Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdecydowanie najsłabsza z wydanych dotychczas w Polsce części tetralogii. Nie mówię, że powieść jest słaba, po prostu czytana po genialnych "Na południe od Brazos" i "Ulicach Laredo, wypada po prostu nijak. To co stanowiło o sile poprzedniczek (jeśli przyjmiemy chronologię wydawania powieści), tutaj po prostu swojej roli nie spełnia. Niby ponownie wracamy do postaci Augustusa Mcrae i Woodrowa Calla (tym razem do czasów ich młodości), mamy szereg postaci drugoplanowych, motyw "drogi", walkę z przeciwnościami losu, nieokiełznane siły natury. Problem w tym, że w "Szlaku umrzyka" to wszystko nie przekonuje, historia nie porywa, jest zbyt statyczna, ciężko zżyć się z bohaterami i uwierzyć, że to naprawdę te same osoby, których los tak mnie przejął we wspominanych przeze mnie poprzednich częściach. Dialogi również brzmią momentami bardzo nienaturalnie, jak gdyby autor za wszelką cenę chciał przywrócić styl jakim posługiwał się przede wszystkim w "Na południe od Brazos". Wypada to jednak dosyć sztucznie, czytelnicy znający poprzednie powieści, bez trudu to wychwycą.

Na koniec pozwolę sobie zaproponować, żeby osoby chcące zapoznać się z westernami McMurtry'ego, robiły to zgodnie z kolejnością w jakich były one wydawane. W ten sposób niezły co najwyżej "Szlak umrzyka" nie spowoduje, że odpuścicie sobie wspaniałe "Na południe od Brazos" i "Ulice Laredo".

Zdecydowanie najsłabsza z wydanych dotychczas w Polsce części tetralogii. Nie mówię, że powieść jest słaba, po prostu czytana po genialnych "Na południe od Brazos" i "Ulicach Laredo, wypada po prostu nijak. To co stanowiło o sile poprzedniczek (jeśli przyjmiemy chronologię wydawania powieści), tutaj po prostu swojej roli nie spełnia. Niby ponownie wracamy do postaci...