Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiesz... jak jest naprawdę smutno, to lubi się zachody słońca...

Wiesz... jak jest naprawdę smutno, to lubi się zachody słońca...

Zasady, rzeczywistość, wszystko zgasło, zbladło przed wielką potęgą, co się naigrawała z jej woli i tradycji: on ci nie wróg, on ci najmilszy na całym świecie, i choć może niewart, ale on ci pierwszy z ludzi, i choć ci ani swój mową ani życiem, choć on ciebie nie rozumie - ty go kochasz i kochać będziesz do śmierci, i nie ostoi się przed nim twa powaga ani duma, ani siła charakteru...

Zasady, rzeczywistość, wszystko zgasło, zbladło przed wielką potęgą, co się naigrawała z jej woli i tradycji: on ci nie wróg, on ci najmilsz...

... w kobietach tkwi siła. Bardzo duża wtedy, gdy kochają, a jeszcze większa, gdy nienawidzą.

... w kobietach tkwi siła. Bardzo duża wtedy, gdy kochają, a jeszcze większa, gdy nienawidzą.

Czuję się bardzo szczęśliwa, że jestem Twoją siostrą. Był czas, kiedy najchętniej bym Cię udusiła, ale im starsza się robię, tym bardziej doceniam te niewidzialne więzy, które nas łączą, nieustające poczucie, że jesteśmy tacy sami, że rozumiemy się w lot, w pierwotny, jedyny w swoim rodzaju sposób.

Czuję się bardzo szczęśliwa, że jestem Twoją siostrą. Był czas, kiedy najchętniej bym Cię udusiła, ale im starsza się robię, tym bardziej do...

- Nie wiedziałam, że i pan jedzie. Po co Pan jedzie? - zapytała [...] i twarz jej ożywiła się i zajaśniała niepohamowaną radością. - Po co jadę? - powtórzył Wroński patrząc jej prosto w oczy. - Pani wie, że jadę po to, aby być tam, gdzie i pani... Nie mogę inaczej. [...] Wypowiedział właśnie to, czego pragnęło jej serce, a czego lękał się rozsądek.

- Nie wiedziałam, że i pan jedzie. Po co Pan jedzie? - zapytała [...] i twarz jej ożywiła się i zajaśniała niepohamowaną radością. - Po co j...

...każdy pragnie miłości absolutnej, a takiej miłości nie trzeba szukać w innych, lecz w sobie. Ona drzemie w nas i tylko my możemy ją w sobie rozbudzić. Ale do tego potrzeba nam drugiego człowieka. Życie ma sens tylko wtedy, gdy mamy u swego boku kogoś, kto odwzajemnia nasze uczucia.

...każdy pragnie miłości absolutnej, a takiej miłości nie trzeba szukać w innych, lecz w sobie. Ona drzemie w nas i tylko my możemy ją w sob...

W deszczu poszliśmy do wynajmowanego przeze mnie pokoju. Byliśmy przemoczeni. - Denerwuję się. Czuję się, jakby to była nasza pierwsza prawdziwa wspólna noc - powiedziałam. Leon stanął za mną i rozpiął klamrę do włosów. Uśmiechnął się i nie odrywając ode mnie wzroku, trzymając się krzesła, zdjął mokre buty i skarpetki. Wówczas ja, nie odrywając oczu od twarzy Leona, zdjęłam mokre buty i rajstopy. On zdjął przemoczoną kurtkę oraz koszulę i zaczął się cicho śmiać. Ja zdjęłam płaszcz. On zdjął spodnie. Ja zdjęłam czarny sweter oraz spodnie i zaczęłam chichotać. Leon zdjął bieliznę i zrobił krzywą minę. Ja zdjęłam bieliznę i starałam się zachować powagę. Staliśmy pośród porozrzucanych ubrań i patrzyliśmy na siebie. - To pierwszy raz - powiedział Leon, nadal mnie nie dotykając - kiedy patrzę na ciebie w pełnej krasie. Jesteś piękna. - A ja - wyszeptałam - pierwszy raz oglądam cię takiego bezbronnego i obnażonego. I, jakby słysząc tę samą muzykę, zaczęliśmy poruszać się w zmysłowym tańcu miłości.

W deszczu poszliśmy do wynajmowanego przeze mnie pokoju. Byliśmy przemoczeni. - Denerwuję się. Czuję się, jakby to była nasza pierwsza prawd...

Zamierzam cię pocałować [...] I będzie to pocałunek, którego długo nie zapomnisz. Będzie to pocałunek, który zamierzam wypalić na zawsze w twojej pamięci, bez względu na to, czy będziemy razem, czy nie. Pocałunek, który sprawi, że znienawidzisz pocałunki innych facetów. Będziesz go wspominała zawsze, gdy jakiś inny szczęściarz dostanie swoją szansę.

Zamierzam cię pocałować [...] I będzie to pocałunek, którego długo nie zapomnisz. Będzie to pocałunek, który zamierzam wypalić na zawsze w t...

Każdy krok do przodu był jednym krokiem dalej od Leona. Wiem, że w rzeczywistości serca się nie łamią - to tylko metafora. Ale ja doznałam jakiegoś dziwnego ukłucia i zawsze już czułam tam ból.

Każdy krok do przodu był jednym krokiem dalej od Leona. Wiem, że w rzeczywistości serca się nie łamią - to tylko metafora. Ale ja doznałam j...