Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie rozumiem dlaczego ludzie są tak oczarowani tą serię. Podczas czytania co chwila natykałam się na dziury fabularne. To co wydawało mi się najciekawsze często było pomijane na rzecz kolejnych nudnych opisów dnia codziennego. Irytowały mnie kilkutygodniowe przeskoki czasowe. Książka była przewidywalna aż do bólu, a historia mogłaby się spokojnie zmieścić na 200 stronach. Choć muszę przyznać, że dość przyjemnie czytało się ostatnie 100 stron.

Nie rozumiem dlaczego ludzie są tak oczarowani tą serię. Podczas czytania co chwila natykałam się na dziury fabularne. To co wydawało mi się najciekawsze często było pomijane na rzecz kolejnych nudnych opisów dnia codziennego. Irytowały mnie kilkutygodniowe przeskoki czasowe. Książka była przewidywalna aż do bólu, a historia mogłaby się spokojnie zmieścić na 200 stronach....

Dziadek do orzechów to jedna z moich ulubionych baśni. Ten retelling tej baśni ani trochę nie odebrał mi jej magii. Powiedziałabym wręcz, że autorka blisko trzyma się oryginału (zwłaszcza jeśli chodzi o styl narracji) i malowniczo przedstawia faerie. Wątek erotyczny bardzo dobrze wplata się w fabułę i naturę fae (co świetnie pokazuje postać Cukrowego Wróżka) i stanowi ciekawe urozmaicenie tradycyjnej historii. Jest on jednocześnie równoważony przez brutalność Dworu Zgrozy i bezwzględność Króla Myszy oraz jego armii. Rebecca niesamowicie opowiedziała tę baśń dla dorosłych na nowo, niezwykle precyzyjnie budując napięcie aż do ostatnich stron, i zarazem oczarowując czytelnika.

Tym, którym wydaje się, że książka jest za krótka dla takiej ilości wątków, mogę jedynie powiedzieć, że gdyby była dłuższa, to straciłaby swój baśniowy charakter i stałaby się fantastyką typu Fourth Wing.

Dziadek do orzechów to jedna z moich ulubionych baśni. Ten retelling tej baśni ani trochę nie odebrał mi jej magii. Powiedziałabym wręcz, że autorka blisko trzyma się oryginału (zwłaszcza jeśli chodzi o styl narracji) i malowniczo przedstawia faerie. Wątek erotyczny bardzo dobrze wplata się w fabułę i naturę fae (co świetnie pokazuje postać Cukrowego Wróżka) i stanowi...

Inspektor i Złodziejka to nie zwykle wciągająca historia z bardzo dobrze zarysowanymi postaciami. Autorki z ogromną dokładnością wykreowały tło historyczne i osadziły powieść w przełomie epok wiktoriańskiej i edwardiańskiej. W przeplatanych wątkach widać motywy typowe dla sensacyjnych powieści wiktoriańskich, a całość prezentuje się bardzo zgrabnie i dostarcza czytelnikowi wielu emocji.

Inspektor i Złodziejka to nie zwykle wciągająca historia z bardzo dobrze zarysowanymi postaciami. Autorki z ogromną dokładnością wykreowały tło historyczne i osadziły powieść w przełomie epok wiktoriańskiej i edwardiańskiej. W przeplatanych wątkach widać motywy typowe dla sensacyjnych powieści wiktoriańskich, a całość prezentuje się bardzo zgrabnie i dostarcza czytelnikowi...

Jako wielka fanka twórczości Anety Jadowskiej sięgnęłam po tę książę w ciemno i się nie zawiodłam. Autorka ponownie zabiera nas do Thornu, tym razem jednak główną bohaterką jest Katia. Co nie znaczy, że zabrakło tutaj Dory Wilk.
Historia w pełni mnie oczarowała i pochłonęła. Trochę bliżej poznałam restauracje Włoskie Grzeszki, a na scenę wkroczyły nowe postacie, które okazały się niezwykle interesujące. Z niecierpliwością czekam na kolejne historie z serii kroniki Thornu.

