Początek, czyli 'Biała Masajka' - cudny. Choć nigdy Corrine nie zrozumiem, historia bardzo mnie wciągnęła. Wiedza o tradycji i życiu Masajów z pierwszej ręki. Z kolei ciąg dalszy trochę naciagany, jakby pisany z brakiem weny, pod 'przymusem'.

Początek, czyli 'Biała Masajka' - cudny. Choć nigdy Corrine nie zrozumiem, historia bardzo mnie wciągnęła. Wiedza o tradycji i życiu Masajów z pierwszej ręki. Z kolei ciąg dalszy trochę naciagany, jakby pisany z brakiem weny, pod 'przymusem'.

Bardzo ciekawa książka i ciesze się że ją przeczytałam :)
Ponieważ nie przepadam za wszelkiego rodzaju książkami podróżniczymi nigdy nie miałam w planie jej przeczytać, ale moja znajoma uparcie przekonywała mnie, że ta książka jest inna i naprawdę warta poznania. I oczywiście ciesze się, że dałam się namówić.

Bardzo ciekawa książka i ciesze się że ją przeczytałam :)
Ponieważ nie przepadam za wszelkiego rodzaju książkami podróżniczymi nigdy nie miałam w planie jej przeczytać, ale moja znajoma uparcie przekonywała mnie, że ta książka jest inna i naprawdę warta poznania. I oczywiście ciesze się, że dałam się namówić.

Główna bohaterka jest tak specyficzną i dziwną postacią, że w sumie nie wiem co mam o niej napisać. Zostawiła wszystko co miała, luksus i niemałe bogactwo, przystojnego partnera dla buszu, biedy i malarii. WTF
Całkowicie nie rozumiem jej zachowania.
Książka wciąga jak kosiarka trawę. Szybko i płynnie się czyta. Jest napisana w prostym języku i nie da się przewidzieć następnej strony.
Mimo, że jej zachowanie można kwestionować, jest to jedna z najlepszych książek jakie ostatnio czytałem.

Główna bohaterka jest tak specyficzną i dziwną postacią, że w sumie nie wiem co mam o niej napisać. Zostawiła wszystko co miała, luksus i niemałe bogactwo, przystojnego partnera dla buszu, biedy i malarii. WTF
Całkowicie nie rozumiem jej zachowania.
Książka wciąga jak kosiarka trawę. Szybko i płynnie się czyta. Jest napisana w prostym języku i nie da się przewidzieć...

Przeczytałam książkę - jest bardzo bogata jeśli chodzi o wiedzę na temat Afryki, życia i zachowania Masajów i ich rodzin. Nie można jednak nie dostrzec nieprzemyślanego postępowania głównej bohaterki zafascynowanej Lketingą, które niektórzy odbierają jako idiotyzm - jechać w obce miejsce, obcą kulturę (ba! żeby to była jakaś tam obca kultura! przecież to obrócony o 180 stopni świat gdzie ludzie żyją innym rytmem, według innych zasad, według innych, bardzo często kompletnie niezrozumiałych dla Europejczyków wierzeń i przede wszystkim w innych, bo 100 razy cięższych warunkach) i wejść w to wszystko bez opamiętania, z refleksjami pojawiającymi się już po fakcie - podczas lektury sama poniekąd odczuwałam podobne emocje. Czytając "Białą Masajkę" ma się wrażenie, że to szaleństwo, istny skok na głęboką wodę - może nawet więcej - skok do studni bez dna. Myślę jednak, że gdyby Corinne miała inny charakter i nie stała za jej decyzjami ogromna miłość, która rozpętała się w niej niczym huragan, nigdy nie odważyłaby się na to, za co niektórzy obrzucają ją wyzwiskami. Istotnie - do podjęcia takiego wyzwania trzeba było nie lada odwagi. Jednak my Europejczycy nie bylibyśmy sobą, gdybyśmy pozbawili się przyjemności z próbowania zmiany na lepsze tego co według nas kuleje. Bo czyż nie jest czymś miłym przemycić do fascynującego, nowego otoczenia, czegoś znanego i przyjaznego dla nas samych? Taka próba oswojenia nieokiełznanego świata. Wtedy powstałaby idealna mieszanka "lekko ucywilizowanej jednak wciąż dzikiej Afryki". Nie tak prędko Corinne - nie zapominajmy, że ta "Afryka" też ma swoich obrońców, którzy nie będą wcale zadowoleni z większości innowacji. Być może gdyby nie osobowość i determinacja Szwajcarki, nigdy też nie zdecydowałaby się ona na podjęcie innych przedsięwzięć (nie zamierzam zdradzać więcej z fabuły, do której mimo wszystko zachęcam :) )Konkluzja jak dla mnie jest jedna : gdyby rozsądek zwyciężał pragnienia autorki - nie przeżyłaby tego co przeżyła, a my nie moglibyśmy towarzyszyć jej w bogatych i ekstremalnych doświadczeniach, które tak dobrze się czyta :). Tylko do niej należy opinia czy było warto...

