mateuszkozak34 istotnie w "Łupie Barona" (tzw. kontynuacji, z Panem Samochodzikiem mało ma wspólnego) jest mowa o Gajdarze: "Ideologię komunistyczną przemycał w nich niezwykle delikatnie, z wyczuciem... Był cenionym pedagogiem... Tyle że w czasie wojny domowej popełnił szereg odrażających zbrodni na ludności cywilnej. W tambowskiej guberni do tej pory opowiadają o nim straszne rzeczy. Nawet za sto lat pewnie będzie żył w ludowych opowieściach jako wampir...". Co na ocenę "Czuka i Heka" nie powinno mieć wpływu.
psotka2112 "Dopiero teraz, po latach, wiem, że ten tatuś ani chybi w łagrze jakowymś normę wyrabiał." To chyba nadinterpretacja, po prostu facet był przypisany do miejsca pracy, jak i inni w tym ustroju. Fachowcy zaś dostawali skierowanie i jechać musieli (pod groźbą odpowiedzialności karnej) i na drugi koniec Sojuza. "Poprosił więc swoje władze o zgodę (попросил разрешения у начальников) i napisał list do żony, aby razem z dziećmi przyjechała do niego z wizytą." W podstawówce to pozwolenie na przyjazd trochę mnie zaintrygowało, lecz wówczas nie dociekałam. Podobnie jak dylemat w sprawie chłopców "I co z takimi począć? Złoić ich kijem? Wsadzić do więzienia? Zakuć w kajdany i zesłać na bezludną wyspę? ("Заковать в кандалы и отправить на каторгу?" przekład wyraźnie złagodzony). Gdy teraz zerkam do owego utworu widzę, że ongi umknęło mi coś takiego "Potem na przejeździe zatrzymali się tuż przy potężnym, żelaznym pociągu pancernym. Groźnie sterczały z wieżyczek otulone brezentem działa. Czerwonoarmiści wesoło przytupywali, uderzali rękawicą o rękawicę, żeby się rozgrzać. Tylko jeden, w skórzanym płaszczu, stał przy pociągu milczący i zamyślony. Czuk i Hek doszli do wniosku, że to na pewno dowódca, który czeka na rozkaz od Woroszyłowa, aby otworzyć ogień przeciwko jakiemuś wrogowi." (конечно, командир, который стоит и ожидает, не придет ли приказ от Ворошилова открыть против врагов бой) to "jakiemuś" w przekładzie dodane. Dzieło napisano w 1939, oczywiście chodziło o wojnę z Finlandią. Fragment o otwieraniu ognia jest powtórzony w zakończeniu. "To w dalekiej Moskwie, pod czerwoną gwiazdą na Wieży Spasskiej, dzwonił złoty zegar kremlowski. I głosu tego zegara w godzinie przyjścia Nowego Roku słuchali ludzie w miastach, w górach, w stepach, w tajdze i na dalekim morzu. Słyszał go także zamyślony dowódca pociągu pancernego, który bezustannie oczekiwał rozkazu od Woroszyłowa, aby otworzyć ogień do nieprzyjaciela."
Opowiadanie chyba jakby bardziej od "Timura" mi się spodobało, trudno powiedzieć czemu. Może dostrzegłam w chłopcach bratnie dusze...
"gdy matka z Czukiem poszli po wodę, Hek postanowił zrobić im kawał. Wziął swój kożuszek i czapkę i schował się do kufra. Kiedy matka z Czukiem wrócą i zaczną go szukać, zamierzał wyskoczyć z ukrycia ze straszliwym wrzaskiem. Ale matka i Czuk długo nie wracali. Hek leżał, leżał i w końcu zasnął." A gdy wrócili, długo go szukali i byli zatrwożeni. W każdym razie nie było nudno...

mateuszkozak34 istotnie w "Łupie Barona" (tzw. kontynuacji, z Panem Samochodzikiem mało ma wspólnego) jest mowa o Gajdarze: "Ideologię komunistyczną przemycał w nich niezwykle delikatnie, z wyczuciem... Był cenionym pedagogiem... Tyle że w czasie wojny domowej popełnił szereg odrażających zbrodni na ludności cywilnej. W tambowskiej guberni do tej pory opowiadają o nim...