Jako wielka fanka twórczości Anety Jadowskiej sięgnęłam po tę książę w ciemno i się nie zawiodłam. Autorka ponownie zabiera nas do Thornu, tym razem jednak główną bohaterką jest Katia. Co nie znaczy, że zabrakło tutaj Dory Wilk.
Historia w pełni mnie oczarowała i pochłonęła. Trochę bliżej poznałam restauracje Włoskie Grzeszki, a na scenę wkroczyły nowe postacie, które...

To naprawdę niesamowita książka, napisana pięknym językiem, który mnie oczarował. Pełna metafor i emocji, które wręcz wylewają się z kart powieści do nas samych. Pewne wątki nie należą do moich ulubionych, ale tutaj nie miałam z nimi problemu. Powieść zdecydowanie jest jedną z bardziej osobistych dla Monici James, co odczuje każdy kto miał przyjemność ją poznać.

To naprawdę niesamowita książka, napisana pięknym językiem, który mnie oczarował. Pełna metafor i emocji, które wręcz wylewają się z kart powieści do nas samych. Pewne wątki nie należą do moich ulubionych, ale tutaj nie miałam z nimi problemu. Powieść zdecydowanie jest jedną z bardziej osobistych dla Monici James, co odczuje każdy kto miał przyjemność ją poznać.

"Paryski apartament" jest jedną z książek, która mnie zachwyciła. Zwłaszcza, że uwielbiam wracać do miasta jakim jest Paryż.
Autorce udało się uchwycić jego niesamowity klimat, przez co czułam, jakbym tam znowu była.
Lucy Foley tworzy thrillery lekkie i przyjemne ale jednocześnie trzymające w napięciu do ostatniej strony. Z jej książką można spędzić miły, deszczowy wieczór.
Jess jest w trudnej sytuacji życiowej. Przyjeżdża więc do Paryża, by zatrzymać się u brata. Kiedy zjawia się pod jego mieszkaniem w apartamentowcu, odkrywa, że ten gdzieś zniknął. Jess próbuje wypytać jego sąsiadów, żeby go znaleźć. Jednak wszyscy mieszkańcy tego miejsca mają sekrety, które ona usilnie stara się odkryć, nie jest przy tym świadoma w jakie niebezpieczeństwo się pakuje...

"Paryski apartament" jest jedną z książek, która mnie zachwyciła. Zwłaszcza, że uwielbiam wracać do miasta jakim jest Paryż.
Autorce udało się uchwycić jego niesamowity klimat, przez co czułam, jakbym tam znowu była.
Lucy Foley tworzy thrillery lekkie i przyjemne ale jednocześnie trzymające w napięciu do ostatniej strony. Z jej książką można spędzić miły, deszczowy...

Mówi się, że najlepsi pisarze horrorów potrafią wniknąć w umysł czytelnika...
Sprawiają, że świat pełen upiorów przenika w naszą rzeczywistość, napawając nas trwogą...
Arnold Bennett jest jednym z tych nielicznych, którzy są do tego zdolni. Długo zastanawiamy się, kim jest tytułowy duch. Kiedy jednak się pojawia, to w pełnej potędze zła i okazałości.
Przeklęta miłość i gotycki klimat napawają grozą, a filozofia autora bierze we władanie wszystkie zmysły.
Oszalały z zazdrości tajemniczy duch i śpiewaczka operowa, tajemnicza śmierć i dziwne wypadki...
Autor zabiera nas w podróż do świata ociekającego złotem ale i pełnym mroku.

Mówi się, że najlepsi pisarze horrorów potrafią wniknąć w umysł czytelnika...
Sprawiają, że świat pełen upiorów przenika w naszą rzeczywistość, napawając nas trwogą...
Arnold Bennett jest jednym z tych nielicznych, którzy są do tego zdolni. Długo zastanawiamy się, kim jest tytułowy duch. Kiedy jednak się pojawia, to w pełnej potędze zła i okazałości.
Przeklęta miłość i...

