Ave! Witaj w Cesarstwie Rzymskim!
Słyszysz ten równy rytm? Tak brzmią kroki legionów - duma rzymskiej armii. Idealnie wyszkoleni mężczyźni o twardych mięśniach z czerwonym pióropuszem na głowie. Niepokonana armia.
Centurion dumnie kroczy na czele kohorty, twardo stąpa po ziemi i przynosi chlubę swojej ojczyźnie. Za sobą ma niezwyciężonych wojowników, gotowych w każdej chwili bronić największego skarbu - złotego orła. Gdy nie ma orła - nie ma legionu.

Jednak nie każdy legion jest idealny. Im dalej od ojczystej Italii, tym bardziej zdaje się, że kolejne kohorty są coraz gorszej jakości, niczym jabłka, które leżą coraz dłużej na ziemi. Zaczynają gnić, pleśnieć, nie przynoszą dumy ogrodnikowi, więc ten ukrywa je, chowa, wyrzuca ze swojej pamięci. Jednak dalej to są jabłka. Z tego samego drzewa, co te czerwone, soczyste owoce, które przynoszą rozgłos sadowi.
Legiony to owoce z jednego drzewa. Każda kohorta pochodzi z tego samego sadu, a jednak są rozsyłane po całym świecie - od Afryki po Brytanię. Niczym jabłka, które za granicami podbijają serca tamtejszych ludzi... Jednak nie wszyscy ich chcą. Nie wszyscy chcą tych jabłek w cieście swojego świata, swojego życia.
Jabłka tracą na jakości, gniją. Aż w końcu nie zostaje z nich nawet pestka. Ktoś zgniata je ciężką podeszwą sandała, wdeptuje w ziemię, bruka resztki honoru. Tego jabłka już nie ma.
Dziewiąty legion był właśnie takim jabłkiem. Stracił orła, wszelki słuch po nim zaginą.

Marek jest synem centuriona Dziewiątego Legionu - Hispany. Ojciec nigdy nie wrócił z Brytanii, nigdy nie odnaleziono orła. Marek, gdy sam zostaje centurionem, prosi o przydzielenie do Brytanii - tam, gdzie ostatni raz stacjonował jego ojciec. Ma nadzieję, że uda mu się dowiedzieć czegokolwiek o zaginionym orle. Gdyby orzeł Hispany się odnalazł, honor jego ojca i całego legionu na nowo byłby czysty.
Jednak centurion z powodu głębokich obrażeń zostaje wykluczony z orłów, zdaje mu się, że jego życie nie ma sensu - całe życie przygotowywał się, aby służyć w legionach, pragnął zdobyć najwyższe pozycje... I nagle okazuje się, że już nie może nazywać siebie legionistą. Może gdyby "odbębnił" dwadzieścia lat służby wiedziałby, co ze sobą zrobić. Zapewne wykupił by posiadłości, które niegdyś należały do jego rodziców, a tak... Nie mając własnego miejsca nie ziemi, nie czując potrzeby powrotu do ojczyzny, Marek zostaje w Brytanii, gdzie mieszka u swojego wuja.
Pewnego dnia były centurion wybiera się do amfiteatru, aby tam obserwować walki gladiatorów. Gdy widzi młodego mężczyznę, który nie ma szans na wygraną, a publiczność życzy mu śmierci, sam przekonuje kilkotysięczny tłum do zmiany zdania - i darowania mu życia. Następnego dnia kupuje owego mężczyznę, a ten staje się jego osobistym niewolnikiem, a później - przyjacielem. Marek jeszcze nie wie, że ta znajomość odmieni jego losy...
Razem z Escą, niegdyś gladiatorem, wyrusza w niebezpieczną wyprawę, prosto w ramiona wrogich plemion. Nikt nie pokłada wiary w jego powrót...

(opinia niedokończona)

Ave! Witaj w Cesarstwie Rzymskim!
Słyszysz ten równy rytm? Tak brzmią kroki legionów - duma rzymskiej armii. Idealnie wyszkoleni mężczyźni o twardych mięśniach z czerwonym pióropuszem na głowie. Niepokonana armia.
Centurion dumnie kroczy na czele kohorty, twardo stąpa po ziemi i przynosi chlubę swojej ojczyźnie. Za sobą ma niezwyciężonych wojowników, gotowych w każdej...