Najnowsze artykuły
-
Artykuły
Brak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytyki
1 -
Artykuły
Liliana Więcek: „Każdy z nas potrzebuje w swoim życiu wsparcia drugiego człowieka”
1 -
Artykuły
Oto najlepsze kryminały. Znamy finalistów Nagrody Wielkiego Kalibru 2024
3 -
Artykuły
Literacki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?
34
Popularne wyszukiwania
Polecamy
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Filtry
Nie ma tu: narastającego napięcia, kreowania postaci, struktury "wprowadzenie-akcja-kulminacja-rozwiązanie". Jest płasko, "niedramatycznie" albo raczej "niedramaturgicznie". Dlatego niektórym czyta się ciężko.
"Droga" jest tak naprawdę oszczędnym, zdystansowanym opisem postapokaliptycznego świata. Autor nie sięga po wyżej opisane literackie środki, dzięki którym mógłby łatwo oczarować czytelnika, dlatego, aby "Drodze" ulec, potrzeba trochę wysiłku. Czytając "Drogę" musimy wyobrazić sobie, że oto tak właśnie świat wygląda. Że to mógłby być nasz świat. Wtedy przestajemy czekać na odpowiedź na pytanie "co się właściwie stało?". Wtedy uświadamiamy sobie, że tak monotonne, rozwlekłe i podobne do siebie opisy przeszukiwań, są potrzebne, bo to jest "rzeczywistość". Wtedy pojmujemy dramat, chwytamy ponury nastrój, przejmujemy mroczną niepewność. Wtedy przestajemy oczekiwać, żeby ta książka była podobna do innych.
Na moim wydaniu, w krótkiej recenzji na okładce Jacek Dukaj mówi: "Droga to czarna jak węgiel elegia o tym kolorowym raju, w którym żyjemy, nie zdając sobie sprawy z naszego szczęścia". Jakże celny komentarz!
Nie ma tu: narastającego napięcia, kreowania postaci, struktury "wprowadzenie-akcja-kulminacja-rozwiązanie". Jest płasko, "niedramatycznie" albo raczej "niedramaturgicznie". Dlatego niektórym czyta się ciężko.
więcej Pokaż mimo to"Droga" jest tak naprawdę oszczędnym, zdystansowanym opisem postapokaliptycznego świata. Autor nie sięga po wyżej opisane literackie środki, dzięki którym mógłby...