"Nie mogę cię zapomnieć" jest dosyć ciekawym debiutem. Z pewnością jest to emocjonalny rollercoaster. Książka nie raz mnie zaskoczyła, niestety jednak momentami w negatywny sposób.
Historia sama w sobie jest ciekawa i ma potencjał. Autorka utrzymuje fajny klimat w powieści. Akcja jest zwarta i utrzymuje czytelnika w napięciu. Z pewnością jest to pozycja nietuzinkowa i jest miłą odmianą w powieściach z wątkiem mafijnym.
Co jednak mocno zwróciło moją uwagę, jest trochę nierówno napisana. Sielanka tak nagle miesza się z niebezpiecznym życiem półświatka, że czytelnik potrzebuje chwilę, by zrozumieć co się właśnie wydarzyło. Bohaterka dosyć szybko przechodzi do porządku dziennego nad sytuacją, w której się znalazła. Brakowało mi jej przemyśleń i rozterek moralnych oraz konsekwencji w podjętych decyzjach.
Pomimo to jest to bardzo udany debiut, mający wiele do zaoferowania czytelnikowi, przy którym z pewnością nie da się nudzić

"Nie mogę cię zapomnieć" jest dosyć ciekawym debiutem. Z pewnością jest to emocjonalny rollercoaster. Książka nie raz mnie zaskoczyła, niestety jednak momentami w negatywny sposób.
Historia sama w sobie jest ciekawa i ma potencjał. Autorka utrzymuje fajny klimat w powieści. Akcja jest zwarta i utrzymuje czytelnika w napięciu. Z pewnością jest to pozycja nietuzinkowa i jest...

Książka bardzo szybko mnie do siebie zniechęciła, mimo to postanowiłam dobrnąć do jej końca. Sprawiło to, że jeszcze bardziej mnie zniesmaczyła.

Fabuła wydawała mi się płaska a bohaterowie niewyraźni. Kiedy pojawiała się jakaś akcja i autorka budowała napięcie, szybko się ono rozpływało. Nagle pojawiały się lekko liźnięte wątki, wprowadzające jedynie zamieszanie. Praktycznie nie czuć mrocznego klimatu, który powinien być obecny przy tego typu tematyce.

Momentami miałam wrażenie, że czytam jakiś debiutancki niewypał, a nie powieść poczytnej pisarki.

Książka bardzo szybko mnie do siebie zniechęciła, mimo to postanowiłam dobrnąć do jej końca. Sprawiło to, że jeszcze bardziej mnie zniesmaczyła.

Fabuła wydawała mi się płaska a bohaterowie niewyraźni. Kiedy pojawiała się jakaś akcja i autorka budowała napięcie, szybko się ono rozpływało. Nagle pojawiały się lekko liźnięte wątki, wprowadzające jedynie zamieszanie....

Nie przepadam za zbiorami opowiadań, ale ten pochłonął mnie do reszty. Nie zabrakło tu niczego. Każde z nich mnie zachwyciło i pobudziło wyobraźnie...
Było pikantnie, zabawnie i gorąco. Idealnie na leniwy upalny dzień z książką.

Dawno tak dobrze nie bawiłam się przy książce i nie spotkałam się z tak świetnymi opowiadaniami.
Z przyjemnością sięgnę teraz po poprzednie antologie tego wydawnictwa.

Nie przepadam za zbiorami opowiadań, ale ten pochłonął mnie do reszty. Nie zabrakło tu niczego. Każde z nich mnie zachwyciło i pobudziło wyobraźnie...
Było pikantnie, zabawnie i gorąco. Idealnie na leniwy upalny dzień z książką.

Dawno tak dobrze nie bawiłam się przy książce i nie spotkałam się z tak świetnymi opowiadaniami.
Z przyjemnością sięgnę teraz po poprzednie...

Książka jest na pewno bardzo oryginalna. Zazwyczaj to przystojni mężczyźni ratują damy z opresji, a tutaj jest na odwrót. Bardzo przypadła mi do gustu ta zmiana ról. Mamy panią komisarz Weronikę Kardasz i przystojnego aktora, któremu ona chroni tyłek. Z biegiem wydarzeń okazuje się, że sprawa sięga dużo głębiej, niż mogłoby się wydawać i nie każdy jest do końca tym za kogo się podaje. Mamy tu na pewno sporą dawkę humoru i trochę niespodziewanych zwrotów akcji. Postać Wery zdecydowanie znalazła drogę do mojego serca. Muszę przyznać, że podziwiam jej odwagę i upór. Co prawda w środku powieści zrobiło się dla mnie trochę zbyt ckliwie, ale i tak uważam, że książka jest świetna.

