Jesteśmy społecznością, która kocha książki

#teamsłowacki

#teamsłowacki

To, zdaje się, jedną z tych książek, które wszyscy udajemy, że czytaliśmy i tylko nieliczni z nas decydują się to naprawdę zrobić. a szkoda, bo warto. Paulo Coelho ma talent do oczarowywania czytelnika od pierwszej strony. Jego książki są jak długie, melancholijne sny pełne symboli, z których człowiek nie chce się budzić.

To, zdaje się, jedną z tych książek, które wszyscy udajemy, że czytaliśmy i tylko nieliczni z nas decydują się to naprawdę zrobić. a szkoda, bo warto. Paulo Coelho ma talent do oczarowywania czytelnika od pierwszej strony. Jego książki są jak długie, melancholijne sny pełne symboli, z których człowiek nie chce się budzić.

Mój pierwszy, prawdziwy kontakt z literaturą polską. Powiedzmy sobie szczerze, Sienkiewicz nie robi zbyt dobrego pierwszego wrażenia. Chociaż, teraz, gdy przebrnęłam przez pozostałe jego dzieła, to jest najprzyjemniejsze w odbiorze.

Mój pierwszy, prawdziwy kontakt z literaturą polską. Powiedzmy sobie szczerze, Sienkiewicz nie robi zbyt dobrego pierwszego wrażenia. Chociaż, teraz, gdy przebrnęłam przez pozostałe jego dzieła, to jest najprzyjemniejsze w odbiorze.

Trochę schematyczne, ale mimo wszystko wywołuje te same ciepłe odczucia, które wywoływała Narnia, gdy czytało się ją jako dziecko.

Trochę schematyczne, ale mimo wszystko wywołuje te same ciepłe odczucia, które wywoływała Narnia, gdy czytało się ją jako dziecko.

Jest jak nałożone na siebie półprzeźroczyste, cienko rozciągnięte błony, osłaniające jakiś świetlisty twór w środku, którego nie można dostrzec dopóki nie odwinie się każdej z tych błon po kolei.

Jest jak nałożone na siebie półprzeźroczyste, cienko rozciągnięte błony, osłaniające jakiś świetlisty twór w środku, którego nie można dostrzec dopóki nie odwinie się każdej z tych błon po kolei.

Pomija wiele istotnych szczegółów z życia Achillesa.

Pomija wiele istotnych szczegółów z życia Achillesa.

Kupiłam w antykwariacie podniszczony egzemplarz wycofany z biblioteki, nie przeglądając go wcześniej dokładnie. Akt III, scena IV, wers 570, wielki napis niebieskim długopisem poprawiony kilka razy: KIRKOR TO PAŁA. Trochę za ostro, moim zdaniem, ale każdy ma prawo do własnej opinii. Książka świetna poza tym, gorąco polecam. Ulubiony klasyk.

Kupiłam w antykwariacie podniszczony egzemplarz wycofany z biblioteki, nie przeglądając go wcześniej dokładnie. Akt III, scena IV, wers 570, wielki napis niebieskim długopisem poprawiony kilka razy: KIRKOR TO PAŁA. Trochę za ostro, moim zdaniem, ale każdy ma prawo do własnej opinii. Książka świetna poza tym, gorąco polecam. Ulubiony klasyk.

Dużo różnych odniesień do słowiańskich zwyczajów, wierzeń i kultury. Lekko się czyta pomimo stylizowanego języka a fabuła jest wartka i wcale się nie przeciąga. Przyjemna, ludowa baśń. Jeśli ktoś nie może przebrnąć przez Starą Baśń, powinien najpierw spróbować z Arkoną.

Dużo różnych odniesień do słowiańskich zwyczajów, wierzeń i kultury. Lekko się czyta pomimo stylizowanego języka a fabuła jest wartka i wcale się nie przeciąga. Przyjemna, ludowa baśń. Jeśli ktoś nie może przebrnąć przez Starą Baśń, powinien najpierw spróbować z Arkoną.

Kwintesencja szczęśliwego dzieciństwa. Wystarczy przeczytać kilka stron, żeby od razu poprawił się nastrój.

Kwintesencja szczęśliwego dzieciństwa. Wystarczy przeczytać kilka stron, żeby od razu poprawił się nastrój.

