To taki bardzo typowy romans. Ona piękna jak syrena, mądra, wybuchowa, ale delikatna i tak dalej i tak dalej. Przede wszystkim to artystka tak znamienita, że każdy docenia jej kunszt i jeśli w ogóle szanuje sztukę, to ma jej obraz. On z kolei to arcyprzystojny gbur, który łapie kobietę w silne ramiona, gdy ta potknie się o próg. Odludek, autor komiksów, ale oczywiście atletycznej budowy, chociaż w sumie nie ćwiczy i żre co popadnie.
Nie ma co urywać - w niektórych momentach książka była tak słodka, że aż denna. Dotyczy to nie tylko głównych bohaterów, ale też ich przyjaciół, rodziny, sąsiadów, którzy są właściwie stworzeni na szablonie konkretnego typu bohatera.
Ale nie powiem, że nie miałam z czytania żadnej przyjemności. Albo inaczej - ta literatura ma swoją grupę odbiorców i w tej roli się spełnia. Brakowało mi tylko jakiegoś bardziej zaakcentowanego problemu - choćby też przemielonego w literaturze milion razy. Bo konflikt bohaterów od początku nie był przekonujący, a koniec końców rozwiązał się sam.
Tak cz inaczej nie było źle ; )

To taki bardzo typowy romans. Ona piękna jak syrena, mądra, wybuchowa, ale delikatna i tak dalej i tak dalej. Przede wszystkim to artystka tak znamienita, że każdy docenia jej kunszt i jeśli w ogóle szanuje sztukę, to ma jej obraz. On z kolei to arcyprzystojny gbur, który łapie kobietę w silne ramiona, gdy ta potknie się o próg. Odludek, autor komiksów, ale oczywiście...