Książka jest na pewno bardzo oryginalna. Zazwyczaj to przystojni mężczyźni ratują damy z opresji, a tutaj jest na odwrót. Bardzo przypadła mi do gustu ta zmiana ról. Mamy panią komisarz Weronikę Kardasz i przystojnego aktora, któremu ona chroni tyłek. Z biegiem wydarzeń okazuje się, że sprawa sięga dużo głębiej, niż mogłoby się wydawać i nie każdy jest do końca tym za kogo...

A oto i czwarty tom serii Elite King Club. Tym razem narracja jest z perspektywy Tillie i Nate’a, bo ta historia jest właśnie o nich. Ta część jest na tak samo dobrym poziomie jak dwie pierwsze książki z serii. Co prawda nie ma już tak wielu tajemnic, ale jest bardzo dużo mroku i nienawiści. Tillie i Nate mają razem córkę i wszystkie ich działania związane są właśnie z nią. Nienawiść jaka pojawia się w ich relacji jest jeszcze większa niż przy Madison i Bishopie. Przeplata się ona jednak z pożądaniem, którego żadne z nich nie potrafi okiełznać. Rozpoczyna się kolejna gra i to właśnie Tillie jest w jej centrum. Królowie po raz kolejny pokazują jak bardzo bezwzględni potrafią być i zrobią wszystko, aby Tillie nie zasiadła na tronie, który jest jej dziedzictwem. Z czeluści przeszłości powraca ojciec Nate’a i aż do ostatnich stron nie da się odgadnąć po czyjej stronie stoi. Pod koniec nie mogłam się oderwać i chłonęłam każde słowo. Po tym jak zakończyła się ta historia, z niecierpliwością czekam na kolejny tom.

A oto i czwarty tom serii Elite King Club. Tym razem narracja jest z perspektywy Tillie i Nate’a, bo ta historia jest właśnie o nich. Ta część jest na tak samo dobrym poziomie jak dwie pierwsze książki z serii. Co prawda nie ma już tak wielu tajemnic, ale jest bardzo dużo mroku i nienawiści. Tillie i Nate mają razem córkę i wszystkie ich działania związane są właśnie z nią....

Skończyłam trzeci tom serii Amo Jones i jestem trochę zawiedziona. Dwie poprzednie części były lepsze. Ta wciągnęła mnie dopiero po połowie. Zakończenie jakie się tu pojawia było dla mnie sporym zaskoczeniem, bo kompletnie się tego nie spodziewałam. Tylko dzięki temu zamierzam sięgnąć po kolejny tom. Co ciekawe ta seria jest świetnym przykładem tego, że granica między nienawiścią, a miłością jest bardzo cienka. W tej części relacja Bishopa i Madison staje się bardziej osłodzona miłością. Nie od razu oczywiście. Na przeszkodzie staje im dawna dziewczyna Bishopa i kolejne mroczne tajemnice. Czy ich związek ma szansę przetrwać? Tym razem narracje mamy z perspektywy obojga, a co za tym idzie dowiadujemy się co siedzi w głowie Bishopa. A w ostatnim rozdziale pojawia się usunięta scena. Ogólnie pierwsze trzy książki uważam za naprawdę bardzo dobre, więc czytajcie!

Skończyłam trzeci tom serii Amo Jones i jestem trochę zawiedziona. Dwie poprzednie części były lepsze. Ta wciągnęła mnie dopiero po połowie. Zakończenie jakie się tu pojawia było dla mnie sporym zaskoczeniem, bo kompletnie się tego nie spodziewałam. Tylko dzięki temu zamierzam sięgnąć po kolejny tom. Co ciekawe ta seria jest świetnym przykładem tego, że granica między...

