Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Za dużo trupów w szafie, jak na jedną rodzinę i ani jednego bohatera, którego da się lubić.

Za dużo trupów w szafie, jak na jedną rodzinę i ani jednego bohatera, którego da się lubić.

Czytając tę książkę miałam wrażenie, że była pisana w latach 80.Zbyt infantylna, jak na 2010 r.

Czytając tę książkę miałam wrażenie, że była pisana w latach 80.Zbyt infantylna, jak na 2010 r.

Czwarta z serii książek o genealogu Adamie Floriańskim, który rozwiązuje rodzinne tajemnice z przeszłości. Tym razem starsza kobieta zleca głównemu bohaterowi odnalezienie zaginionego zaraz po urodzeniu rodzeństwa — siostry lub brata.

To nie jest typowy kryminał, a powieść obyczajowa, w której mamy różne tropy do sprawdzenia i liczne grono postaci powiązanych z całą historią. Jako czytelnika cieszy mnie spora ilość wciągających wątków, nie tylko głównego będącego osią całej historii, ale i pobocznych związanych m.in. z Anną, która również prowadzi małe śledztwo. Są oczywiście nawiązania do historii oraz jak zawsze u Autora dawka wiedzy z zakresu genealogii, która skłania nie tylko do refleksji i wspomnień o własnych przodkach, ale również do własnych poszukiwań.
Moim zdaniem to najlepsza część serii (najbardziej rozbudowana, wielowątkowa) i najciekawsza tajemnica. Czy uda się ją rozwikłać? Polecam sprawdzić osobiście.

Czwarta z serii książek o genealogu Adamie Floriańskim, który rozwiązuje rodzinne tajemnice z przeszłości. Tym razem starsza kobieta zleca głównemu bohaterowi odnalezienie zaginionego zaraz po urodzeniu rodzeństwa — siostry lub brata.

To nie jest typowy kryminał, a powieść obyczajowa, w której mamy różne tropy do sprawdzenia i liczne grono postaci powiązanych z całą...

Mam mieszane uczucia. Pierwsze 40% książki ciągnie się jak flaki z olejem. Autor skacze od jednego bohatera do drugiego. Potem pojawia się trzeci, czwarty i kilku następnych, w dodatku z różnych przedziałów czasowych. Można się w tym wszystkim mocno pogubić. O ile wątek Pauliny jest wciagający, tak pozostałe (szczególnie "nudy" Johanna i spółki na Pandorze) mógł autor skrócić bez żadnej szkody dla całej historii. Kiedy jednak wydarzenia sprawiają, że grupa łaczy siły, książka robi się naprawdę ciekawa i wciągająca, a Darłowo zostaje wpisane na listę miejsc do odwiedzenia.
Historia dla cierpliwych czytelników, którzy potrafią dać autorowi szansę ;) Ja sięgnę po 3 tom serii.

Mam mieszane uczucia. Pierwsze 40% książki ciągnie się jak flaki z olejem. Autor skacze od jednego bohatera do drugiego. Potem pojawia się trzeci, czwarty i kilku następnych, w dodatku z różnych przedziałów czasowych. Można się w tym wszystkim mocno pogubić. O ile wątek Pauliny jest wciagający, tak pozostałe (szczególnie "nudy" Johanna i spółki na Pandorze) mógł autor...

Każdy z kryminałów napisanych przez Wojciecha Wójcika można by z powodzeniem podzielić na kilka osobnych książek i każda będzie interesująca. Galeria ciekawych postaci oraz wiele interesujących wątków prowadzących do rozwiązania tej najważniejszej zagadki sprawiają, że pokaźną liczbę stron pochłania się jednym tchem. Mało tego – za każdym razem czuć żal, że nieuchronnie zbliża się koniec.

W "Himalaistce" jest podobnie. Wartka akcja (czytelnik dosłownie zostaje porwany przez lawinę zdarzeń), ciekawi bohaterowie (środowisko wspinaczy wysokogórskich) i zbrodnia w dość nieszablonowym miejscu – lodowej szczelinie pod K2. Może momentami jest nieprawdopodobnie, ale nic to, w końcu czytamy kryminał i sensację w jednym - musi być zaskakująco!

