Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerze nie cierpię Gombrowicza i Dziennik tylko mnie w tym utwierdził. Próbowałam go przeczytać niejako zamiast jego pięknych lektur, których treść nawet jeżeli coś niesie, to forma jest absolutnie niestrawna. A po Dzienniku utwierdzam się tylko w przekonaniu, jak zarozumiałym dupkiem był Gombrowicz. Drwiący i cyniczny szermierz intelektu - szkoda tylko, że wyśmiewał arystokrację kiedy sam siedział na jej garnuszku. Gdyby taki pasożyt objadał mój dom, niezależnie czy byłby znanym pisarzem czy nie wyleciałby, ale to nie tyczy się przyjaciół Gombrowicza, którzy cenili jego intelekt. I tylko dzięki kretynom w niego zapatrzonym przeżył, bo widać, że do pracy ze swoim cudnym charakterem się nie nadawał. A Dzienniki, jaka treść! Jakież ciekawe wpisy o zabijaniu much! Nic tylko pogratulować przewspaniałemu panu G, który potrafi obśmiać wszystko i wszystkich poza samym sobą.

Szczerze nie cierpię Gombrowicza i Dziennik tylko mnie w tym utwierdził. Próbowałam go przeczytać niejako zamiast jego pięknych lektur, których treść nawet jeżeli coś niesie, to forma jest absolutnie niestrawna. A po Dzienniku utwierdzam się tylko w przekonaniu, jak zarozumiałym dupkiem był Gombrowicz. Drwiący i cyniczny szermierz intelektu - szkoda tylko, że wyśmiewał...

Wszystko idzie dobrze aż tu nagle prosto z dupy pojawia się mafia. I to wschodnia, a jakże.

Wszystko idzie dobrze aż tu nagle prosto z dupy pojawia się mafia. I to wschodnia, a jakże.

Świetna książka. Szkoda, że o Polsce nikt takiej nie napisał...

Świetna książka. Szkoda, że o Polsce nikt takiej nie napisał...