Jest to drugi tom serii książek Amo Jones. Muszę przyznać, że pochłonęłam go jeszcze szybciej niż pierwszy. W tej części klimat robi się jeszcze mroczniejszy, a królowie przekraczają kolejne granice. Madison ucieka przed Elite Kings Club, jednak ich przywódca doskonale wie gdzie jej szukać. Na światło dzienne wychodzą tajemnicę z przeszłości, a w życiu Madi pojawiają się kolejne osoby. Nie wszystkie jednak życzą jej dobrze. Ogień jaki jest między Bishopem a Madison zdaje się stawać co raz gorętszy, a co za tym idzie mamy tu również parę gorących scen. W tej części akcja robi się co raz bardziej nieprzewidywalna, a z każdą odpowiedzią pojawia się co raz więcej pytań. Czytelnik z każdym kolejną stroną, rozdziałem, zatraca się w niezwykłym świecie wykreowanym przez autorkę i nie da się nie sięgnąć po trzeci tom z serii. I właśnie to zamierzam teraz zrobić.

Jest to drugi tom serii książek Amo Jones. Muszę przyznać, że pochłonęłam go jeszcze szybciej niż pierwszy. W tej części klimat robi się jeszcze mroczniejszy, a królowie przekraczają kolejne granice. Madison ucieka przed Elite Kings Club, jednak ich przywódca doskonale wie gdzie jej szukać. Na światło dzienne wychodzą tajemnicę z przeszłości, a w życiu Madi pojawiają się...

To jest jedna z tych książek, przy których mówisz sobie- jeszcze tylko jeden rozdział. A nim się obejrzysz, dochodzi czwarta nad ranem, a ty kończysz czytać ostatnią stronę. Jest to chyba jedna z ciekawszych powieści, jakie do tej pory przeczytałam. W całej książce panuje fajny mroczny klimat, jest pełno tajemnic, a momentami robi się naprawdę gorąco. Główna bohaterka to Madison Montgomery, ucząca się w prywatnej szkole i mająca nieprzyzwoicie bogatych rodziców. Jej przyrodni brat okazuje się należeć do tajnego stowarzyszenia Elite Kings Club. Sama Madison przyciąga uwagę przywódcy Elite Kings i wtedy zaczyna się gra… Pytanie tylko czy wyjdzie ona z tego wszystkiego cało? Jak mroczne tajemnice mogą ukrywać królowie? W tej książce nie ma miejsca na miłość. Rządzą nią nienawiść i pożądanie. Biorąc tą książkę do ręki trzeba liczyć się z tym, że może się w niej wydarzyć dosłownie wszystko. Bardzo nietypowa książka, w której zakochałam się od pierwszych stron.

To jest jedna z tych książek, przy których mówisz sobie- jeszcze tylko jeden rozdział. A nim się obejrzysz, dochodzi czwarta nad ranem, a ty kończysz czytać ostatnią stronę. Jest to chyba jedna z ciekawszych powieści, jakie do tej pory przeczytałam. W całej książce panuje fajny mroczny klimat, jest pełno tajemnic, a momentami robi się naprawdę gorąco. Główna bohaterka to...

Pierwsza myśl po przeczytaniu tej książki- Wow. Jej treść zrobiła mi papkę z mózgu. Zakończenie po prostu zatrząsnęło moim światem. Początek książki był dla mnie trochę niezrozumiały i miałam problem żeby się połapać o co chodzi, ale w drugiej połowie już nie mogła się od niej odkleić. Cieszę się, że nie zniechęciłam się i nie odłożyłam jej na półkę. Historia opowiada o młodej kobiecie, która miała bardzo trudne dzieciństwo. Jej drogi krzyżują się z dawnym przyjacielem. Ale czy aby na pewno jest to dziełem przypadku? Oprócz tego ktoś zostawia jej białe róże pod drzwiami, a ona cały czas czuje się obserwowana. Zostaje to powiązane z wypadkiem sprzed roku, który miał miejsce na osiedlu, gdzie mieszka. Pytanie czy ona może czuć się bezpiecznie przy tych okolicznościach i czy wypadek faktycznie był wypadkiem? Nic wam nie zdradzę, sami musicie przeczytać książkę, aby odpowiedzieć sobie na te pytania. Rzecz która mnie zachwyciła to wnikliwie opisane przeżycia wewnętrzne głównej bohaterki. Brakowało mi natomiast klimatu, który tak bardzo wciągnął mnie w fabułę przy „Stażystce”. Pomimo tego jestem bardzo zadowolona z tej lektury. Jest na pewno bardzo nietypowa.

