Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) Kolejne przeczytane wpisy utwierdzają w przekonaniu, że mamy do czynienia z najdojrzalszą książką pisarza. Znane z poprzednich pozycji chwyty i tropy znajdują tu doskonalszą formę. W Moim życiu, podobnie jak w debiutanckim "O pochodzeniu łajdaków", poznajemy życie, przemyślenia i codzienne przygody narratora. Tym razem siła ciężkości z dziania się została przeniesiona na myśli, idee i opinie. Mimo zmian proza nie traci nic ze swojej lekkości oraz purnonsensowego charakteru. (...)

(...) Niesprawiedliwe byłoby wszakże redukowanie "Mojego życia" do zabawnej humoreski czy gry z literackim dziedzictwem. Znajdziemy tu drugie dno, zakamuflowane przemyślenia nad religijną tradycją, społeczno-politycznymi zawirowaniami oraz nawiązania do współczesnej i dawnej kultury. (...)

Całość dostępna na stronie 9 informatora czytelniczo-kulturalnego Biblioteki Kraków:
http://cyfrowa.biblioteka.krakow.pl/dlibra/publication/8453/edition/7066/content

(...) Kolejne przeczytane wpisy utwierdzają w przekonaniu, że mamy do czynienia z najdojrzalszą książką pisarza. Znane z poprzednich pozycji chwyty i tropy znajdują tu doskonalszą formę. W Moim życiu, podobnie jak w debiutanckim "O pochodzeniu łajdaków", poznajemy życie, przemyślenia i codzienne przygody narratora. Tym razem siła ciężkości z dziania się została przeniesiona...

Znakomite studium kinowej awangardy, podpatrywanej z nietypowej i odświeżającej strony.

Autor pochyla się nad filmowymi eksperymentami artystów i artystek z różnych dziedzin (pisarze, malarze, muzycy). Sięga do wielu źródeł, odnajduje obrazy zagubione, opisuje pierwsze home movies (Augusta Zamoyskiego zabawy z kamerą w latach 20. XX wieku) oraz radykalne pomsyły Stana Brakhage’a i Fluxusu, czy jedyny film Samuela Becketta, z Busterem Keatonem w roli głównej! Pisarstwo Giżyckiego przykuwa precyzją, erudycją i przejrzystością, i całe szczęście ucieka od naukowego hermetyzmu.

Książka jest pięknie wydana na kredowym papierze, z dużą ilością zdjęć i świetnie zaprojektowanej stronie edytorskiej i wizualnej.

Znakomite studium kinowej awangardy, podpatrywanej z nietypowej i odświeżającej strony.

Autor pochyla się nad filmowymi eksperymentami artystów i artystek z różnych dziedzin (pisarze, malarze, muzycy). Sięga do wielu źródeł, odnajduje obrazy zagubione, opisuje pierwsze home movies (Augusta Zamoyskiego zabawy z kamerą w latach 20. XX wieku) oraz radykalne pomsyły Stana...

Absolutnie wyjątkowa książka. Mieszcząca się gdzieś między onirycznością "Pustyni Tatarów", a pierwotną brutalnością "Krwawego Południka", choć przez wnikliwy namysł nad czasem, mitem i procesem historycznym, najbliżej jej do "Pamiętnika Kaina" Larsa Gyllenstena.

Ps. Spróbuję kiedyś napisać coś więcej o tym wspaniałym dziele!

I stało się, kiedyś nadeszło, zapraszam do czytania recenzji dostępnej na stronie 9 informatora czytelniczo-kulturalnego Biblioteki Kraków:

http://cyfrowa.biblioteka.krakow.pl/dlibra/publication/8059/edition/6786/content

Absolutnie wyjątkowa książka. Mieszcząca się gdzieś między onirycznością "Pustyni Tatarów", a pierwotną brutalnością "Krwawego Południka", choć przez wnikliwy namysł nad czasem, mitem i procesem historycznym, najbliżej jej do "Pamiętnika Kaina" Larsa Gyllenstena.

Ps. Spróbuję kiedyś napisać coś więcej o tym wspaniałym dziele!

I stało się, kiedyś nadeszło, zapraszam do...

(...) Bohaterka "Szczęśliwych lat udręki" nie ma większych planów i marzeń. Całą młodość spędziła w kolejnych internatach, nie mając styczności ze społeczeństwem. Jej egzystencja jest tu i teraz, koncentruje się na nauce, codziennych obserwacjach oraz spacerach w górskie doliny. O jej sprawach osobistych wiemy niewiele. Matka mieszka w Brazylii skąd listownie kieruje losami córki, ojciec pozbawiony domu tuła się po hotelach.

Monotonię szkolnej nudy przerywa pojawienie się tajemniczej Frederique. Główna bohaterka spędza z nią coraz więcej czasu, rozmawiają o literaturze i wzniosłych ideach. Czytelnik nie może jednak pozbyć się wrażenia, że zafascynowanie innością Frederique, to życie zastępczym życiem. Narratorka do mistrzostwa doprowadza sztukę mimesis, fascynując się zainteresowaniami nowej dziewczyny doprowadza swą obsesję do radykalnego naśladownictwa – imituje styl pisma Frederique. (...)

Całość dostępna na stronie 16 informatora czytelniczo-kulturalnego Biblioteki Kraków:
https://issuu.com/bibliotekakrakow/docs/informator_biblioteka_krakow_5_2021-i

(...) Bohaterka "Szczęśliwych lat udręki" nie ma większych planów i marzeń. Całą młodość spędziła w kolejnych internatach, nie mając styczności ze społeczeństwem. Jej egzystencja jest tu i teraz, koncentruje się na nauce, codziennych obserwacjach oraz spacerach w górskie doliny. O jej sprawach osobistych wiemy niewiele. Matka mieszka w Brazylii skąd listownie kieruje losami...