Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak dla mnie fabuła trochę zbyt naiwna.

Jak dla mnie fabuła trochę zbyt naiwna.

Ewidentnie nie mój gatunek literacki, ale przebrnęłam. A to już coś ;)

Ewidentnie nie mój gatunek literacki, ale przebrnęłam. A to już coś ;)

Wciągająca, dobrze się czyta, chociaż w połowie domyśliłam się już jaki będzie koniec.

Wciągająca, dobrze się czyta, chociaż w połowie domyśliłam się już jaki będzie koniec.

Nigdy bym nie pomyślała, że książka o ptakach może mnie zainteresować. Pominęłam jedynie rozdział o gołębiach, bo nigdy nie umiałam się z nimi polubić, nawet w tej książce. Za to historia o kurach, kazuarach, sokołach - porywający świat, tak blisko nas a tak bardzo nam nieznany.

Nigdy bym nie pomyślała, że książka o ptakach może mnie zainteresować. Pominęłam jedynie rozdział o gołębiach, bo nigdy nie umiałam się z nimi polubić, nawet w tej książce. Za to historia o kurach, kazuarach, sokołach - porywający świat, tak blisko nas a tak bardzo nam nieznany.

Przeczytałam, bo zaczęłam. Nie wbija w fotel. Miałam wrażenie, że została napisana po to, żeby powstała jakaś książka.

Przeczytałam, bo zaczęłam. Nie wbija w fotel. Miałam wrażenie, że została napisana po to, żeby powstała jakaś książka.

Książka, która niczym kanoe zabiera nas w podróż po rzekach Amazonii. Cudowna, lekka, zachwycająca.

Książka, która niczym kanoe zabiera nas w podróż po rzekach Amazonii. Cudowna, lekka, zachwycająca.

Urzekła mnie, a właściwie wręcz wbiła w fotel "Elegia dla bidoków" J.D. Vance. Za kilka tygodni chcę przeczytać ją jeszcze raz i wyłapać wszystko to, co przy pierwszym czytaniu mogły mi zasłonić emocje i szok. Wciąż o niej myślę i zastanawiam się, czy bardziej zafascynowała mnie historia głównego bohatera, czy sposób, w jaki ją opisał. Jest to bowiem książka pisana z niesamowitym żarem, poruszająca i fenomenalnie ukazująca losy rodziny J. D. bez sztucznej idealizacji i koloryzacji. Historia kilku pokoleń twardych i bezwzględnych w swoich poglądach amerykanów, którzy dzięki swojej zawziętości awansowali do klasy średniej. Ten niebywały sukces okupiony był przemocą, alkoholizmem i rozpadem rodzinnych więzi. Mówi się, że jest to bestseller New York Timesa ze względu na to, że ukazuje między wierszami dlaczego Trump wygrał wybory. Jest tak w istocie. Dla mnie Ameryka jednak jest odległa i to drugie dno książki nie ma dla mnie aż takiego znaczenia. Ja nie potrafię zapomnieć, co musiał przejść ten człowiek, żeby dojść do miejsca, w którym znajduje się teraz. Ze szczerego serca podziwiam jego determinację, wewnętrzną wolę walki a także miłość do dziadków, siostry, ogrom zrozumienia i cierpliwości do własnej matki i jej ciągle zmieniających się partnerów. Książka bogata w emocje na każdej stronie, pełna przekazów i mądrości rodzinnych, ucząca jak iść do przodu mimo niesprawiedliwości i niepewności losu. Poleciłam ją już kilku osobom i z tego co wiem, na nich też elegia rzuciła swoisty urok.

Urzekła mnie, a właściwie wręcz wbiła w fotel "Elegia dla bidoków" J.D. Vance. Za kilka tygodni chcę przeczytać ją jeszcze raz i wyłapać wszystko to, co przy pierwszym czytaniu mogły mi zasłonić emocje i szok. Wciąż o niej myślę i zastanawiam się, czy bardziej zafascynowała mnie historia głównego bohatera, czy sposób, w jaki ją opisał. Jest to bowiem książka pisana z...