Pierwsza myśl po przeczytaniu tej książki- Wow. Jej treść zrobiła mi papkę z mózgu. Zakończenie po prostu zatrząsnęło moim światem. Początek książki był dla mnie trochę niezrozumiały i miałam problem żeby się połapać o co chodzi, ale w drugiej połowie już nie mogła się od niej odkleić. Cieszę się, że nie zniechęciłam się i nie odłożyłam jej na półkę. Historia opowiada o...

Książka idealna na wieczór pod kocykiem z kubkiem herbaty lub kawy. Historia rozkręca się z każdą stroną, jest o dwóch mężczyznach, których żony trafiają do szpitala z powodu wypadku. Panowie muszą uporać się z codziennym życiem, w które do tej pory się nie angażowali. Nagle stoją przed wyzwaniem, wysłania i wyszykowania dzieci do szkoły, zrobienia prania czy ugotowania obiadu. Co może być nieco trudne, gdy nie zna się nawet szkoły, gdzie uczą się pociechy, a pralka wygląda jakby miała pozagryzać. Każdy z nich radzi sobie tak jak potrafi, no ale nie do końca im to wychodzi. Do tego, jednego z nich postanawia w tym czasie odwiedzić nieznośna teściowa, która usilnie próbuje wprowadzić porządek w nieswoim domu, a pozbycie się jej, może okazać się nie takie łatwe. Jej postać jest wręcz groteskowa. Autorki serwują nam dużą dawkę humoru. Jedna gaga na drugiej. W niektórych momentach można uśmiać się po pachy. Oryginalna? Na pewno. Z przyjemnością sięgnęłabym po raz drugi po tą pozycje. Część przygód niestety, a może stety ma odzwierciedlenie w rzeczywistości. Pamiętam historie mojego dziadka, który opowiadał, jak jego ojciec robił mu pieczarkową z pomidorowej, a następnego dnia z tej pieczarkowej była ogórkowa. A może wy macie jakieś zabawne historie z placu boju z codziennością?

Książka idealna na wieczór pod kocykiem z kubkiem herbaty lub kawy. Historia rozkręca się z każdą stroną, jest o dwóch mężczyznach, których żony trafiają do szpitala z powodu wypadku. Panowie muszą uporać się z codziennym życiem, w które do tej pory się nie angażowali. Nagle stoją przed wyzwaniem, wysłania i wyszykowania dzieci do szkoły, zrobienia prania czy ugotowania...

Książka jest na poziomie międzynarodowym i czyta się naprawdę szybko. Igor ucieka z Polski do Nowego Yorku, z powodu bycia podejrzanym o zabicie żony. Tam poznaje Emily, która jest prawniczką w renomowanej kancelarii. Między nimi rodzi się uczucie, które bardzo szybko przeradza się w poważny związek. Co chwila napotykają przeszkody, przez co ich relacja wygląda trochę jak zabawa w kotka i myszkę. Pod koniec książki razem wyruszają do Polski, aby Igor mógł pozamykać niedokończone sprawy i tam wydarzenia przybierają nieprzewidziany obrót... Momentami główny bohater wydawał mi się zbyt idealny, a w połowie książki pieniądze trochę uderzyły mu do głowy. Niektóre wątki można było bardziej rozwinąć, ale tak to powieść jest bardzo dobra. Mocne zakończenie historii jest dużym plusem. Pozycja jest po prostu obowiązkowa dla fanów pikantnych romansów.

Książka jest na poziomie międzynarodowym i czyta się naprawdę szybko. Igor ucieka z Polski do Nowego Yorku, z powodu bycia podejrzanym o zabicie żony. Tam poznaje Emily, która jest prawniczką w renomowanej kancelarii. Między nimi rodzi się uczucie, które bardzo szybko przeradza się w poważny związek. Co chwila napotykają przeszkody, przez co ich relacja wygląda trochę jak...

