Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytałem to jakoś w ciągu różnych dystopijnych wizji jakąś dekadę temu, i na tle innych nie robiła takiego wrażenia, dość nieporadnie klucząc między groteskowym socrealizmem a próbami jego skrytykowania. Dodaję do rereadu, żeby od nowa się z nią zapoznać.

Czytałem to jakoś w ciągu różnych dystopijnych wizji jakąś dekadę temu, i na tle innych nie robiła takiego wrażenia, dość nieporadnie klucząc między groteskowym socrealizmem a próbami jego skrytykowania. Dodaję do rereadu, żeby od nowa się z nią zapoznać.

Zbiór opowiadań o łowcach nagród, płatnych zabójcach, raczej kryminał osadzony w realiach sci-fi, trochę jakby protoplasta Modyfikowanego Węgla i jemu podobnych.

Zbiór opowiadań o łowcach nagród, płatnych zabójcach, raczej kryminał osadzony w realiach sci-fi, trochę jakby protoplasta Modyfikowanego Węgla i jemu podobnych.

Oj tam, gniot od razu... jest tu dość sporo utopijnego optymizmu, ale socrealizm nie jest tak nachalny, jak w większości współczesnych dzieł - nie bawi się w moralizatorstwo ani kaznodziejstwo, raczej stanowi pewną kanwę fabularną (choć, wtórnie, pewnie też propagandową, ale znów jest to subtelniejsze, niż w dzisiejszych serialach, filmach i książkach), w pewien sposób raczej startrekowe niż bolszewickie.

Oj tam, gniot od razu... jest tu dość sporo utopijnego optymizmu, ale socrealizm nie jest tak nachalny, jak w większości współczesnych dzieł - nie bawi się w moralizatorstwo ani kaznodziejstwo, raczej stanowi pewną kanwę fabularną (choć, wtórnie, pewnie też propagandową, ale znów jest to subtelniejsze, niż w dzisiejszych serialach, filmach i książkach), w pewien sposób...

Choć niewiele twórczości Bułyczowa mi się podobało, poza może dwiema nowelkami, to ten zbiorek plasuje się gdzieś na szczycie. Różnorodne, niepokojące, ciekawe - może to więc kwestia cenzury, że te bułyczówki zazwyczaj nie porywały :)

Choć niewiele twórczości Bułyczowa mi się podobało, poza może dwiema nowelkami, to ten zbiorek plasuje się gdzieś na szczycie. Różnorodne, niepokojące, ciekawe - może to więc kwestia cenzury, że te bułyczówki zazwyczaj nie porywały :)

Stacja Pośrednia była świetna, ta mi mniej zapadła w pamięci - bardziej fantastyczna odsłona. Dodaję do rereadu.

Stacja Pośrednia była świetna, ta mi mniej zapadła w pamięci - bardziej fantastyczna odsłona. Dodaję do rereadu.

Słabsza część cyklu, dość przegadana.

Słabsza część cyklu, dość przegadana.

"Coś" jest świetne, ale spodobało mi się dopiero po przeczytaniu Vesperowego wydania; nie pamiętam już czy to była kwestia tłumaczenia, czy Vesper po prostu wydał dłuższą wersję (z tego co kojarzę, to tutaj było opowiadaniem, a u Vespera rozszerzone). Drugie opowiadanie z tomu było dość przeciętne.

"Coś" jest świetne, ale spodobało mi się dopiero po przeczytaniu Vesperowego wydania; nie pamiętam już czy to była kwestia tłumaczenia, czy Vesper po prostu wydał dłuższą wersję (z tego co kojarzę, to tutaj było opowiadaniem, a u Vespera rozszerzone). Drugie opowiadanie z tomu było dość przeciętne.

Z tego co pamiętam, po tym tomie przestałem czytać - jakoś najmniej przypadł mi do gustu.

Z tego co pamiętam, po tym tomie przestałem czytać - jakoś najmniej przypadł mi do gustu.

Ciąg dalszy nowatorskich jak na czasy powstania przygód.

Ciąg dalszy nowatorskich jak na czasy powstania przygód.

Bardzo dobry cykl młodzieżowy, z czasów gdy książki młodzieżowe nie traktowały nastolatków jak napalonych półgłówków, tylko lżej przekazywały to samo, co dorosłym. ;)

Bardzo dobry cykl młodzieżowy, z czasów gdy książki młodzieżowe nie traktowały nastolatków jak napalonych półgłówków, tylko lżej przekazywały to samo, co dorosłym. ;)

Kosmiczny Conan, prekursor gatunku, w tym tomie akcja jednak była mniej interesująca niż w poprzednich.

Kosmiczny Conan, prekursor gatunku, w tym tomie akcja jednak była mniej interesująca niż w poprzednich.

Oj, czuć tego echa w The Expanse; choć tam były wrota, a nie sfera Dysona, to efekt podobny. Choć w Ekspansji nadano temu bardziej polityczny wydźwięk, to jednak bardziej podoba mi się w formie Shawa - udało mi się streścić historię bez rozwlekania na kilkaset stron.

Oj, czuć tego echa w The Expanse; choć tam były wrota, a nie sfera Dysona, to efekt podobny. Choć w Ekspansji nadano temu bardziej polityczny wydźwięk, to jednak bardziej podoba mi się w formie Shawa - udało mi się streścić historię bez rozwlekania na kilkaset stron.

Przyjemna przygodówka.

Przyjemna przygodówka.

Dobra, startrekowa odsłona.

Dobra, startrekowa odsłona.

Zdecydowanie jedna z ciekawszych pozycji radzieckiej fantastyki. Co prawda, ogólny pomysł dość mocno czerpie z Coś Campbella i Inwazji Porywaczy Ciał Finneya, to jednak jest na tyle niezależną historią, że co najwyżej można znaleźć wspólny mianownik, ale nie doszukiwać się zżynki.

Zdecydowanie jedna z ciekawszych pozycji radzieckiej fantastyki. Co prawda, ogólny pomysł dość mocno czerpie z Coś Campbella i Inwazji Porywaczy Ciał Finneya, to jednak jest na tyle niezależną historią, że co najwyżej można znaleźć wspólny mianownik, ale nie doszukiwać się zżynki.

Sense8 w kosmosie;)

Sense8 w kosmosie;)

Zbiór niestety niezbyt udanych opowiadań.

Zbiór niestety niezbyt udanych opowiadań.

Bardziej dynamiczne i ciekawsze od pierwszej części.

Bardziej dynamiczne i ciekawsze od pierwszej części.

Dość typowe dla czasu i miejsca powstania. Nic nadzwyczajnego, a wiele punktów zbieżnych z zachodnią fantastyką.

Dość typowe dla czasu i miejsca powstania. Nic nadzwyczajnego, a wiele punktów zbieżnych z zachodnią fantastyką.

Dwa pierwsze w miarę. Reszta do zapomnienia.

Dwa pierwsze w miarę. Reszta do zapomnienia.