Kultowa już książka Kapuścińskiego znajduje się na liście szkolnych lektur, choć zdaje mi się, że jest – jak w przypadku większości dzieł z kanonu – omawiana zbyt wcześnie. Sam postanowiłem sięgnąć po tego autora dopiero teraz, zaczynając swoją przygodę z Kapuścińskim właśnie od „Cesarza”.

Na temat wnikliwości autora, jego oddaniu dla sztuki reportażu i wysiłku, którą włożył w zbieranie materiałów do książki, można by napisać niejedną, wielostronicową pracę. Ja jednak skupię się tutaj wyłącznie na aspekcie literackim, pomijając wszystkie inne zasługi twórcy.

Pierwsze, co zasługuje na uwagę, to spójność tekstu i jego ułożenia w rozdziałach. Pierwszy z nich traktuje o życiu cesarza w czasach świetności owej antyutopii, nad którą panował. Kolejny skupia się na powolnym rozkładzie cesarstwa, zaś ostatni – na jego zniszczeniu. Układ ten jest dość prosty, logiczny i przyjemny w odbiorze.

Ważne są tutaj także słowa wypowiadane przez tych, którzy opowiadają narratorowi przebieg wydarzeń. Kapuściński nie mówi wprost, pozwalając czytelnikowi samemu wyciągnąć wnioski z tego, co rozgrywa się na kolejnych kartkach książki. Porusza przy tym nie tylko nasz intelekt, ale i wyobraźnię, której zostawia całkiem niezłe pole do popisu.

Ostatnim, bardzo istotnym elementem są opisy – często zdające się być wręcz na granicy snu, bardzo wymowne w swojej subtelności i niecodzienne. Autor wyciska ze słownika jak najwięcej, nadając wszystkiemu, o czym pisze, bogate epitety.

To tylko część tego, co sprawia, że „Cesarz” jest książką tak ważną i tak dobrą. Czytało mi się ją z wielką przyjemnością i żałuję, że zabrałem się do tego dopiero teraz. Oczywiście, ocena może być jedynie najwyższa z możliwych.

Kultowa już książka Kapuścińskiego znajduje się na liście szkolnych lektur, choć zdaje mi się, że jest – jak w przypadku większości dzieł z kanonu – omawiana zbyt wcześnie. Sam postanowiłem sięgnąć po tego autora dopiero teraz, zaczynając swoją przygodę z Kapuścińskim właśnie od „Cesarza”.

Na temat wnikliwości autora, jego oddaniu dla sztuki reportażu i wysiłku, którą...