Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bolesna, ale jednocześnie niosąca nadzieję.
Dzięki Waris Dirie na świecie zrobiło się głośno o brutalnym, nieludzkim rytuale obrzezania. Miał wprowadzać do świata "dorosłości", lecz wielu młodym kobietom odebrał życie i pragnienia. Przeprowadzany bez zachowania żadnych zasad higieny, ostrą żyletką wprowadzał do młodego organizmu bakterie powodujące zakażenia. Okrutne, niehumanitarne postępowanie z człowiekiem, żywą duszą, która myśli i odczuwa ból.
Z całego serca polecam przeczytać, polecić znajomym, wyczulić ludzi na problem, ponieważ mimo upływu czasu od napisania książki, nadal jest on adekwatny. Książki nie należy się obawiać, pomimo rozdzierających opisów, czyta się ją bardzo szybko. Ma charakter autobiograficzny. Miałam wrażenie, jakbym czytała pamiętnik bliskiej mi osoby, razem z nią przeżywała trudne i bolesne chwile. Autorka nawiązała bliskość z czytelnikiem, przekazała swoje emocje i myśli. Dała mi też dużą motywację do spełnienia swoich marzeń, ponieważ dokonała ona czegoś "niemożliwego", ani razu się nie poddała i nie uległa swoim cieniom. Uważam, że tą powieść powinien przeczytać każdy. Każdy.

Bolesna, ale jednocześnie niosąca nadzieję.
Dzięki Waris Dirie na świecie zrobiło się głośno o brutalnym, nieludzkim rytuale obrzezania. Miał wprowadzać do świata "dorosłości", lecz wielu młodym kobietom odebrał życie i pragnienia. Przeprowadzany bez zachowania żadnych zasad higieny, ostrą żyletką wprowadzał do młodego organizmu bakterie powodujące zakażenia. Okrutne,...

Muszę przyznać, że jest w tej książce coś tajemniczego. Niecałe sto pięćdziesiąt stron z życia Keiko pokazują, z jakimi problemami musi mierzyć się ekspedientka (nie kobieta), będąc inną.
Trzydziestosześcioletnia pracownica konbini odstaje od reszty. Jej pasuje życie sprzedawcy, nie widzi dla siebie sensu w życiu bez cząstki konbini. Nie ma potrzeb. Liczy się dla niej tylko praca.
Odmienność sposobu jej myślenia i stylu na życie. Ekscentryzm wypowiedzi bohaterki. Oryginalna, niebanalna fabuła. Szczerość i absurdalność. Kompletna groteska.
Mimo to polecam. Ta książka to coś zupełnie innego. Nie znajdziemy tam cukierkowego świata, tylko prawdziwość.

Muszę przyznać, że jest w tej książce coś tajemniczego. Niecałe sto pięćdziesiąt stron z życia Keiko pokazują, z jakimi problemami musi mierzyć się ekspedientka (nie kobieta), będąc inną.
Trzydziestosześcioletnia pracownica konbini odstaje od reszty. Jej pasuje życie sprzedawcy, nie widzi dla siebie sensu w życiu bez cząstki konbini. Nie ma potrzeb. Liczy się dla niej...

Kiedy usłyszałam, że B. A Paris po raz kolejny wydaje nową książkę, która być może tak jak "Za zamkniętymi dniami" okaże się światowym bestsellerem, postanowiłam ją przeczytać.
Główna bohaterka to Alice. Wraz ze swoim mężem Leo wprowadza się do "idealnego" domu na strzeżonym osiedlu. Ma być pięknie, bezpiecznie i kolorowo. Czy faktycznie tak jest? Czy sąsiadom z pozoru miłym, można ufać? Czy mroczna tajemnica przeszkodzi małżeństwu w dalszym życiu?
Według mnie książki Paris powielają ten sam schemat: "idealne małżeństwo", wręcz oklepane, czyniąc przez to lekturę przewidywalną. Nie miałam wielkich oczekiwań, nie spodziewałam się zawrotnej akcji. Dlatego zdziwiłam się, kiedy nie mogłam oderwać się od książki. Straciłam zaufanie do każdego z bohaterów. W niektórych momentach byłam zirytowana zachowaniem głównej bohaterki. Miałam ochotę krzyczeć "Alice, nie bądź tak naiwna". Zakończenie nie sprawiło, że złapałam się za głowę i wykrzyknęłam "co za mistrzostwo", lecz trochę zawiedziona, odłożyłam książkę, mając nadzieję, że kolejna książka autorki będzie skrywać jeszcze bardziej zawiłą i mroczną historię.

Kiedy usłyszałam, że B. A Paris po raz kolejny wydaje nową książkę, która być może tak jak "Za zamkniętymi dniami" okaże się światowym bestsellerem, postanowiłam ją przeczytać.
Główna bohaterka to Alice. Wraz ze swoim mężem Leo wprowadza się do "idealnego" domu na strzeżonym osiedlu. Ma być pięknie, bezpiecznie i kolorowo. Czy faktycznie tak jest? Czy sąsiadom z pozoru...