Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chociaż książka porusza bardzo ważny temat w dzisiejszym świecie, to czyta się ją jednym tchem. Opiera się na przemyśleniach oraz relacjach głównej bohaterki z otaczającym ją światem. Trudności jakie musiała przechodzić przez jej pochodzenie i ubiór, doprowadzały mnie do próby wejścia w ten wewnętrzny świat książki i wykrzyczenia ludziom, aby się ogarnęli (w tym realnym też tak mogę zrobić). Historia bohaterki, jak widać wywołuje u mnie emocje z jakimi dawno nie miałam do czynienia.
Polecam!
Dla sięgających po tę książkę: A co gdyby Ocean nosił twoje imię?

L xx

Chociaż książka porusza bardzo ważny temat w dzisiejszym świecie, to czyta się ją jednym tchem. Opiera się na przemyśleniach oraz relacjach głównej bohaterki z otaczającym ją światem. Trudności jakie musiała przechodzić przez jej pochodzenie i ubiór, doprowadzały mnie do próby wejścia w ten wewnętrzny świat książki i wykrzyczenia ludziom, aby się ogarnęli (w tym realnym też...

Napiszę cokolwiek, gdy otrę swoje łzy i się podniosę.

L xx

Napiszę cokolwiek, gdy otrę swoje łzy i się podniosę.

L xx

"Historia toksycznej miłości silniejszej od stereotypów" jak to pięknie brzmi, bo przecież teraz ludzie wręcz łakną, aby związek był JAKIŚ! Nie zwracając uwagi, czy idzie w dobrą stronę, czy w wyniszczenie czyjeś psychiki. Ale to tak słowem wstępu. Omijając całą historię, jak to autorka napisała "toksycznej miłości", poznajemy chłopaka Asę, który jest typowym szkolnym przystojniakiem i łamaczem dziewczęcych serc: zdobyć dziewczynę, zabrać ją do łóżka, zapomnieć (ewentualnie wykorzystać innym razem). Drugim bohaterem książki jest Hope Ciredman, która charakterkiem nie odchodzi daleko od naszego przystojniaczka. Cięty język i sarkazm to jej drugie imię. Obydwoje wpadają w sidła gry, którą wokół siebie stworzyli i nie potrafią z niej wyjść za sprawą zbyt mocnego przyciągania. Bawią się, chodzą wokół siebie jak mysz i kot, zmieniając na przemian swoje role i nie odpuszczając nawet do ostatniego tchu. Jak sama koncepcja mogłaby być ciekawa i wciągająca, tak w połowie, staje się wręcz nudna i męcząca. Pod koniec historia osiąga swoje apogeum i nawet mnie urzekło jak bohaterowie się pozmieniali i poukładali swoje życie.

Książka na pewno wielu osobom się spodoba, jednak to nie był mój typ - niestety. Jeszcze kilka lat temu, na pewno bym się zachwycała jej historią oraz nie nudną relacją, jednak w obecnym czasie, jednak odpuszczę.
Wrócę na pewno do niej za parę lat i wtedy jeszcze raz ocenię.

Wielki plus dla autorki za wykreowanie postaci kobiecej, która jest na równi z mężczyzną. Która wręcz dorównuje mu siłą.

"Historia toksycznej miłości silniejszej od stereotypów" jak to pięknie brzmi, bo przecież teraz ludzie wręcz łakną, aby związek był JAKIŚ! Nie zwracając uwagi, czy idzie w dobrą stronę, czy w wyniszczenie czyjeś psychiki. Ale to tak słowem wstępu. Omijając całą historię, jak to autorka napisała "toksycznej miłości", poznajemy chłopaka Asę, który jest typowym szkolnym...