Gwiezdnych Wojnach, Diunie czy Star Treku, bo w końcu jej definicja zawiera się w trzech pojęciach: międzygwiezdne podróże, konflikt międzyplanetarny i osobiste, wciągające perypetie wyraziście nakreślonych bohaterów, z wyraźnym podziałem na protagonistów i antagonistów. Tom pierwszy czyta się doskonale, autor płynnie łączy różne, niekiedy bardzo odległe wątki, w tle snując rozważania nad ludzką naturą, umiejętnie wzbogacając tezy bohaterów o przemyślenia natury filozoficznej, okraszając całość wyrazistymi akcentami politycznymi i socjologicznymi. Momentami jest bardzo dukajowski, momentami lemowski, zwłaszcza w opisach konfrontacji ludzkości z obcą cywilizacją, jednakże w trakcie lektury tylko utwierdzamy się w przekonaniu, że jest to nader oryginalne dzieło, które ma ogromny potencjał na zdobycie zasłużonego rozgłosu i idącej za tym popularności wśród czytelników. Czy tak się stanie, zobaczymy, na pewno z niecierpliwością oczekuję kolejnego tomu, będąc ciekaw rozwinięcia kilku kluczowych wątków i wielu pobocznych, choć równie istotnych dla pełnego ogarnięcie tego rozległego uniwersum, jakim jest Elapsum.

Literatura science fiction nigdy nie cieszyła się w Polsce uznaniem wśród krytyków, mimo że gro czytelników jest zdania wręcz przeciwnego. Stanisław Lem całe lata czekał na włączenie swojej twórczości do kanonu literatury polskiej, będąc konsekwentnie pomijany we wszelkiego rodzaju antologiach czy słownikach pisarzy współczesnych aż do mniej więcej lat 90-tych XX wieku. Nie...

Jedna z najlepszych, obok Niezwyciężonego i Edenu, książka Lema. Kolejny raz ludzkość ma kontakt z obcą inteligencją, która jest inna, tajemnicza i wymyka się wszelkim klasyfikacjom.

Jedna z najlepszych, obok Niezwyciężonego i Edenu, książka Lema. Kolejny raz ludzkość ma kontakt z obcą inteligencją, która jest inna, tajemnicza i wymyka się wszelkim klasyfikacjom.

Tej książki w tym temacie nie dało się lepiej napisać. Napisana z polotem, ciekawym językiem, a suche fakty kosmologiczne zaprezentowane są w porywający momentami sposób. Łukasz Lamża to jeden z moich ulubionych autorów, a każda jego książka zaprasza w super interesującą podróż po świecie nauki.

Tej książki w tym temacie nie dało się lepiej napisać. Napisana z polotem, ciekawym językiem, a suche fakty kosmologiczne zaprezentowane są w porywający momentami sposób. Łukasz Lamża to jeden z moich ulubionych autorów, a każda jego książka zaprasza w super interesującą podróż po świecie nauki.

Fantastyczny pomysł na książkę. Zachęcam do lektury, choć jest jeden duży minus - książka obfituje w niepotrzebne wątki i nic nie wnoszące dywagacje. Gdyby tak redaktor usunął jakieś 100 stron, książka byłaby arcydziełem literatury science fiction.

Fantastyczny pomysł na książkę. Zachęcam do lektury, choć jest jeden duży minus - książka obfituje w niepotrzebne wątki i nic nie wnoszące dywagacje. Gdyby tak redaktor usunął jakieś 100 stron, książka byłaby arcydziełem literatury science fiction.

Doskonała książka o kosmosie, a w zasadzie o życiu astronautów na orbicie i nie tylko. Znajdziemy tu szczegółowe opisy niemal każdego tematu związanego z przygotowaniem do lotu na Stację Kosmiczną i pobytem na orbicie. Napisane lekkim i przyjemnym stylem, i to przez eksperta, Tima Peake'a, brytyskiego astronautę i pilota doświadczanego.

Doskonała książka o kosmosie, a w zasadzie o życiu astronautów na orbicie i nie tylko. Znajdziemy tu szczegółowe opisy niemal każdego tematu związanego z przygotowaniem do lotu na Stację Kosmiczną i pobytem na orbicie. Napisane lekkim i przyjemnym stylem, i to przez eksperta, Tima Peake'a, brytyskiego astronautę i pilota doświadczanego.

Bardzo dobrze napisana zbeletryzowana biografia Jeffa Bezosa. Polecam ją wszystkim, którzy są ciekawi, jak autor poradził sobie z iluzją narracyjną, przed którą przestrzegał go sam Bezos.

