Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cieszyłam się bardzo na myśl o kontynuacji przygód Chyłki i Zordona, jednak po lekturze Oskarżenia mam mieszane odczucia. Po pierwsze, odniosłam wrażenie że cała fabuła jest strasznie chaotyczna. Mróz jak zwykle opisał wiele wątków, jednak niektórych nie rozwinął dostatecznie dobrze. Mam na myśli przede wszystkim ten związany z zakończeniem poprzedniej części. No nie wiem, spodziewałam się czegoś lepszego. Poza tym nie podobało mi się zakończenie. Miałam nadzieję na coś takiego, co nie będzie dawało spokoju aż do kolejnej części, a tu... Ech. Jednakże pomimo tego całkiem dobrze mi się czytało, no i oczywiście będę czekać na kolejne przygody pary prawników.

Cieszyłam się bardzo na myśl o kontynuacji przygód Chyłki i Zordona, jednak po lekturze Oskarżenia mam mieszane odczucia. Po pierwsze, odniosłam wrażenie że cała fabuła jest strasznie chaotyczna. Mróz jak zwykle opisał wiele wątków, jednak niektórych nie rozwinął dostatecznie dobrze. Mam na myśli przede wszystkim ten związany z zakończeniem poprzedniej części. No nie wiem,...

Bardzo trudno ocenić książkę, która wywołuje tak wiele emocji. Porażająca i przerażająca jest myśl, że takie rzeczy dzieją się naprawdę, że to nie jest wyłącznie literacka fikcja. Nie wyobrażam sobie, co musiała przejść ta dziewczynka i jak bardzo to wpłynęło na jej dalsze życie.

Bardzo trudno ocenić książkę, która wywołuje tak wiele emocji. Porażająca i przerażająca jest myśl, że takie rzeczy dzieją się naprawdę, że to nie jest wyłącznie literacka fikcja. Nie wyobrażam sobie, co musiała przejść ta dziewczynka i jak bardzo to wpłynęło na jej dalsze życie.

Nie polecam. Nudna jak flaki z olejem, pełna przydługich opisów i nieistotnych szczegółów. Bardzo ciężko się czyta. Momentami działa nawet usypiająco. Pod koniec jako tako się rozkręca, ale zakończenie bardzo banalne. Szkoda czasu na czytanie takich książek.

Nie polecam. Nudna jak flaki z olejem, pełna przydługich opisów i nieistotnych szczegółów. Bardzo ciężko się czyta. Momentami działa nawet usypiająco. Pod koniec jako tako się rozkręca, ale zakończenie bardzo banalne. Szkoda czasu na czytanie takich książek.

Do przeczytania "Central Parku" zbierałam się od bardzo dawna, zaciekawiona twórczością Musso. Muszę przyznać, że książkę czytało mi się bardzo dobrze, jednak zakończenie totalnie mnie rozczarowało. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego.

Do przeczytania "Central Parku" zbierałam się od bardzo dawna, zaciekawiona twórczością Musso. Muszę przyznać, że książkę czytało mi się bardzo dobrze, jednak zakończenie totalnie mnie rozczarowało. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego.

Co tu dużo mówić. Książka na poziomie, choć uważam, że to mimo wszystko najsłabsza część przygód Forsta. Jak dla mnie trochę za bardzo chaotyczna. Wątek z kolejnym mordercą w Tatrach? Akcja tocząca się w Alicante? To mi się nie podobało. Ale zakończenie całej książki? To jest Mróz, którego znamy i kochamy! Więc wybaczam dziwny hiszpański wątek i dziwnego mordercę, ale tylko za końcówkę. Cóż tam się dalej będzie działo? Czy postać, na której powrót cały czas liczę, rzeczywiście się pojawi? I najważniejsze, jak do cholery nie umrzeć z ciekawości przez cały rok, czekając na kolejną część? Nie mam zielonego pojęcia.

