Nie ważne, że wydarzenia sięgają lat 70tych minionego wieku, bo bez względu na czasy problemy te same. Przemoc względem dzieci czy kobiet cały czas utrzymuje się na wysokim poziomie bez względu co by nam chcieli wmawiać przedstawiciele władz.

To co uważam za plus to nie tylko poruszany problem, ale również zwarta forma, bez rozwlekania, zbytniego gmatwania autorka skupia się na istocie i daje nam studium ofiary przemocy domowej. Napisana jest niecodziennie, bo w formie notatek, które mają posłużyć do artykułu na temat pewnej zbrodni. Ów artykuł, ukazujący się w gazecie ostatecznie stanowi zamknięcie tej historii. Dostajemy też na koniec garść faktów istotnych dla całej opowieści.
Ponieważ tak mało mówi się o tym co nas dotyka w środowisku najbliższych nam osób, że warto przeczytać każdą jedną taką historię, żeby uświadomić sobie, jakie piętno nosi w sobie ofiara, dlaczego czuje się współwinna i tak a nie inaczej reaguje na stan, w którym się znalazła. Choć oczywiście każdy jest inny, to kolejna książka na ten temat przekonuje mnie, jak bardzo wiele ofiary przemocy mają wspólnego i jak są do siebie podobne.

Nie ważne, że wydarzenia sięgają lat 70tych minionego wieku, bo bez względu na czasy problemy te same. Przemoc względem dzieci czy kobiet cały czas utrzymuje się na wysokim poziomie bez względu co by nam chcieli wmawiać przedstawiciele władz.

To co uważam za plus to nie tylko poruszany problem, ale również zwarta forma, bez rozwlekania, zbytniego gmatwania autorka skupia...