Moja recenzja na blogu:
https://czegoijaksieuczyc.pl/czego-uczy-nas-historia-jeffa-bezosa-szefa-amazonu/

Bardzo dobrze napisana zbeletryzowana biografia Jeffa Bezosa. Polecam ją wszystkim, którzy są ciekawi, jak autor poradził sobie z iluzją narracyjną, przed którą przestrzegał go sam Bezos.

Moja recenzja na blogu:
https://czegoijaksieuczyc.pl/czego-uczy-nas-historia-jeffa-bezosa-szefa-amazonu/

Jak dla mnie, jedna z najlepszych książek o sporcie, a ściślej mówiąc, o filozofii sportu. Książka to zapis czteroletnich zmagań autora, który postawił sobie za cel nauczyć się aż osiemdziesięciu dyscyplin sportowych (tylko tych indywidualnych) , które wchodzą w zakres letniej olimpiady. Efekt - świetnie napisy reportaż sportowy.
Więcej na ten temat w mojej recenzji:
https://czegoijaksieuczyc.pl/najlepsza-ksiazka-o-sporcie/

Jak dla mnie, jedna z najlepszych książek o sporcie, a ściślej mówiąc, o filozofii sportu. Książka to zapis czteroletnich zmagań autora, który postawił sobie za cel nauczyć się aż osiemdziesięciu dyscyplin sportowych (tylko tych indywidualnych) , które wchodzą w zakres letniej olimpiady. Efekt - świetnie napisy reportaż sportowy.
Więcej na ten temat w mojej...

“Sztuczna inteligencja” Kaplana prawdopodobnie zyska uznanie w oczach czytelnika albo słabo orientującego się w tematyce AI, albo szukającego książki, w której znajdzie niemal encyklopedyczne wpisy na różnorodne tematy związane mniej lub bardziej z AI. Natomiast czytelnik bardziej wymagający może poczuć się nieco rozczarowany brakiem choćby pobieżnego przeglądu kluczowych zastosowań AI. Nie znajdzie on też tutaj bardziej szczegółowych opisów działania sztucznych sieci neuronowych. Co więcej, brakuje także rozdziału opisującego najważniejsze zastosowania AI w kluczowych dziedzinach, takich jak ekonomia, medycyna czy robotyka.
Moja pełna recenzja jest dostępna tutaj:
http://madreksiazki.org/kategorie/matematyka-i-informatyka/sztuczna-inteligencja-co-kazdy-powinien-wiedziec/

“Sztuczna inteligencja” Kaplana prawdopodobnie zyska uznanie w oczach czytelnika albo słabo orientującego się w tematyce AI, albo szukającego książki, w której znajdzie niemal encyklopedyczne wpisy na różnorodne tematy związane mniej lub bardziej z AI. Natomiast czytelnik bardziej wymagający może poczuć się nieco rozczarowany brakiem choćby pobieżnego przeglądu kluczowych...

„SuperBetter” to przede wszystkim bardzo amerykański poradnik pozytywnego myślenia, napisany z zamiarem udowodnienia konkretnej tezy. A brzmi ona tak: metoda „SuperBetter” działa. Jeśli chcemy wiedzieć dlaczego, nie pozostaje nam nic innego jak tylko przeczytać ponad czterysta stron tekstu. Co też uczyniłem, mimo że już na wstępie rzuca się w oczy ewidentny konflikt interesu – autorka jest jednocześnie twórcą gry i aplikacji, autorką książki i współautorką badań naukowych, na które się powołuje i które mają stanowić dowód na skuteczność „SuperBetter”.
Pełne rozwinięcie tej tezy w moje recenzji w portalu MadreKsiazki.org - http://madreksiazki.org/kategorie/nauki-spoleczne/superbetter/.

„SuperBetter” to przede wszystkim bardzo amerykański poradnik pozytywnego myślenia, napisany z zamiarem udowodnienia konkretnej tezy. A brzmi ona tak: metoda „SuperBetter” działa. Jeśli chcemy wiedzieć dlaczego, nie pozostaje nam nic innego jak tylko przeczytać ponad czterysta stron tekstu. Co też uczyniłem, mimo że już na wstępie rzuca się w oczy ewidentny konflikt...

Fascynują mnie książki o rozwoju osobistym. Ta jest niezwykła z wielu powodów. Przede wszystkim traktuje o kreatywności, i to w szczególny sposób. Mieć piękny umysł, ale nie na swój użytek, tylko na użytek innych. Żeby inni podziwiali nasz intelekt. Tylko czy tego można się wyuczyć? Jak najbardziej, pod dwoma warunkami: zapomnisz o fałszywej skromności i zmienisz przekonania na własny temat.

Wystarczy, że poćwiczymy umysł i zapoznamy się z ciekawymi technikami kreatywnego myślenia. Zwiększy się wtedy jakość naszego myślenie, nasze podejście do życia będzie pewnie jeszcze bardziej pozytywne.