Przeczytałam książkę - jest bardzo bogata jeśli chodzi o wiedzę na temat Afryki, życia i zachowania Masajów i ich rodzin. Nie można jednak nie dostrzec nieprzemyślanego postępowania głównej bohaterki zafascynowanej Lketingą, które niektórzy odbierają jako idiotyzm - jechać w obce miejsce, obcą kulturę (ba! żeby to była jakaś tam obca kultura! przecież to obrócony o 180...

Najlepsza była pierwsza część, kolejne dwie lekko nudne, ale warto przeczytać aby przede wszystkim poznać niesamowitą kulturę i życie ludzi w dalekiej Afryce.

Najlepsza była pierwsza część, kolejne dwie lekko nudne, ale warto przeczytać aby przede wszystkim poznać niesamowitą kulturę i życie ludzi w dalekiej Afryce.

Książka wzbudziła we mnie wiele emocji. Nie mogłam się wręcz nadziwić, pracowitości, odwadze, zaangażowaniu i przede wszystkim oddaniu tej kobiety. Jak wielka musiał być jej miłość do tego wojownika tak "odległego" od niej. Przecież to zderzenie dwóch różnych światów, dwóch kultur i temperamentów, obyczajów, to dla mnie wszystko jest nieprawdopodobne. Nie potrafię pojąć zachowania tej kobiety, ja osobiście mówię z całym przekonaniem, że nigdy przenigdy bym się na coś takiego nie porwała. Jakoś nic pociągającego w wojownikach Samburu nie widzę :)Powieść pod względem retorycznym może nie jest arcydziełem, ale nie wymagałam tego od autorki, dlaczego ? Bo, otworzyła przed nami swój mały wielki świat podzieliła się z nimi swoim życie jakże fascynującym co widać po sukcesie książki.

Pozdrawiam wszystkich fanów Corinne Hofmann.
Polecam wszystkim tę pozycję !

Książka wzbudziła we mnie wiele emocji. Nie mogłam się wręcz nadziwić, pracowitości, odwadze, zaangażowaniu i przede wszystkim oddaniu tej kobiety. Jak wielka musiał być jej miłość do tego wojownika tak "odległego" od niej. Przecież to zderzenie dwóch różnych światów, dwóch kultur i temperamentów, obyczajów, to dla mnie wszystko jest nieprawdopodobne. Nie potrafię pojąć...

Nie jestem w stanie zrozumieć jak cała ta historia mogła się wydarzyć, to dla mnie zatrważające, że kobieta poddała się temu uczuciu. Niemniej historię czyta się niezwykle gładko i jest wciągająca.

Nie jestem w stanie zrozumieć jak cała ta historia mogła się wydarzyć, to dla mnie zatrważające, że kobieta poddała się temu uczuciu. Niemniej historię czyta się niezwykle gładko i jest wciągająca.

