Moją pierwszą myślą po przeczytaniu książki było to, w jaki sposób wyglądało by życie Vanessy gdyby jej ojciec podjął inną decyzję (nie chcę zbyt wiele zdradzać, ale Ci którzy czytali wiedzą co mam na myśli). Niewyobrażalne jest dla mnie jak można znęcać się w taki sposób nad dzieckiem, jak można traktować tak drugiego człowieka. Na dodatek czerpiąc z tego ogromną satysfakcje. Nie ulega wątpliwości, że matka adopcyjna dziewczynki również nie miała łatwego życia (dużo wyjaśnia się pod koniec książki). Jak powiedziała sama autorka, ta kobieta nigdy w swoim życiu nie zaznała miłości. W przeciwieństwie do Nessy która mimo koszmaru przez jaki dzielnie przeszła, nie powieliła schematu swojej matki. Udowodniła, że człowiek krzywdzony wcale nie musi krzywdzić dalej. Pokierowała swoim życiem w najlepszy możliwy sposób. Książka poruszyła mnie dogłębnie... Skoro ja wylałam tyle łez podczas samego czytania, jak musiała czuć się ta mała bezbronna dziewczynka?! Wstrząsająca lektura, która bardzo długo pozostaje w pamięci.

Moją pierwszą myślą po przeczytaniu książki było to, w jaki sposób wyglądało by życie Vanessy gdyby jej ojciec podjął inną decyzję (nie chcę zbyt wiele zdradzać, ale Ci którzy czytali wiedzą co mam na myśli). Niewyobrażalne jest dla mnie jak można znęcać się w taki sposób nad dzieckiem, jak można traktować tak drugiego człowieka. Na dodatek czerpiąc z tego ogromną...