Drapieżcy to skonstruowana z maestrią powieść grozy. W jej tle rysują się postacie, których ponure okrucieństwo stanowić może memento dla cywilizacji niszczącej bezmyślnie podstawy własnej egzystencji. Czy nasz świat skazany jest na zagładę? Akcja rozpoczyna się zgoła niewinnie: do Fortyfoot House, zaniedbanego powiktoriańskiego sierocińca na wyspie Wight, przybywa David Williams z siedmioletnim synem.

Niebawem do budynku wprowadza się również piękna dziewczyna Liz. Z dawnym sierocińcem, skrzętnie omijanym przez okolicznych mieszkańców, wiąże się jakaś mroczna tajemnica. W domu dzieją się niesamowite rzeczy, pojawiają się też stwory niczym ze zzłego snu. Ze strychu prowadzi tajemne przejście wiodące w przeszłość - właśnie tam tkwi klucz do wszystkich zagadek związanych z niesamowitym miejscem, nad którym panuje Szatan.

Sierociniec jest również miejscem przywrócenia do życia prastarej cywilizacji praistot, stworzeń z odległego kosmosu, dla których człowiek - niszcząc swą działalnością naturę - przygotowuje świat.

Niezależnie od tego, czy robiliśmy to z własnej inicjatywy, czy też w tajemny sposób nakłonieni do tego przez Praistoty, zmienialiśmy stopniowo świat, by stał się takim, jakim był - takim, jakim chciały go mieć One. Światem martwych oceanów i mrocznego nieba - światem metali ciężkich i antarktycznego zimna. Horror z przesłaniem, którego groza zaskoczy nawet katastrofistów z ruchów ekologicznych.