Ulicę Rajskich Dziewic można nazwać sagą Południa. Akcja toczy się w cieniu piramid, w dolinie środkowego Nilu i na kalifornijskim wybrzeżu, a długa, wielowątkowa opowieść obejmuje szmat czasu- od Egiptu króla Faruka po wojnę w Zatoce Perskiej 1991 r. Wiele epizodów atmosferą przypomina Baśnie tysiąca i jednej nocy, w innych autorka oddaje klimat uniwersyteckiego kampusa w pobliżu San Diego. Poszukiwania swojego miejsca na granicy Zachodu i ekspansywnej strefy islamu, poszukiwania, które uparcie podejmuje kobieta przywiązana do obu światów, to główny temat tej fascynującej kroniki rodu Raszidów, kalejdoskopu narodzin, miłości, uniesień, upadków, zbrodni, zdrad, smutków i szczęścia.

Przy ulicy Rajskich Dziewic Ali Raszid wzniósł rezydencję o różowych ścianach i otoczył ją bujnym ogrodem oraz wysokim murem dla osłony swoich kobiet. W oknach kazał osadzić kraty i maszrabije, dzięki którym żony i siostry mogły patrzeć na świat, a z zewnątrz nie były widziane. Pokoje umeblował z przepychem, a nad frontowym wejściem umieścił sentencję wyciętą w polerowanym drewnie: Ty, który wchodzisz do tego domu, oddaj cześć prorokowi.
To w tym domu zaczyna się opowieść o rodzinie Raszidów.

Skąd nazwa Ulica Rajskich Dziewic?
Z nazwą ulicy wiąże się legenda o miłosnej namiętności.
Według podania przed wiekami sekta świętych mężów przybyła z Arabii. Wędrowali przez pustynie kompletnie nago. Gdy pojawiali się w pobliżu osad ludzkich, biegły ku nim wszystkie kobiety. Wierzono bowiem, że uprawianie miłości z tymi przybyszami, lub choćby ich dotknięcie, uleczy mężatki z niepłodności, a dziewczynom zapewni jurnych małżonków. W piętnastym stuleciu jeden z tych świętych mężów pokazał się w gaju palmowym koło Kairu. Jak mówią przekazy, w ciągu zaledwie trzech dni zaznała z nim rozkoszy setka kobiet, po czym niestety zmarł. Świadkowie powiadają, że w momencie jego zgonu zstąpiły z obłoków ciemnookie dziewice Allacha, które według obietnicy Koranu będą w raju nagrodą dla wiernych. Hurysy uniosły zwiotczałe członki świeżo zgasłego świętego męża wprost do niebios. W ten sposób podmiejski lasek palmowy stał się znany jako „gaj rajskich dziewic”. Czterysta lat później, gdy Brytyjczycy w roli „protektorów” okupowali Egipt, tu właśnie dla swoich starszych oficerów budowali wille w obrębie nowo tworzonej dzielnicy Garden City. Historię sprzed wieków utrwalili nazywając krótką, łukowatą aleję ulicą Rajskich Dziewic.

Dlaczego róże są czerwone i różowe? Opowieść o słowiku i róży
Dawno, dawno temu wszystkie róże były białe, bo były dziewicami. Ale jednej nocy słowik zakochał się w róży i kiedy zaczął śpiewać pieśń miłosną, serce róży zadrżało. Słowik podfrunął bliżej i wyszeptał: kocham cię, różyczko. Kwiat się od tego spłonił i stał się różowy. Ale słowik podfrunął jeszcze bliżej, róża rozchyliła płatki i ptaszek odebrał jej dziewictwo. Ponieważ jednak Bóg przykazywał, że róże mają pozostać niewinne, kwiat poczerwieniał ze wstydu. Tak oto pojawiły się róże różowe i czerwone. I po dziś dzień, gdy śpiewa słowik, drążą płatki róży, ale się nie rozchylają, bo Bóg nigdy nie powiedział, że ptaki i kwiaty mają łączyć się w pary.

Obrzezanie kobiet
Standardowe pytanie dlaczego kobiety okaleczają jedna drugą. Kiedy zaczęło się to wycinanie? Wielu twierdzi, że od matki Ewy. Ale kto jej zrobił tę operację, skoro była pierwszą kobietą? Adam? Dlaczego obrzezanie chłopców dokonuje się w dzień i jest to święto, a dziewczynek pod osłoną nocy i nikt potem nic o tym nie mówi? Dlaczego jest to powód dumy dla chłopców, a wstydu dla dziewcząt? Obrzezanie chłopca ma inne znaczenie niż dziewczynki. Dla chłopca oznacza to wprowadzenie do rodziny islamu. U dziewczynki wiąże się to z rzeczą wstydliwą, dlatego musi być dokonane w sekrecie. Temu rytuałowi jest poddawana każda muzułmańska dziewczyna. Ma to jej pomóc w przyszłości znaleźć dobrego męża, bo on będzie wiedział, że obrzezana żona nie pobudza się seksualnie nazbyt łatwo, toteż można jej ufać. Z tego powodu żaden przyzwoity mężczyzna nie poślubi nieobrzezanej kobiety.

Zwyczaj usuwania wszystkich włosów.
Zaczęło się to od przyjazdu królowej Saby do króla Salomona. Pogłoski mówiły, że królowa, choć bardzo piękna ma włochate nogi. Dla sprawdzenia tych pogłosek król rozkazał zrobić chodnik ze szkła, pod którym płynęła woda. Królowa przybyła, wzięła chodnik za sadzawkę i uniosła suknię, by jej nie zmoczyć. Wtedy ukazały się włochate nogi. Ponieważ owłosienie na nogach uważano za istotną przeszkodę przy zawieraniu małżeństwa, król sam wymyślił depilator. Jest to właśnie mieszanina cukru i cytryny. Król poślubił królową o bezwłosych nogach i od tej pory każda panna młoda jest przed ślubem poddawana temu zabiegowi.
A dlaczego również brwi?
Namaluje sobie brwi, tak jak wszystkie kobiety to robią. Dzięki temu kobieta jest dużo piękniejsza.

Książka bardzo fajna, fajnie się czyta. Zawiera sporo ciekawych i nowych jak dla mnie informacji o świecie kultury arabskiej. Choćby to skąd wziął się zwyczaj usuwania owłosienia z całego ciała dziewczyny przed ślubem. Jak dla informacja warta zapamiętania, szczególnie, że wiele razy zastanawiałam się skąd wzięła się taka tradycja. Jak i również ciekawa legenda o powstaniu różowej i czerwonej róży.
Polecam książkę dla osób lubiących poczytać o tematyce świata arabskiego.

Ciekawostki:
Z kwiatów rozmarynu robi się maść, a z liści nalewki, które pomagają przy niestrawnościach.

Ulicę Rajskich Dziewic można nazwać sagą Południa. Akcja toczy się w cieniu piramid, w dolinie środkowego Nilu i na kalifornijskim wybrzeżu, a długa, wielowątkowa opowieść obejmuje szmat czasu- od Egiptu króla Faruka po wojnę w Zatoce Perskiej 1991 r. Wiele epizodów atmosferą przypomina Baśnie tysiąca i jednej nocy, w innych autorka oddaje klimat uniwersyteckiego kampusa w...