Może zacznę od tego, że urzekła mnie okładka. Jest taka zwyczajna i prosta, i chyba w tym tkwi jej urok. Od razu wpadła mi w oko, a że w zwyczaju mam wybieranie książek po okladce (niestety -,-) stwierdziłam, że ją wypożyczę. Sam opis na tyle książki, aż tak mnie nie zaciekawił, ale stwierdziłam, że ta powieść może być jednak ciekawa. Muszę przyznać, że książkę strasznie szybko się czyta. Jeśli ktoś miałby czas, przeczytałby ją w jeden wieczór. Przyznam, że na początku irytowało mnie zachowanie głównej bohaterki, Weroniki, która była dość naiwna i dziecinna, na szczęście w dalszej połowie jej zachowanie w końcu zaczęło się zmieniać i już nie było denerwujące. Uważam, że ta książka jest sama w sobie takim poradnikiem i pocieszeniem dla osób, 'ktore cierpią z miłości lub jej braku.' Ja osobiście nie jestem fanką takich właśnie książek 'z życia wziętych', bo kolejny raz się o tym przekonałam, czytając tego typu powieść. Uwielbiam fantastykę i tak już chyba zostanie, jednak mimo wszystko dobrze jest przeczytać taką właśnie historię od czasu do czasu. Myślę, że ta pozycja jest warta przeczytania.

Może zacznę od tego, że urzekła mnie okładka. Jest taka zwyczajna i prosta, i chyba w tym tkwi jej urok. Od razu wpadła mi w oko, a że w zwyczaju mam wybieranie książek po okladce (niestety -,-) stwierdziłam, że ją wypożyczę. Sam opis na tyle książki, aż tak mnie nie zaciekawił, ale stwierdziłam, że ta powieść może być jednak ciekawa. Muszę przyznać, że książkę strasznie...