Książka dość chaotyczna, a tytuł bardzo mylący. Nie jest to bowiem biografia Karskiego opowiadająca stricte o jego losach od 1939 roku. W tym sensie różni się ona radykalnie od monumentalnych quasi-powieści Waldemara Piaseckiego. To książka bardziej o latach okupacji, polskim Państwie Podziemnym, jego stosunku do Zagłady, ambicjach poszczególnych stronnictw politycznych, rozmaitych wizjach Rządu RP na uchodźctwie co do powojennego kształtu Polski, wreszcie: roli Żydów w jej odbudowie. Jan Karski (wł. Jan Kozielewski) przez ponad połowę książki jest tu tylko jedną z postaci; jego czyny zaś analizowane przez pryzmat przede wszystkim "Tajnego Państwa", wydanego w USA w 1944 roku i jego raportów.

Na plus:
- ukazanie, że słynna misja Karskiego w znacznie mniejszym stopniu dotyczyła poinformowania aliantów o Holokauście, w większym natomiast - pozyskania ich sympatii w wojnie propagandowej pomiędzy Polską a Sowietami
- rzetelne przedstawienie ambiwalentnego stosunku większości polskiego społeczeństwa wobec zagłady polskich Żydów (nie jest to jednak agresywne pisarstwo w stylu T. Grossa, i dobrze)

Na minus:
- całkowite pominięcie tzw. biografii Karskiego w książce o... Karskim (rzecz jasna, książka została wydana wcześniej niż książki Piaseckiego, stąd autor mógł nie znać wielu szczegółów z życia Karskiego, jak np. faktu, że przed wojną Karski obracał się w środowisku żydowskim - Żbikowski twierdzi z kolei inaczej)
- opis powojennych losów Karskiego potraktowany bardzo powierzchownie; zajmują one ledwie... 30 stron, a przecież w latach 70 i 80-tych Karski z powrotem zaangażował się w działalność na rzecz przywracania pamięci o Holokauście)
- wspomniane wcześniej przeskakiwanie z tematu na temat

Podsumowując: jeśli chcecie poznać postać Karskiego; polecam książki Piaseckiego. Jeśli chcecie natomiast dowiedzieć się o kulisach polskiej polityki, począwszy od września 1939 roku - polecam tę oto pozycję.

Książka dość chaotyczna, a tytuł bardzo mylący. Nie jest to bowiem biografia Karskiego opowiadająca stricte o jego losach od 1939 roku. W tym sensie różni się ona radykalnie od monumentalnych quasi-powieści Waldemara Piaseckiego. To książka bardziej o latach okupacji, polskim Państwie Podziemnym, jego stosunku do Zagłady, ambicjach poszczególnych stronnictw politycznych,...