łatwa, choć sięga po nie tak lekkie motywy - pojawia się tu saudade, czyli portugalska nostalgia, podróż śladem przeszłości, a wszystko okraszone sączącymi się w tle fado i gwarem ulic lizbony. główna bohaterka udaje się do ojczyzny Amálii Rodrigues z powodu tajemniczego listu od Rosy, bliskiej niegdyś jej kuzynowi. kim była kobieta, która wysłała tak emocjonalny list? co łączyło ją z Dominikiem? nasuwające się pytania sprawiają, że Alicja postanawia iść za impulsem i poszukać na nie odpowiedzi, stąd też pakuje rzeczy i wyrusza na poszukiwanie Rosy. czy uda się jej ją odnaleźć? jak skończy się ta historia?
autorka jest z wykształcenia dziennikarką i socjologiem, dlatego w powieści nie brak uważnych obserwacji społecznych czy krótkich historyjek tyczących się detali - wycinków codzienności, nawyków, pojedynczych sytuacji - nadających poszczególnym postaciom indywidualnego charakteru, a zdarzeniom - wyrazistości.
nie jest to powieść przewybitna, nie jest to monumentalne arcydzieło, lecz po prostu przystępnie opowiedziana historia z miłością w tle, pełna ciepełka i prostych, ludzkich emocji. opisy działają na wyobraźnię ze względu na nagromadzenie kolorów i zapachów. wsiadając z tą książką do tramwaju, ryzykujecie, że wasza jazda się skróci, a celem przez moment będzie odległy punkt na mapie. nawet jeśli po jakimś czasie wyda wam się nieco banalna, to docenicie jej urok i także zechcecie znaleźć się w portugalii.

łatwa, choć sięga po nie tak lekkie motywy - pojawia się tu saudade, czyli portugalska nostalgia, podróż śladem przeszłości, a wszystko okraszone sączącymi się w tle fado i gwarem ulic lizbony. główna bohaterka udaje się do ojczyzny Amálii Rodrigues z powodu tajemniczego listu od Rosy, bliskiej niegdyś jej kuzynowi. kim była kobieta, która wysłała tak emocjonalny list? co...