Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu "Żniwiarza" miałem mocno mieszane uczucia. Z jednej strony nie mogłem się doczekać ponownego sięgnięcia po książkę po przerwie w czytaniu, a z drugiej, cóż... książka ma parę słabych stron.

Pierwsza z nich to dialogi - rozmowy postaci często są nienaturalne, brzmią jak specjalnie przygotowane wcześniej. Bohaterowie też trochę zbyt często mówią do siebie, niepotrzebnie tłumacząc czytelnikowi pewne sprawy. Z mojego punktu widzenia odebrało to część realizmu tej prawdziwej części książki. Drugą rzeczą jest zakończenie, które - uwaga spoiler - sprawiło, że poczułem się trochę oszukany. Prez całą książkę główni bohaterowie, a zwłaszcza Feliks, starają się ochraniać główną bohaterkę, ponieważ ma tylko jedno życie. Gdy na końcu umiera, okazuje się, że jednak powraca do domu w innym ciele. Coś tu jest chyba trochę nie tak.

Pomijając te dwie wady książkę czytało się bardzo przyjemnie. Mój zapał do czytania spotęgowało ostatnie zainteresowanie mitologią słowiańską, która została bardzo pomysłowo wpleciona do współczesnego świata. Na pochwałę zasługuje również sposób budowania postaci i rysowania świata przedstawionego. Nie było ani zbyt długich opisów krajobrazów, ani przekombinowanych postaci. Rzeczywiście dało się wciągnąć w usiany Nawimi świat.

Podsumowując, "Żniwiarza" poleciłbym każdemu, kto w jakimkolwiek stopniu interesuje się mitologią słowiańską, lub po prostu lubi dobre książki fantastyczne. Zdecydowanie sięgnę po drugą część.

Po przeczytaniu "Żniwiarza" miałem mocno mieszane uczucia. Z jednej strony nie mogłem się doczekać ponownego sięgnięcia po książkę po przerwie w czytaniu, a z drugiej, cóż... książka ma parę słabych stron.

Pierwsza z nich to dialogi - rozmowy postaci często są nienaturalne, brzmią jak specjalnie przygotowane wcześniej. Bohaterowie też trochę zbyt często mówią do siebie,...