Książkę tą poleciła mi koleżanka, wychwalając ją strasznie, w związku z czym sięgnęłam po nią najszybciej jak to było możliwe. Spodziewałam się naprawdę dobrego fantasty i niestety muszę przyznać, że bardzo się zawiodłam.
Już od pierwszych stron miałam ochotę trzepnąć bohaterkę porządnie po twarzy, bo irytowała mnie jak mało kto. Była nijaka, zupełnie bez charakteru i, niestety, głupia jak but, choć autor na każdym kroku starał się nam przypomnieć, że Achaja jest "bardzo inteligentna". Postanowiłam uwierzyć mu na słowo, bo sama tej inteligencji w ogóle nie dostrzegałam.
W całej tej książce nie denerowowła mnie jednak tylko główna bohaterka. Cały problem był właśnie w tym, że denerwował mnie cały ten świat wykreowany przez autora. Wulgaryzmy na każdym kroku, brud, smród i pijaństwo. Są autorzy, którzy nawet taką scenerią potrafią czytelnika zauroczyć, jednak Ziemiański zdecydowanie do takich nie należy. Cała książka zaprzeczała samej sobie w różnych fragmentach.W jednej chwili Achaja tłumaczy sobie, że walczy by od razu zabić, a chwilę potem wykonuje podczas walki salto w tył i podwójny piruet. Jeden wielki chaos.
Daję Achai jednak dwie gwiazdki za inne wątki. Najbardziej podobał mi się wątek Zaana i Siriusa, choć Sirius również, jak wszystko w tej książce, doprowadzał mnie do szału. Zaan okazał się jednak, wbrew moim początkowym odczuciom, bardzo ciekawą postacią, więc z zaciekawieniem wczytywałam się w jego przygody.
Inna sprawa z Meredithem i Wirusem. Wydaje mi się, że cały ten wątek w ogóle nie pasował do reszty. Był jakby wstawiony na siłę, nijak się miał do Achai i jej królestwa. Myślę, że pomysł był na prawdę udany i sprawdziłoby się to jako fabuła osobnej książki, jednak w połączeniu z całością czytało się to dosyć dziwnie.
Podsumowując, nie polecam "Achai" nikomu, kto chce przeczytać dobrą i ciekawą książkę fantasty. Byłaby to, jak w moim przypadku, zupełna strata czasu.

Książkę tą poleciła mi koleżanka, wychwalając ją strasznie, w związku z czym sięgnęłam po nią najszybciej jak to było możliwe. Spodziewałam się naprawdę dobrego fantasty i niestety muszę przyznać, że bardzo się zawiodłam.
Już od pierwszych stron miałam ochotę trzepnąć bohaterkę porządnie po twarzy, bo irytowała mnie jak mało kto. Była nijaka, zupełnie bez charakteru i,...