Podsumowując: Kobiety cierpią, żeby mężczyźni mogli żyć w szczęśliwej ignorancji, z czystym sumieniem i spokojem ducha. Tylko samopoświęcenie w tym wielce szczytnym celu może sprawić, że posiądą wartość jako ludzie.

Podsumowując: Kobiety cierpią, żeby mężczyźni mogli żyć w szczęśliwej ignorancji, z czystym sumieniem i spokojem ducha. Tylko samopoświęcenie w tym wielce szczytnym celu może sprawić, że posiądą wartość jako ludzie.

Kilka pierwszych czyta się szybko i przyjemnie, kolejne stają się coraz dziwniejsze i dziwniejsze, w trakcie czytania człowiek odpływa na sekundę ikolejna linijka traci sens.

Kilka pierwszych czyta się szybko i przyjemnie, kolejne stają się coraz dziwniejsze i dziwniejsze, w trakcie czytania człowiek odpływa na sekundę ikolejna linijka traci sens.

Na początku, czyta się dość opornie, ale na końcu pozostaje niedosyt.

Na początku, czyta się dość opornie, ale na końcu pozostaje niedosyt.

"Po przeczytaniu, mogę zaklasyfikować tę książkę zarówno jako zbrodnię jak i karę." - Nabokov, prawdopodobnie

"Po przeczytaniu, mogę zaklasyfikować tę książkę zarówno jako zbrodnię jak i karę." - Nabokov, prawdopodobnie

Jedno z najbardziej melancholijnych i przygnębiających sf z jakimi się spotkałam. Bardzo ponury obraz przyszłości, złożony portret psychologiczny głównego bohatera (z którym można sympatyzować, ale ciężko, bardzo ciężko choć trochę polubić) i generalnie niewiele akcji aż do ostatnich rozdziałów. Dzięki dwupoziomowej narracji zbliżamy się do punktu kulminacyjnego całej historii jakby z dwóch stron, od początku i od końca. Zagłębiamy się w psychikę bohatera gdy jego stan pogarsza się z rozdziału na rozdział i przez cały czas towarzyszy nam to obezwładniające uczucie braku jakiejkolwiek nadziei na pozytywną odmianę, czy szczęśliwe zakończenie. Jakbyśmy zdejmowali kolejne warstwy gnijącej skóry i mięsa, żeby dostać się do wnętrzności rozkładającego się trupa. Odlot.

Jedno z najbardziej melancholijnych i przygnębiających sf z jakimi się spotkałam. Bardzo ponury obraz przyszłości, złożony portret psychologiczny głównego bohatera (z którym można sympatyzować, ale ciężko, bardzo ciężko choć trochę polubić) i generalnie niewiele akcji aż do ostatnich rozdziałów. Dzięki dwupoziomowej narracji zbliżamy się do punktu kulminacyjnego całej...

Drugie opowiadanie znacznie lepsze.

Drugie opowiadanie znacznie lepsze.

Kto nie lubi dobrego gotyckiego romansu?

Kto nie lubi dobrego gotyckiego romansu?

Ehh

Ehh

Żadna kobieta nie pozostaje tą samą osobą po przeczytaniu Gone Girl. Ta książka zmienia człowieka.

Żadna kobieta nie pozostaje tą samą osobą po przeczytaniu Gone Girl. Ta książka zmienia człowieka.

Morał tej książki jest taki, że jeśli już musisz tworzyć potwora z fragmentów ludzkich ciał wykradzionych z grobów i powoływać go do życia, to lepiej, żebyś go potem kochał.

Morał tej książki jest taki, że jeśli już musisz tworzyć potwora z fragmentów ludzkich ciał wykradzionych z grobów i powoływać go do życia, to lepiej, żebyś go potem kochał.

Doskonała pozycja na ten nieprzyjemny okres, gdy wydaje ci się, że depresja nie jest tak silna jak na to zasługujesz i potrzeba ci ostatniego gwoździa do trumny. To jest ten gwóźdź. Zardzewiały, stary, ognisko tyfusu.

Doskonała pozycja na ten nieprzyjemny okres, gdy wydaje ci się, że depresja nie jest tak silna jak na to zasługujesz i potrzeba ci ostatniego gwoździa do trumny. To jest ten gwóźdź. Zardzewiały, stary, ognisko tyfusu.