Co tu dużo mówić. Książka na poziomie, choć uważam, że to mimo wszystko najsłabsza część przygód Forsta. Jak dla mnie trochę za bardzo chaotyczna. Wątek z kolejnym mordercą w Tatrach? Akcja tocząca się w Alicante? To mi się nie podobało. Ale zakończenie całej książki? To jest Mróz, którego znamy i kochamy! Więc wybaczam dziwny hiszpański wątek i dziwnego mordercę, ale tylko...

Cała seria bardzo mi przypadła do gustu. Fabuła od początku do końca trzymała w napięciu, obfitując w niesamowite zwroty akcji. Z niecierpliwością czekam na premierę kolejnej części :)

Cała seria bardzo mi przypadła do gustu. Fabuła od początku do końca trzymała w napięciu, obfitując w niesamowite zwroty akcji. Z niecierpliwością czekam na premierę kolejnej części :)

Po przeczytaniu pierwszej części byłam przekonana, że pan Mróz jest mistrzem zakończeń wbijających w fotel. Jednak druga część utwierdziła mnie w przekonaniu, że nie tylko jest mistrzem, ale królem!

"Przewieszenie" przeczytałam jednym tchem w kilka godzin, zaraz po zakończeniu "Ekspozycji" i wierzcie mi lub nie, gdyby nie późna godzina to chętnie z miejsca rzuciłabym się na "Trawers". Seria z Wiktorem Forstem bardzo przypadła mi do gustu, choć początkowo nie wiedzieć czemu się przed nią wzbraniałam. Fantastycznie wykreowani bohaterowie, tajemnicza fabuła i mrożące krew w żyłach zbrodnie, do tego akcja rozgrywająca się w naszych pięknych Tatrach.

Jak dla mnie jedna z lepszych książek jakie ostatnio czytałam. Z czystym sumieniem polecam!

Po przeczytaniu pierwszej części byłam przekonana, że pan Mróz jest mistrzem zakończeń wbijających w fotel. Jednak druga część utwierdziła mnie w przekonaniu, że nie tylko jest mistrzem, ale królem!

"Przewieszenie" przeczytałam jednym tchem w kilka godzin, zaraz po zakończeniu "Ekspozycji" i wierzcie mi lub nie, gdyby nie późna godzina to chętnie z miejsca rzuciłabym się...

Królowa polskiego kryminału? No nie wiem.

Pierwszy raz miałam do czynienia z twórczością pani Bondy i niestety bardzo się rozczarowałam. Książka była zwyczajnie nudna. O ile sam pomysł na historię nie najgorszy, to jednak sama książka pisana tak chaotycznie, że naprawdę nie mogłam momentami zrozumieć o co w tym wszystkim chodzi. Mnóstwo nikomu nie potrzebnych wątków, akcja tocząca się tak wolno, że po przeczytaniu 10 stron zaczynałam przysypiać. Końcówka trochę lepsza, ale całość niestety oceniam dość słabo. A szkoda.

Królowa polskiego kryminału? No nie wiem.

Pierwszy raz miałam do czynienia z twórczością pani Bondy i niestety bardzo się rozczarowałam. Książka była zwyczajnie nudna. O ile sam pomysł na historię nie najgorszy, to jednak sama książka pisana tak chaotycznie, że naprawdę nie mogłam momentami zrozumieć o co w tym wszystkim chodzi. Mnóstwo nikomu nie potrzebnych wątków,...

Najnowsza powieść Cobena "Już mnie nie oszukasz" uplasuje się bardzo wysoko na mojej liście znakomitych książek. Przeczytałam jednym tchem, nie mogąc się oderwać. Całą moją misterną teorię, którą układałam z tyłu głowy w trakcie lektury, na sam koniec autor rozbił w drobny pył. Cóż mogę powiedzieć, ja dałam się oszukać, a Wy? :)

Najnowsza powieść Cobena "Już mnie nie oszukasz" uplasuje się bardzo wysoko na mojej liście znakomitych książek. Przeczytałam jednym tchem, nie mogąc się oderwać. Całą moją misterną teorię, którą układałam z tyłu głowy w trakcie lektury, na sam koniec autor rozbił w drobny pył. Cóż mogę powiedzieć, ja dałam się oszukać, a Wy? :)

