Bengt Jangfeldt

Jest to bez wątpienia kawał dobrej roboty. Szczegółowej i na tyle na ile się da obiektywnej. I tu leży też "wada" tej pozycji, w jej obiektywnym i trochę beznamiętnym tonie, mimo oczywistej fascynacji autora. Wypada się cieszyć, że dzięki temu nie powstała zwykła laurka, jakich wśród biografii wiele, ale emocjonalność, która zdaje się być wiodącym czynnikiem w życiu Majakowskiego nie udzieliła się autorowi książki, a co za tym idzie nie udziela się, przynajmniej nie bezpośrednio, czytelnikowi. Nie porywają, nie rozpalają dobre decyzje Majakowskiego, nie budzą sprzeciwu złe, nie wprowadzają w zakłopotanie sprzeczności. Człowieka z krwi i kości należy tu wyczuć samodzielnie, wywnioskować z tych kilkuset stron. Ale może i ta indywidualna interpretacja i swobodne wyobrażenia, o nim i jego twórczości, należą się wreszcie Majakowskiemu?