Piękny umysł autor zestawia z ideą nudnego umysłu. Ja twierdzę jednak, że nikt nie ma nudnego umysłu, bo każdy z nas jest niepowtarzalny, ciekawy, błyskotliwy, tylko często bywa tak, że zachowujemy się i myślimy tak, jak inni, i gubimy w ten sposób naszą indywidualność, naszą pewność siebie, naszą autonomiczność.

Ta książka ma na celu pomóc w poszerzaniu naszych zdolności poznawczych i komunikacyjnych. Autor zachęca jak może, byśmy skupili się bardziej na swoim wnętrzu, byśmy doskonalili swoje ukryte talenty. Robi to w umiejętny sposób, w końcu jest znanym na całym świecie ekspertem w dziedzinie kreatywności.

De Bono w klarowny i przekonujący sposób opisuje podstawowe wartości, jakie zagwarantują nam posiadanie umysłu uczącego się, otwartego na świat i podatnego na korzystne zmiany. Dla mnie najciekawsze rozdziały książki to "Jak słuchać?", "Jak reagować?" i "Dygresje i schodzenie z utartych szlaków". Dużo praktycznych wskazówek opartych na ciekawych przykładach.

Czyta się świetnie!

Fascynują mnie książki o rozwoju osobistym. Ta jest niezwykła z wielu powodów. Przede wszystkim traktuje o kreatywności, i to w szczególny sposób. Mieć piękny umysł, ale nie na swój użytek, tylko na użytek innych. Żeby inni podziwiali nasz intelekt. Tylko czy tego można się wyuczyć? Jak najbardziej, pod dwoma warunkami: zapomnisz o fałszywej skromności i zmienisz...

Książkę warto przeczytać z jednego zasadniczego powodu: drobiazgowo, obrazowo, prosto, wprowadza nas w świat drobnych decyzji, które mają znaczenie. Mały krok, który może odmienić nasze życie, to nic innego jak decyzja, jedna z wielu decyzji, które chcemy lub musimy podjąć. W moim odczuciu książka bardzo przydatna dla osób, które szukają wskazówek i inspiracji, jak podejmować dobre decyzje, które przyniosą nam oczekiwane efekty. Choć nigdy nie wiadomo, jaki skutek przyniesie dana decyzja, to jednak lepiej wiedzieć, jak wielkie znaczenie ma fakt podjęcia decyzji, okoliczności, nasze cele, przekonania. Ma to znaczenie w przypadku drobnych błędów, np. w finansach osobistych, gdy się zbytnio zadłużamy, co może prowadzić do głębszych problemów, ma też znaczenie w przypadku małych, ale śmiałych decyzji, które otwierają nam nowe możliwości, jak np. gdy decydujemy się założyć niewielki, ale własny biznes. To nic innego jak efekt motyla - czasami warto po prostu COŚ zrobić, zamiast nie robić nic! Polecam szczególnie rozdział dotyczący technik rzeźbienia umysłu.

Książkę warto przeczytać z jednego zasadniczego powodu: drobiazgowo, obrazowo, prosto, wprowadza nas w świat drobnych decyzji, które mają znaczenie. Mały krok, który może odmienić nasze życie, to nic innego jak decyzja, jedna z wielu decyzji, które chcemy lub musimy podjąć. W moim odczuciu książka bardzo przydatna dla osób, które szukają wskazówek i inspiracji, jak...

Można powiedzieć, że Seth Godin cały czas pisze jedną książkę. Pewnie tak jest, bo nieustannie omawia z różnych perspektyw takie tematy jak nadzwyczajność, bycie niezastąpionym, nisze biznesowe. Jednak robi to wyśmienicie, a każda pozycja jest wyjątkowa. Zresztą wie, o czym pisze - jest w końcu autorem już 12 bestsellerów i autorem jednego z najbardziej poczytnych blogów biznesowych.

Można powiedzieć, że Seth Godin cały czas pisze jedną książkę. Pewnie tak jest, bo nieustannie omawia z różnych perspektyw takie tematy jak nadzwyczajność, bycie niezastąpionym, nisze biznesowe. Jednak robi to wyśmienicie, a każda pozycja jest wyjątkowa. Zresztą wie, o czym pisze - jest w końcu autorem już 12 bestsellerów i autorem jednego z najbardziej poczytnych blogów...

Obowiązkowa lektura dla przedsiębiorców, którzy szukają inspiracji i pomysłów. Masa ciekawych historyjek biznesowych, zebranych w katalog spraw ważnych i bardzo na czasie.

Obowiązkowa lektura dla przedsiębiorców, którzy szukają inspiracji i pomysłów. Masa ciekawych historyjek biznesowych, zebranych w katalog spraw ważnych i bardzo na czasie.