"Behawiorysta" Remigiusza Mroza to niemal arcydzieło. Po pierwsze, genialnie wykreowane postacie, niekiedy niezrozumiałe i irytujące, co tylko dodaje im znakomitości. Po drugie, fabuła trzymająca w napięciu i zaskakująca, szczególnie w momentach, kiedy myślisz, że nic już nie jest w stanie cię zaskoczyć. I najważniejsze - zwrócenie uwagi na komunikację niewerbalną i traktowanie kinezyki niemal z namaszczeniem. Dorzućmy genialne zakończenie, które mnie osobiście wbiło w fotel i mamy jedną z lepszych książek jaką ostatnio miałam okazję przeczytać. Czapki z głów!

"Behawiorysta" Remigiusza Mroza to niemal arcydzieło. Po pierwsze, genialnie wykreowane postacie, niekiedy niezrozumiałe i irytujące, co tylko dodaje im znakomitości. Po drugie, fabuła trzymająca w napięciu i zaskakująca, szczególnie w momentach, kiedy myślisz, że nic już nie jest w stanie cię zaskoczyć. I najważniejsze - zwrócenie uwagi na komunikację niewerbalną i...

Właśnie skończyłam czytać "Dwoje do pary" i muszę przyznać, że sięgając po tę książkę spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Nie wiem, lekkiej, miłej lektury, po którą z przyjemnością sięga się po długim i wyczerpującym dniu? Miałam zupełnie inne wyobrażenia odnośnie bohaterów i całej fabuły, a przede wszystkim zakończenia. Z całą pewnością mogę powiedzieć, że książka była dla mnie zwyczajnie smutna i chyba trochę rozczarowująca. Nie była zła... po prostu nie tego oczekiwałam.

Właśnie skończyłam czytać "Dwoje do pary" i muszę przyznać, że sięgając po tę książkę spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Nie wiem, lekkiej, miłej lektury, po którą z przyjemnością sięga się po długim i wyczerpującym dniu? Miałam zupełnie inne wyobrażenia odnośnie bohaterów i całej fabuły, a przede wszystkim zakończenia. Z całą pewnością mogę powiedzieć, że książka...

Książka, która zapoczątkowała moją miłość do twórczości Emily Giffin. Lekka, przyjemna, a momentami wzruszająca, opowiadająca o tym jakie kobiety potrafią być ślepe, kiedy w grę wchodzi prawdziwa miłość. Przeczytałam ją kilka razy i do tej pory lubię do niej wracać.

Książka, która zapoczątkowała moją miłość do twórczości Emily Giffin. Lekka, przyjemna, a momentami wzruszająca, opowiadająca o tym jakie kobiety potrafią być ślepe, kiedy w grę wchodzi prawdziwa miłość. Przeczytałam ją kilka razy i do tej pory lubię do niej wracać.

Mistrzostwo! Książka od początku do końca trzyma w napięciu. Nie można się oderwać, ciekawość jest silniejsza i w efekcie spędzasz całą noc z nosem w książce, niezależnie od tego jak jesteś zmęczony i jaki ciężki dzień Cię czeka. 10/10 :)

Mistrzostwo! Książka od początku do końca trzyma w napięciu. Nie można się oderwać, ciekawość jest silniejsza i w efekcie spędzasz całą noc z nosem w książce, niezależnie od tego jak jesteś zmęczony i jaki ciężki dzień Cię czeka. 10/10 :)

Książka w bardzo przystępny sposób przedstawia techniki udzielania pomocy, niekoniecznie tej profesjonalnej. Polecam :)

Książka w bardzo przystępny sposób przedstawia techniki udzielania pomocy, niekoniecznie tej profesjonalnej. Polecam :)

Chyba moja ulubiona książka Cobena, przeczytana w ciągu kilku godzin w pociągu. Nie można się od niej oderwać :)

Chyba moja ulubiona książka Cobena, przeczytana w ciągu kilku godzin w pociągu. Nie można się od niej oderwać :)