Ta książka to zwykły paszkwil. Gross po prostu powtarza po innych autorach, i to co przepisze po innych opatruje jakimiś zawiesistymi komentarzami i wątpliwej wartości uogólnieniami.

Znacznie większą wartość mają publikacje autorów, po których Gross powtarza:

Barbara Engelking„ JEST TAKI PIEKNY SŁONECZNY DZIEŃ ... Losy Żydów szukających ratunku na wsi polskiej 1942–1945”

Jana Grabowski "JUDENJAGD. Polowanie na Żydów 1942-1945. Studium dziejów pewnego powiatu"

Autorzy sięgają do źródeł, dotychczas zaniedbywanych, zwłaszcza protokołów sądowych z tzw. "sierpniówek" i na tej podstawie rekonstruują przeszłość.

Książka Grabowskiego ma charakter naukowy, natomiast książka Engelking (autorka jest psychologiem) jest bardzo dobrze napisana, odtwarza ludzkie historie, pokazuje wydarzenia z punktu widzenia ukrywających się Zydów, stara się tych ludzi wydobyć z anonimowości.

==========================

Wystarczy zacytować fragment "Złotych Żniw":
---------
Analizując ikonografię zbrodni w Jedwabnym badacz literatury polskiej, Przemysław Czapliński, dokonuje przejmującego odkrycia “mimowolnej realizacji”, jak pisze, “wstrząsająco prostego i wyrazistego scenariusza, którego Niemcy z całą pewnością nie narzucili. Oto wyciąganie z domów, przepędzanie ulicami miasteczka, lżenie, obrzucanie kamieniami, a także upokarzające zmuszenie do przetransportowania pomnika [Lenina], wreszcie zaś doprowadzenie do stodoły ułożyły się w odruchowo przez Polaków zaaranżowaną drogę krzyżową. Dorosła społeczność jedwabieńska, dzięki automatyzmowi zachowań procesyjnych, a także za sprawą poszukiwania wzorca ‘przemarszu ostatecznego’, odtworzyła mękę Chrystusa. Na ironię zakrawa fakt, że Żydzi, których prześladowania zawsze usprawiedliwiano niegdysiejszym zabójstwem Chrystusa, tym razem wystąpili właśnie w roli Zbawiciela, Polacy zaś obsadzili wszystkie role zwyczajowo przypisane postaciom Żydów.
----------

Problem polega na tym, że ten fragment stoi w całkowitej sprzeczności z tym, co na ten temat piszą historycy:

Polecam zwłaszcza:
"Wokół Jedwabnego" tom I
Edmund Dmitrów "Oddziały operacyjne niemieckiej Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa a początek zagłady Zydów w Łomżyńskiej u na Białostoczczyźnie latem 1941" - strona 340-341.

Tam ten temat jest opisany przez kompetentnego specjalistę.

Gross prezentuje typ "historyka" "copy and paste" - czyli przepisuje po innych co mu pasuje, a pomija co mu nie pasuje.

"Złote zniwa" to po prostu paszkwil i zwykłe grafomaństwo, które - owszem - rzuca światło, ale nie na przeszłość, ale na obsesje i chorą mentalność autora.

Istnieje wiele prac współczesnych polskich historyków, którzy opisują te tematy opierając się na znajomości i analizie źródeł, a nie na własnych obsesjach i urojeniach.

Ta książka to zwykły paszkwil. Gross po prostu powtarza po innych autorach, i to co przepisze po innych opatruje jakimiś zawiesistymi komentarzami i wątpliwej wartości uogólnieniami.

Znacznie większą wartość mają publikacje autorów, po których Gross powtarza:

Barbara Engelking„ JEST TAKI PIEKNY SŁONECZNY DZIEŃ ... Losy Żydów szukających ratunku na wsi polskiej...