Niedawno odwiedziłem targi książki w Warszawie i byłem zaskoczony, jak wiele dziecięcych tytułów o kotach. Wygląda na to, że futrzaki wreszcie zajęły we współczesnej literaturze miejsce, na które zasługują. Wcześniej tak nie było. W dzieciństwie byłem katowany psami. Pucami i Bursztynami, szczekadłami jeżdżącymi koleją, różnego rodzaju szczeniaczkami, kundlami, białymi kłami.

Oczywiście nie oznacza to, że kotów nie było. Jan Tetter jeszcze w latach 70. Opublikował dwie książeczki o przygodach Ryżego Placka. Pięknie ilustrowane i okraszone skromną ilością tekstu, opowiadały historie z życia trójmiejskich kotów. Takie zwykłe historie, w których zwierzaki mają swoje problemy i spory, ale zawsze wychodzą z nich obronną łapą. Nie wszystkie, jasna sprawa.

Zbójcy też należą do rodu kotów, ale wychowali się w porcie i nie nabrali ogłady. Zadzierają zarówno z Ryżym Plackiem, jak i jego bratem Puszkiem. Kończy się to dla nich marnie. Sama historia jest dynamiczna, choć utrzymana w starym stylu. Humor nie przypomina tego, do którego przyzwyczajone są wychowane na współczesnych kreskówkach dzieci. Mniej to zabaw językowych, więcej dialogów pełnych dość poważnie brzmiących gróźb.

A jednak Ryży Placek i trzynastu zbójców bardzo przyjemnie się czyta. Nie bez powodu to był hit. Dziesięć lat po premierze doczekał się słuchowiska wydanego na płycie TonPressu, później wznowienia, a obecnie bywa wykorzystywany przez szkolne teatrzyki (co można zobaczyć na YouTube). Koty wciąż rządzą, jak widać.

Więcej recencji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Niedawno odwiedziłem targi książki w Warszawie i byłem zaskoczony, jak wiele dziecięcych tytułów o kotach. Wygląda na to, że futrzaki wreszcie zajęły we współczesnej literaturze miejsce, na które zasługują. Wcześniej tak nie było. W dzieciństwie byłem katowany psami. Pucami i Bursztynami, szczekadłami jeżdżącymi koleją, różnego rodzaju szczeniaczkami, kundlami, białymi...

To przez Ryżego Placka uwielbiam rude koty, bo poznałam go wcześniej niż Garfielda, Boba czy Dewey'a. Wielbiciele sagi: WOJOWNICY- E. Hunter, powinni przeczytać o polskiej kociej bandzie z Gdańska:) Książka miała cudowne ilustrację [nie pamiętam autora( jego ilustracje przypominają mi trochę styl M. Szancera)] tak że chciało się kiciusia pogłaskać :) Żałowałam że gdzieś zapodziałam tą książkę:( a po latach kiedy robiłam scontrum w bibliotece znalazłam kontynuację przygód 😼 i bardzo to mnie ucieszyło, ach sentymentalna jestem..

To przez Ryżego Placka uwielbiam rude koty, bo poznałam go wcześniej niż Garfielda, Boba czy Dewey'a. Wielbiciele sagi: WOJOWNICY- E. Hunter, powinni przeczytać o polskiej kociej bandzie z Gdańska:) Książka miała cudowne ilustrację [nie pamiętam autora( jego ilustracje przypominają mi trochę styl M. Szancera)] tak że chciało się kiciusia pogłaskać :) Żałowałam że gdzieś...

Wspaniała książka dla dzieci :) Polecam

Wspaniała książka dla dzieci :) Polecam

Jedna z najukochańszych książek mojego dzieciństwa. Czytałam ją wielokrotnie. Teraz już nie wiem, czy moja miłość do kotów wzięła się z tej lektury, czy raczej pokochałam książkę, bo kochałam koty. Dziś, niestety, niewiele z niej pamiętam. Na pewno pamiętam Ryżego Placka, który jadu kiełbasianego do pyska nie weźmie, bo nie jest głupi, w końcu to nie pies. I to, że kij od steru w łodzi to rumpel, bo jeden z bohaterów (chyba ze zbójców),Rumpel miał nogę sztywną jak ów drąg. I jeszcze, że akcja działa się w Gdańsku... Chętnie bym jeszcze do niej wróciła.

Jedna z najukochańszych książek mojego dzieciństwa. Czytałam ją wielokrotnie. Teraz już nie wiem, czy moja miłość do kotów wzięła się z tej lektury, czy raczej pokochałam książkę, bo kochałam koty. Dziś, niestety, niewiele z niej pamiętam. Na pewno pamiętam Ryżego Placka, który jadu kiełbasianego do pyska nie weźmie, bo nie jest głupi, w końcu to nie pies. I to, że kij od...

Nie podobała mi się ta książka. Nie dlatego, że jest źle napisana, bo nie jest. Po prostu nie uważam, żeby była odpowiednia dla dzieci, bo jest według mnie bardzo brutalna. No może nie aż tak "bardzo", ale mi się nie podobały opisy kocich bitew, a już tym bardziej ich planów wobec innych kotów.
Więcej:
http://dla-przyjemnosci.blogspot.com/2015/09/ryzy-placek-i-trzynastu-zbojcow.html

Nie podobała mi się ta książka. Nie dlatego, że jest źle napisana, bo nie jest. Po prostu nie uważam, żeby była odpowiednia dla dzieci, bo jest według mnie bardzo brutalna. No może nie aż tak "bardzo", ale mi się nie podobały opisy kocich bitew, a już tym bardziej ich planów wobec innych...

Książka mojego dzieciństwa. Strasznie mi się podobała. Teraz mało co z niej pamiętam, chociaż jestem już dużo starsza chciałabym przeczytać ją po raz kolejny.

Książka mojego dzieciństwa. Strasznie mi się podobała. Teraz mało co z niej pamiętam, chociaż jestem już dużo starsza chciałabym przeczytać ją po raz kolejny.

Książki nie czytałam, ale całą bajkę wysłuchałam mnóstwo razy. Miałam ją na kasecie magnetofonowej. Historia bardzo mi się podobała :D

Książki nie czytałam, ale całą bajkę wysłuchałam mnóstwo razy. Miałam ją na kasecie magnetofonowej. Historia bardzo mi się podobała :D

Jedna z moich ulubionych książek z dzieciństwa...

Jedna z moich ulubionych książek z dzieciństwa...