Mimo wielu różnych opinii książka przypadła mi do gustu. Co prawda zgodzę się z tymi Czytelnikami, którzy najlepiej oceniają część Biała Masajka. Przyznam,że najpierw widziałam film i dopiero niedawno natknęłam się na tę książkę w bibliotece. I tak podczas filmu, również tutaj poszukiwałam odpowiedzi, próbowałam zrozumieć decyzję tej kobiety (ale niestety nie znalazłam). Przez cały czas nie dowierzałam jak ta kobieta mogła sądzić, że miłość jej i Masaja przetrwa... Do tej chwili nie potrafię zrozumieć ignorancji bohaterki (przecież to kompletnie różne kultury, gdzie jej ukochany nic nie wiedział na temat życia w Szwajcarii)
Ale powróćmy. Kolejne dwie części wydały mi się trochę naciągane, bo wszystko zaczęło się idealnie układać (nie wiem na ile faktycznie tak było, a na ile zostało upiększonych). Po kilku latach spędzonych w Afryce, bohaterka wraca do swojego dawnego życia i jak za sprawą czarodziejskiej kuli, wszystko idzie super!
Aha! I nie wiem czy ktoś zwrócił uwagę na fakt, iż biała kobieta przyjechała i przewróciła do góry nogami świat swojego kochanka, po czym wróciła do swojego światka. Odniosłam wrażenie, że trochę ich uprzedmiotowiła, bo ich świat zostawiła nie bez swojego wpływu, a ona potem uciekła do swojej starej rzeczywistości.
Niemniej treść mi się podobała i polecam. Temat jest trudny, ale sposób pisania nie powoduje, że nie jest on nie do przejścia.

Mimo wielu różnych opinii książka przypadła mi do gustu. Co prawda zgodzę się z tymi Czytelnikami, którzy najlepiej oceniają część Biała Masajka. Przyznam,że najpierw widziałam film i dopiero niedawno natknęłam się na tę książkę w bibliotece. I tak podczas filmu, również tutaj poszukiwałam odpowiedzi, próbowałam zrozumieć decyzję tej kobiety (ale niestety nie znalazłam)....

Opowieść o kobiecie, która nie wie czego chce od życia. Niespełniona w swojej ojczyźnie - Szwajcarii ucieka do Afryki, gdzie spotyka przystojnego przedstawiciela plemienia Masajów. Ponieważ jej mózg został umiejscowiony w podbrzuszu, kobieta decyduje się zostać jego żoną. Nieświadoma, jakimi prawami rządzi się życie masajskich kobiet przeżywa wielokrotnie rozczarowania, a nawet upokorzenia. głodując, o mały włos nie traci życia i dopiero to zdarzenie uświadamia jej w jak beznadziejnym położeniu się znalazła. Decyduje się przy pomocy szwajcarskiej ambasady uciec wraz z córeczką zrodzoną ze związku z Masajem uciec do Europy. Tutaj przygoda powinna się skończyć, ale Ci, co przebrnęli przez drugi tom jej marnej pisaniny wiedzą, że niczego ta historia ją nie nauczyła i z powrotem wyląduje w ramionach jakże prymitywnego i kiepskiego kochanka.
Styl pisarski mierny, i nie oczekujcie, ze będzie to opowieść w stylu Karen Blixen "Pożegnanie z Afryką". Z pewnością dzieli je przepaść.

Opowieść o kobiecie, która nie wie czego chce od życia. Niespełniona w swojej ojczyźnie - Szwajcarii ucieka do Afryki, gdzie spotyka przystojnego przedstawiciela plemienia Masajów. Ponieważ jej mózg został umiejscowiony w podbrzuszu, kobieta decyduje się zostać jego żoną. Nieświadoma, jakimi prawami rządzi się życie masajskich kobiet przeżywa wielokrotnie rozczarowania, a...

cudowna

cudowna