Jedyne do czego mogę przyczepić to Katarzyna Majkowska - mógł jej autor oszczędzić tego ciągłego zalęknienia i zrobić z niej fajną dziewczynę o zacięciu dziennikarskim. W moim odczuciu powstała nierozgarnięta maruda wyposażona w supermoc zabijania wzrokiem :D Ale to jedyny zarzut.

Zdecydowanie polecam i nie mogę się doczekać kolejnych historii opowiedzianych przez autora. Było Podlasie w „Miałeś tam nie wracać”, Mazury w „Jeziorze pełnym łez”, okolice Warszawy w „Garści popiołu” , a teraz Himalaje. Jestem ogromnie ciekawa, gdzie Wojciech Wójcik zabierze swoich czytelników następnym razem. Mam nadzieję, że nie trzeba będzie długo czekać na kolejną historię :)

Każdy z kryminałów napisanych przez Wojciecha Wójcika można by z powodzeniem podzielić na kilka osobnych książek i każda będzie interesująca. Galeria ciekawych postaci oraz wiele interesujących wątków prowadzących do rozwiązania tej najważniejszej zagadki sprawiają, że pokaźną liczbę stron pochłania się jednym tchem. Mało tego – za każdym razem czuć żal, że nieuchronnie...

Czy wiedzieliście, że po przodkach dziedziczymy nie tylko geny?

„ Dług krwi” to udana kontynuacja serii z Adamem Floriańskim. Poszczególne części można czytać nie zachowując kolejności (każda stanowi zamkniętą historię) myślę jednak, że warto nie „spojlować” sobie wydarzeń z prywatnego życia bohaterów 😉
W trzeciej części sympatycznego genealoga mamy nieco mniej, pojawia się za to dwójka nowych bohaterów – policjantów z wydziału kryminalnego, która będzie próbowała rozwiązać zagadkę śmierci młodego wikipedysty.
Jak zwykle u Autora nie zabrakło nawiązania do genealogii, mamy również nowy wątek - tajemniczą psychogenealogię. Przemycanie do powieści rzeczy ze świata nauki to zdecydowany plus w twórczości Autora – dostajemy nie tylko rozrywkę ale również i wiedzę podaną w fajny sposób, którą po lekturze ma się chęć pogłębić.
Zdecydowania polecam 😊

Czy wiedzieliście, że po przodkach dziedziczymy nie tylko geny?

„ Dług krwi” to udana kontynuacja serii z Adamem Floriańskim. Poszczególne części można czytać nie zachowując kolejności (każda stanowi zamkniętą historię) myślę jednak, że warto nie „spojlować” sobie wydarzeń z prywatnego życia bohaterów 😉
W trzeciej części sympatycznego genealoga mamy nieco mniej, pojawia...

Cała historia klimatem przypomina serial Belfer i jak nic po pewnych zmianach, powinna zostać sfilmowania, jako III seria. Owe zmiany wymusza fakt, że scenarzyści I części zaczerpnęli sporo szczegółów z tej powieści, jednak sama zagadka kryminalna jest inna.

Nieznany autor, nieznane wydawnictwo, a tu taka perełka :) Ciekawa zagadka, fajni bohaterowie, dobre dialogi i na pewno nierozczarowujące zakończenie.

Jeśli ta, naprawdę bardzo dobra książka, zajęła dopiero II miejsce w konkursie na powieść kryminalną, to kto wygrał???? Na pewno to sprawdzę:)

Cała historia klimatem przypomina serial Belfer i jak nic po pewnych zmianach, powinna zostać sfilmowania, jako III seria. Owe zmiany wymusza fakt, że scenarzyści I części zaczerpnęli sporo szczegółów z tej powieści, jednak sama zagadka kryminalna jest inna.

Nieznany autor, nieznane wydawnictwo, a tu taka perełka :) Ciekawa zagadka, fajni bohaterowie, dobre dialogi i na...