Zazwyczaj nie czytam poradników, ani książek psychologicznych. Ta jednak bardzo mnie zainteresowała. Uważam, że książka jest dla wszystkich, nie tylko dla tych, których sugeruje tytuł. Poruszany problem często jest pomijany lub niezauważany w społeczeństwie. Dlaczego wychodzimy z założenia, że ludzie bardzo inteligentni muszą być szczęśliwi? Czy kiedykolwiek zastanawialiśmy się, co takich ludzi trapi? W obydwu przypadkach najczęściej padnie odpowiedź nie. A jednak tacy ludzie niczego nie pragną bardziej, jak oddać część swojej
inteligencji. No ale jak to? Dlaczego oni by tego właśnie chcieli? Wyobrażacie sobie, nie potrafić przestać myśleć i analizować wszystko dookoła? Oni borykają się z tym na co dzień. Autorka bardzo skrupulatnie zgłębia ten temat i pokazuje dwie strony medalu dużej inteligencji. Wbrew pozorom takim ludziom, wcale nie żyje się łatwo.

Zazwyczaj nie czytam poradników, ani książek psychologicznych. Ta jednak bardzo mnie zainteresowała. Uważam, że książka jest dla wszystkich, nie tylko dla tych, których sugeruje tytuł. Poruszany problem często jest pomijany lub niezauważany w społeczeństwie. Dlaczego wychodzimy z założenia, że ludzie bardzo inteligentni muszą być szczęśliwi? Czy kiedykolwiek zastanawialiśmy...

Dawno nie czytałam tak dobrej powieści. Przez pierwsze paręnaście stron miałam wrażenie, że jest ona drugim „Pachnidłem”. I tak jak przeczuwałam, obie książki mają ze sobą wiele wspólnego. W „Pachnidle” mamy rzemiosło tworzenia perfum, tutaj mamy malarstwo oraz preparacje martwych zwierząt. W powieści dominuje miedzy innymi motyw obsesji miłosnej oraz mrocznej strony pożądania, co prowadzi do śmierci wielu kobiet. Postać Silasa bardzo przypomina mi Grenouille, nie tylko po przez swoje zachowanie, ale również po przez motywy jakie nim kierują. Autorka przedstawia realia XIX wiecznego Londynu, w sposób niezwykle realistyczny. Mowa tu dokładniej o pokazaniu życia niższej sfery społeczeństwa, któremu się nie przelewało oraz o wszechobecnym brudzie. Jedną z głównych postaci jest Iris, która pragnie zostać malarką, ale jak wiadomo, w tamtych czasach nie akceptowano, by damy się tym zajmowały. Jest ona przykładem silnej kobiety, próbującej wybić się w męskim świecie. Młody
malarz, któremu pozuje do obrazu, postanawia nauczyć jej tego kunsztu. Dzięki temu możemy zobaczyć, jak wygląda życie artysty od kuchni. Kolejnym ciekawym elementem, wprowadzającym ożywienie w powieści, jest rozwijający się między nimi romans. Przyczynia się to, do zwiększenia obsesji Silasa na jej punkcie. Pomimo tego, że pisarka używa wykwintnego języka z wyszukanym słownictwem(co bardzo pasuje do opisywanej epoki), udaje jej się osiągnąć lekkość swojego pióra. Zachowała równowagę, w związku z tym mamy tutaj wiele opisów, które nie są nużące, a pozwalają nam lepiej zanurzyć się do świata opowieści. Autorka nie zostawia nas w całkowitej powadzę, dostajemy od niej również niewielką dawkę humoru, który wpuszcza trochę światła do całości. Podczas czytania chłonęłam każde słowo, jak gąbka. Bywały momenty gdy uśmiechałam się pod nosem, ale łza w oku także się pojawiła. A koniec powieści sprawia, że czytelnik wręcz pragnie dopisać sobie epilog.🙈

Dawno nie czytałam tak dobrej powieści. Przez pierwsze paręnaście stron miałam wrażenie, że jest ona drugim „Pachnidłem”. I tak jak przeczuwałam, obie książki mają ze sobą wiele wspólnego. W „Pachnidle” mamy rzemiosło tworzenia perfum, tutaj mamy malarstwo oraz preparacje martwych zwierząt. W powieści dominuje miedzy innymi motyw obsesji miłosnej oraz mrocznej strony...